II. Bayezid Hamamı

II. Bayezid Hamamı, İstanbul’un merkezinde, Sultan II. Beyazıt Külliyesi'nin bir parçası olarak inşa edilen önemli bir hamamdır. Kesin inşa tarihi bilinmemekle birlikte, arşivlerde yer alan 16. yüzyıl tapu kayıtlarına göre hamam, Yavuz Sultan Selim'in annesi Gülbahar Hatun’un vakfına gelir sağlamak amacıyla inşa edilmiştir. Hamamın inşasının 1500-1505 yılları arasında tamamlandığı düşünülmektedir. Tarihi kaynaklar, Beyazıt Hamamı’nın "Hamâm-ı Kebîr" (Büyük Hamam) olarak da bilindiğini ve İstanbul’daki en büyük hamamlardan biri olduğunu belirtir.
Hamamın mimarisi, klasik Osmanlı çifte hamam düzenine göre inşa edilmiştir. Erkekler ve kadınlar bölümlerine sahip olan yapının büyük kubbeli soyunma odaları caddeye bakmaktadır. Hamamın su kaynağı olarak kullanılan geniş bir kuyudan su çekilmekteydi, ancak bu sistem günümüze ulaşamamıştır.
Hamamın tarihi boyunca çeşitli yangınlardan zarar gördüğü ve bu tahribatların ardından onarıldığı belgelenmiştir. 1730’daki Patrona Halil İsyanı'nın bu hamamda hazırlandığı rivayet edilir. 20. yüzyılın ortalarında deri deposu ve demirci atölyesi olarak kullanılmıştır. Restorasyon girişimleri yapılmasına rağmen hamamın büyük bölümleri harabe halde kalmıştır.
Beyazıt Hamamı, Türk hamam mimarisinin önemli bir örneğidir. Yapının korunarak restore edilmesi, mimari ve tarihi değerinin gelecek nesillere aktarılması açısından büyük önem taşımaktadır.[1]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "BEYAZIT HAMAMI". TDV İslâm Ansiklopedisi. 5 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2024.