H. Allen Orr
H. Allen Orr | |
|---|---|
| Ödüller | 2008 Darwin-Wallace Madalyası |
| Kariyeri | |
| Dalı | Evrimsel biyoloji, genetik |
| Çalıştığı kurumlar | Rochester Üniversitesi |
H. Allen Orr (1960 doğumlu), Rochester Üniversitesi'nde Shirley Cox Kearns Biyoloji Profesörüdür.[1]
Eğitimi ve kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Orr, Biyoloji ve Felsefe alanlarında lisans derecesini William ve Mary Koleji'nden, Biyoloji alanında doktora derecesini ise Chicago Üniversitesi'nden aldı. Chicago'da Jerry Coyne'un öğrencisi oldu. Kaliforniya Üniversitesi, Davis'te doktora sonrası araştırma yaptı.[2]
Yayınları
[değiştir | kaynağı değiştir]Orr'un çalışmaları Nature, Science ve PNAS gibi önde gelen bilimsel dergilerin bazılarında yaygın olarak yayınlanmıştır.[3]
Kitapları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Speciation. 2004. 0-87893-091-4.
Bilimsel yayınları
[değiştir | kaynağı değiştir]Orr'un yayınları arasında şunlar yer alıyor:
- "A test of Fisher’s theory of dominance", PNAS[4]
- "Haldane's rule has multiple genetic causes", Nature[5]
- "A mathematical model of Haldane's rule", Evolution[6]
- "The evolutionary genetics of speciation", Phil.Trans. Roy. Soc. Lond. B[7]
- "The population genetics of adaptation: the distribution of factors fixed during adaptive evolution", Evolution[8]
- "Haldane's rule is obeyed in taxa lacking a hemizygous X", Science[9]
- "Morphological innovation and developmental genetics", PNAS[10]
- "Adaptive evolution drives divergence of a hybrid inviability gene in Drosophila", Nature[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "H. Allen Orr Named 'University Professor' for Diverse Body of Achievements". 1 Nisan 2008. 16 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2008.
- ^ Orr'un laboratuvar sayfasından özgeçmişi
- ^ "CV Publications". 23 Ekim 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2007.
- ^ Orr, H. A. 1991. A test of Fisher’s theory of dominance. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 88: 11413-11415.
- ^ Orr, H. A. 1993. Haldane’s rule has multiple genetic causes. Nature 361 532-533. [See “News and Views” by J. Brookfield: Nature 361: 496-497.]
- ^ Orr, H. A. 1993. A mathematical model of Haldane’s rule. Evolution 47: 1606-1611. [See “News and Views” by Jerry Coyne: Nature 363: 298.]
- ^ Coyne, Jerry A. and Orr, H. Allen. 1998. The evolutionary genetics of speciation. Phil. Trans. R. Soc. Lond. B 353: 287-305. [reprinted in Evolution of Biological Diversity, Ed. by A. E. Magurran and R. M. May. pp. 1-36. Oxford University Press, Oxford, 1999. Also reprinted in Evolutionary Genetics: from Molecules to Morphology, Ed. by R. S. Singh and C. B. Krimbas, Cambridge University Press, Cambridge, 2000. Also reprinted in Evolution, Second Edition, ed. by M. Ridley, Oxford University Press, Oxford, 2003]
- ^ Orr, H. A. 1998. The population genetics of adaptation: the distribution of factors fixed during adaptive evolution. Evolution 52: 935-949. [See “News and Views” by N. Barton: Nature 395: 751-752. See also Science 284: 2106-2107.]
- ^ Presgraves, D. C. and Orr, H. A. 1998. Haldane’s rule is obeyed in taxa lacking a hemizygous X. Science 282: 952-954. [See “Perspectives” by M. Turelli: Science 282: 889-891.]
- ^ Marshall, C. R. H. A. Orr, and N. H. Patel. 1999. Morphological innovation and developmental genetics. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 96: 9995-9996.
- ^ Presgraves, D. C., L. Balagopalan, S. M. Abmayr, and H. A. Orr. 2003. Adaptive evolution drives divergence of a hybrid inviability gene in Drosophila. Nature 423: 715-719. [See “News and Comment” by M. Noor: Nature 423: 699-700; see also news item in Nature Reviews Genetics 4: 580; “Faculty of 1000” listed paper]
