Hayreti
Hayretî (d. ? - ö. 1534), Türk divan edebiyatı şairi.
Doğum tarihi bilinmese de Hayreti'nin Vardar'da doğduğu bilinmektedir. Gerçek ismi Mehmed'tir. Çok genç yaşlarda tasavvufla ilgilenmiş, çeşitli tarikatlarla yakın temasa geçmiştir. Ömrü boyu tasavvufi bir yaşam anlayışını benimsemiş ve anlayışını şiirlerine de yansıtmıştır. Hayatının son yıllarında kör olmuş, gözlerini kaybetmiştir. 1534 yılında ölmüştür.
16. yüzyılın en önemli şairlerinden biri olsa da bugün pek bilinmemektedir. Divanı 1981 yılında Prof. Dr. Mehmed Çavuşoğlu ve M. Ali Tanyeri tarafından yayımlanmıştır. Şiirlerinde tasavvufi öğelere sıklıkla rastlanır, üslubu samimi ve coşkuludur.
Eserlerinden örnek
[değiştir | kaynağı değiştir]Gazel
Ben bu bâzrun ne bazerganı ne bezzaâzıyam
Kûy-ı ışkun onmadık bir rind-i şâhid-bâzıyam
Bir megesce kadrüm olsa hân-ı vaslunda n’ola
Ben de hâlümce muhabbet evcinin şeh-bâzıyam
Câna kalmazam bu gün meydanda aslâ Hâk bilür
Rîsmân-ı kâhkül-i dil-dârumun cân bâzıyam
Sen nice erbâb-ı hüsn içinde müstesnâ isen
Pâdişâhum ehl-i ışkun ben de bir mümtâzıyam
İt gibi öldürmez isen ger rakîb-i kâfiri
Dime hiç ey Hayretî âlemde ben de gaaziyem
(Vezin: Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün)
