Jensen eşitsizliği - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Eşitsizliğin değişik biçimdeki ifadeleri
    • 1.1 Sonlu biçimi
      • 1.1.1 Aritmetik ortalama-geometrik ortalama eşitsizliği
    • 1.2 Ölçü kuramındaki biçimi
    • 1.3 Olasılıktaki biçimi
  • 2 Kanıtlar
    • 2.1 Sonlu biçim için kanıt
    • 2.2 Ölçü kuramsal biçim için kanıt
  • 3 Kaynakça

Jensen eşitsizliği

  • العربية
  • Azərbaycanca
  • Български
  • Català
  • Čeština
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • فارسی
  • Suomi
  • Français
  • עברית
  • Magyar
  • Հայերեն
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • Қазақша
  • 한국어
  • Nederlands
  • Polski
  • Português
  • Русский
  • Shqip
  • Српски / srpski
  • Svenska
  • Українська
  • اردو
  • Tiếng Việt
  • 中文
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jensen eşitsiliği dışbükey bir fonksiyonun kesen doğrusunun grafiğin üzerinde kaldığı ifadesini genelleştirir.

Matematikte Jensen eşitsizliği dışbükey ve içbükey fonksiyonlar için temel bir eşitsizliktir. Eşitsizliğin birkaç değişik biçimi vardır; özellikle, analizde ve bilgi teorisinde başka birçok eşitsizliğin de temelini oluşturmaktadır.

Eşitsizlik, adını 17 Ocak 1905'te Danimarka Matematik Derneği'nin bir konferansında sunan Danimarkalı matematikçi ve mühendis Johan Ludwig Jensen'den almıştır.[1] Biraz farklı koşullar altında sunulmuş ve Otto Hölder tarafından 1889 yılında kanıtlanmış bir hâli de bulunabilir.[2]

Jensen eşitsizliği, bir dışbükey fonksiyonun sonlu sayıdaki noktalardan oluşan bir dışbükey bileşim noktasında aldığı değerin, fonksiyonun bu sonlu noktadaki aldığı değerlerinin sonlu dışbükey bileşiminden küçük veya eşit olduğunu belirtir. Eşitlik her zaman doğrusal fonksiyonlar için geçerlidir. Özellikle, Jensen eşitsizliği, bir dışbükey fonksiyonun kesen doğrusunun fonksiyonun grafiğinin üstünde yer aldığı ifadesini genelleştirir. Başka bir deyişle, Jensen iki nokta için kullanıldığında, fonksiyonun grafiğinin iki noktasını kesen doğru (t ∈ [0,1] için),

t f ( x 1 ) + ( 1 − t ) f ( x 2 ) , {\displaystyle tf(x_{1})+(1-t)f(x_{2}),} {\displaystyle tf(x_{1})+(1-t)f(x_{2}),}

olurken, fonksiyonun grafiğinin bu noktalar arasındaki kısmı ise

f ( t x 1 + ( 1 − t ) x 2 ) {\displaystyle f(tx_{1}+(1-t)x_{2})} {\displaystyle f(tx_{1}+(1-t)x_{2})}

tarafından verilir. Sonuç olarak, Jensen eşitsizliği

f ( t x 1 + ( 1 − t ) x 2 ) ≤ t f ( x 1 ) + ( 1 − t ) f ( x 2 ) {\displaystyle f(tx_{1}+(1-t)x_{2})\leq tf(x_{1})+(1-t)f(x_{2})} {\displaystyle f(tx_{1}+(1-t)x_{2})\leq tf(x_{1})+(1-t)f(x_{2})}

halini alır.

Eşitsizliğin değişik biçimdeki ifadeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonlu biçimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerçel değerli bir φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi } fonksiyonu ve bu fonksiyonun tanım kümesinde x 1 , x 2 , … , x n {\displaystyle x_{1},x_{2},\ldots ,x_{n}} {\displaystyle x_{1},x_{2},\ldots ,x_{n}} noktaları olsun. Toplamları 1 olan pozitif a i {\displaystyle a_{i}} {\displaystyle a_{i}} sayıları için

φ ( ∑ i = 1 n a i x i ) ≤ ∑ i = 1 n a i φ ( x i ) {\displaystyle \varphi \left({\sum _{i=1}^{n}a_{i}x_{i}}\right)\leq {\sum _{i=1}^{n}a_{i}\varphi (x_{i})}} {\displaystyle \varphi \left({\sum _{i=1}^{n}a_{i}x_{i}}\right)\leq {\sum _{i=1}^{n}a_{i}\varphi (x_{i})}}

olur. Eğer fonksiyon içbükeyse, eşitsizlik yönü değişir ve

φ ( ∑ i = 1 n a i x i ) ≥ ∑ i = 1 n a i φ ( x i ) {\displaystyle \varphi \left({\sum _{i=1}^{n}a_{i}x_{i}}\right)\geq {\sum _{i=1}^{n}a_{i}\varphi (x_{i})}} {\displaystyle \varphi \left({\sum _{i=1}^{n}a_{i}x_{i}}\right)\geq {\sum _{i=1}^{n}a_{i}\varphi (x_{i})}}

olur. Eşitlik, ancak ve ancak x 1 = x 2 = ⋯ = x n {\displaystyle x_{1}=x_{2}=\cdots =x_{n}} {\displaystyle x_{1}=x_{2}=\cdots =x_{n}} olursa ya da φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi } doğrusal bir fonksiyonsa gerçekleşir.

Aritmetik ortalama-geometrik ortalama eşitsizliği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğer a i = 1 n {\displaystyle a_{i}={\frac {1}{n}}} {\displaystyle a_{i}={\frac {1}{n}}} alınırsa, o zaman, yukarıdaki eşitsizlikler

φ ( ∑ x i n ) ≤ ∑ φ ( x i ) n {\displaystyle \varphi \left({\frac {\sum x_{i}}{n}}\right)\leq {\frac {\sum \varphi (x_{i})}{n}}} {\displaystyle \varphi \left({\frac {\sum x_{i}}{n}}\right)\leq {\frac {\sum \varphi (x_{i})}{n}}}

ve

φ ( ∑ x i n ) ≥ ∑ φ ( x i ) n {\displaystyle \varphi \left({\frac {\sum x_{i}}{n}}\right)\geq {\frac {\sum \varphi (x_{i})}{n}}} {\displaystyle \varphi \left({\frac {\sum x_{i}}{n}}\right)\geq {\frac {\sum \varphi (x_{i})}{n}}}

olurlar. Dahası, fonksiyonu f ( x ) = log ⁡ ( x ) {\displaystyle f(x)=\log(x)} {\displaystyle f(x)=\log(x)} alırsak, o zaman, bu fonksiyon içbükey olduğu için log ( ∑ i = 1 n x i n ) ≥ ∑ i = 1 n log ( x i ) n {\displaystyle \log \!\left({\frac {\sum _{i=1}^{n}x_{i}}{n}}\right)\geq {\frac {\sum _{i=1}^{n}\log \!\left(x_{i}\right)}{n}}} {\displaystyle \log \!\left({\frac {\sum _{i=1}^{n}x_{i}}{n}}\right)\geq {\frac {\sum _{i=1}^{n}\log \!\left(x_{i}\right)}{n}}} elde edilir. Her iki tarafın ilk önce üstelini alıp, daha sonra üstel fonksiyon ile logaritmanın birbirlerinin tersi olduğunu ve bu fonksiyonların özelliklerini kullanarak x 1 + x 2 + ⋯ + x n n ≥ x 1 ⋅ x 2 ⋯ x n n {\displaystyle {\frac {x_{1}+x_{2}+\cdots +x_{n}}{n}}\geq {\sqrt[{n}]{x_{1}\cdot x_{2}\cdots x_{n}}}} {\displaystyle {\frac {x_{1}+x_{2}+\cdots +x_{n}}{n}}\geq {\sqrt[{n}]{x_{1}\cdot x_{2}\cdots x_{n}}}} aritmetik ortalama-geometrik ortalama eşitsizliğini elde ederiz.

Ölçü kuramındaki biçimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

( Ω , A , μ ) {\displaystyle (\Omega ,A,\mu )} {\displaystyle (\Omega ,A,\mu )} bir olasılık uzayı olsun. f : Ω → R {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {R} } {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {R} } fonksiyonu μ {\displaystyle \mu } {\displaystyle \mu }-ölçülebilir olsun ve φ : R → R {\displaystyle \varphi :\mathbb {R} \to \mathbb {R} } {\displaystyle \varphi :\mathbb {R} \to \mathbb {R} } dıişbükey bir fonksiyon olsun. O zaman,[3] φ ( ∫ Ω f d μ ) ≤ ∫ Ω φ ∘ f d μ {\displaystyle \varphi \left(\int _{\Omega }f\,\mathrm {d} \mu \right)\leq \int _{\Omega }\varphi \circ f\,\mathrm {d} \mu } {\displaystyle \varphi \left(\int _{\Omega }f\,\mathrm {d} \mu \right)\leq \int _{\Omega }\varphi \circ f\,\mathrm {d} \mu } olur. Gerçel analizde, bazen, negatif olmayab ve Lebesgue integrali var olan bir f : [ a , b ] → R {\displaystyle f\colon [a,b]\to \mathbb {R} } {\displaystyle f\colon [a,b]\to \mathbb {R} } fonksiyonu ve belli bir a , b ∈ R {\displaystyle a,b\in \mathbb {R} } {\displaystyle a,b\in \mathbb {R} } sayıları için

φ ( ∫ a b f ( x ) d x ) {\displaystyle \varphi \left(\int _{a}^{b}f(x)\,dx\right)} {\displaystyle \varphi \left(\int _{a}^{b}f(x)\,dx\right)}

ifadesinin kestirimi lazım olur. Elbette, bu durumda, [ a , b ] {\displaystyle [a,b]} {\displaystyle [a,b]} aralığının uzunluğu 1 olmayabilir. Bu durumda, integralde yerine koyma yöntemiyle bu aralığı ölçeklendirip eşitsizliğin kullanımına uygun hâle getirebiliriz.[4]

φ ( 1 b − a ∫ a b f ( x ) d x ) ≤ 1 b − a ∫ a b φ ( f ( x ) ) d x . {\displaystyle \varphi \left({\frac {1}{b-a}}\int _{a}^{b}f(x)\,dx\right)\leq {\frac {1}{b-a}}\int _{a}^{b}\varphi (f(x))\,dx.} {\displaystyle \varphi \left({\frac {1}{b-a}}\int _{a}^{b}f(x)\,dx\right)\leq {\frac {1}{b-a}}\int _{a}^{b}\varphi (f(x))\,dx.}

Olasılıktaki biçimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

( Ω , F , P ) {\displaystyle (\Omega ,{\mathfrak {F}},\operatorname {P} )} {\displaystyle (\Omega ,{\mathfrak {F}},\operatorname {P} )} olasılık uzayı, X gerçel değerli ve integrallenebilir bir rasgele değişken ve φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi } dışbükey bir fonksiyon olsun. O zaman,

φ ( E ⁡ [ X ] ) ≤ E ⁡ [ φ ( X ) ] . {\displaystyle \varphi \left(\operatorname {E} [X]\right)\leq \operatorname {E} \left[\varphi (X)\right].} {\displaystyle \varphi \left(\operatorname {E} [X]\right)\leq \operatorname {E} \left[\varphi (X)\right].}[5]

Olasılık durumunda, μ ölçüsünün yerine P {\displaystyle \operatorname {P} } {\displaystyle \operatorname {P} } olasılığı, μ'ye göre olan integralin yerine E {\displaystyle \operatorname {E} } {\displaystyle \operatorname {E} }, yani, beklenen değer ve son olarak, foknsiyon f {\displaystyle f} {\displaystyle f} yerine de X rasgele değişkeni gelmiştir. Son olarak, eşitlik ancak ve ancak φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi }, P ( X ∈ A ) = 1 {\displaystyle \mathrm {P} (X\in A)=1} {\displaystyle \mathrm {P} (X\in A)=1} özelliğini sağlayan dışbükey bir A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesi üzerinde doğrusal olursa sağlanır.

Kanıtlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonlu biçim için kanıt

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonlu biçimdeki Jensen eşitliğinin kanıtı tümevarımla verilebilir. Fonksiyonun dışbğkeyliğinden başlangıç adımı n = 2 {\displaystyle n=2} {\displaystyle n=2} için doğrudur. Diyelim ki tümevarımdaki varsayım gereği, bir n {\displaystyle n} {\displaystyle n} sayısı için eşitsilik doğru olsun. Yani, her x1, ..., xn için ve λ1 + ... + λn = 1 olan her λ1, ..., λn için

φ ( ∑ i = 1 n λ i x i ) ≤ ∑ i = 1 n λ i φ ( x i ) {\displaystyle \varphi \left(\sum _{i=1}^{n}\lambda _{i}x_{i}\right)\leq \sum _{i=1}^{n}\lambda _{i}\varphi \left(x_{i}\right)} {\displaystyle \varphi \left(\sum _{i=1}^{n}\lambda _{i}x_{i}\right)\leq \sum _{i=1}^{n}\lambda _{i}\varphi \left(x_{i}\right)}

doğru olsun. Eşitsizliği, n + 1 için kanıtlamamız gerekecek. Bu durumda, λ1 + ... +λn + λn+1 = 1 olduğu içn, en azından bir tane λi 1 {\displaystyle 1} {\displaystyle 1}den kesin küçük olacak. Diyelim ki, λn+1 olsun. Dışbükey eşitsizliğinden

φ ( ∑ i = 1 n + 1 λ i x i ) = φ ( ( 1 − λ n + 1 ) ∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 x i + λ n + 1 x n + 1 ) ≤ ( 1 − λ n + 1 ) φ ( ∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 x i ) + λ n + 1 φ ( x n + 1 ) {\displaystyle {\begin{aligned}\varphi \left(\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}x_{i}\right)&=\varphi \left((1-\lambda _{n+1})\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}+\lambda _{n+1}x_{n+1}\right)\\&\leq (1-\lambda _{n+1})\varphi \left(\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}\right)+\lambda _{n+1}\,\varphi (x_{n+1})\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}\varphi \left(\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}x_{i}\right)&=\varphi \left((1-\lambda _{n+1})\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}+\lambda _{n+1}x_{n+1}\right)\\&\leq (1-\lambda _{n+1})\varphi \left(\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}\right)+\lambda _{n+1}\,\varphi (x_{n+1})\end{aligned}}}

yazabiliriz. λn+1 1 {\displaystyle 1} {\displaystyle 1}den kesin küçük olduğu için

∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 = 1 {\displaystyle \sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}=1} {\displaystyle \sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}=1}

yazılabilir. O hâlde, tümevarım varsayım adımını kullanarak,

φ ( ∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 x i ) ≤ ∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 φ ( x i ) {\displaystyle \varphi \left(\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}\right)\leq \sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}\varphi (x_{i})} {\displaystyle \varphi \left(\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}x_{i}\right)\leq \sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}\varphi (x_{i})}

elde ederiz. Bu yüzden,

φ ( ∑ i = 1 n + 1 λ i x i ) ≤ ( 1 − λ n + 1 ) ∑ i = 1 n λ i 1 − λ n + 1 φ ( x i ) + λ n + 1 φ ( x n + 1 ) = ∑ i = 1 n + 1 λ i φ ( x i ) {\displaystyle {\begin{aligned}\varphi \left(\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}x_{i}\right)&\leq (1-\lambda _{n+1})\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}\varphi (x_{i})+\lambda _{n+1}\,\varphi (x_{n+1})=\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}\varphi (x_{i})\end{aligned}}} {\displaystyle {\begin{aligned}\varphi \left(\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}x_{i}\right)&\leq (1-\lambda _{n+1})\sum _{i=1}^{n}{\frac {\lambda _{i}}{1-\lambda _{n+1}}}\varphi (x_{i})+\lambda _{n+1}\,\varphi (x_{n+1})=\sum _{i=1}^{n+1}\lambda _{i}\varphi (x_{i})\end{aligned}}}

olur.

Ölçü kuramsal biçim için kanıt

[değiştir | kaynağı değiştir]

( Ω , A , μ ) {\displaystyle (\Omega ,A,\mu )} {\displaystyle (\Omega ,A,\mu )} bir olasılık uzayı olsun. f : Ω → R {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {R} } {\displaystyle f:\Omega \to \mathbb {R} } fonksiyonu μ {\displaystyle \mu } {\displaystyle \mu }-ölçülebilir olsun ve φ : R → R {\displaystyle \varphi :\mathbb {R} \to \mathbb {R} } {\displaystyle \varphi :\mathbb {R} \to \mathbb {R} } dışbükey bir fonksiyon olsun.

φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi } dışbükey olduğu için, her gerçel x {\displaystyle x} {\displaystyle x} sayısı için, boş olmayan bir alttürev kümesi vardır. Burada, alttürev kümesi φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi }nin grafiğine x {\displaystyle x} {\displaystyle x} noktasında dokunan ama φ {\displaystyle \varphi } {\displaystyle \varphi }nin grafiğinin altında kalan doğrular olarak düşünülebilir. Şimdi,

x 0 := ∫ Ω g d μ , {\displaystyle x_{0}:=\int _{\Omega }g\,d\mu ,} {\displaystyle x_{0}:=\int _{\Omega }g\,d\mu ,}

tanımlarsak, dışbükey fonksiyonların altürevlerinin varlığı sayesinde, öyle bir a {\displaystyle a} {\displaystyle a} ve b {\displaystyle b} {\displaystyle b} seçebiliriz ki

a x + b ≤ φ ( x ) , {\displaystyle ax+b\leq \varphi (x),} {\displaystyle ax+b\leq \varphi (x),}

eşitliği tüm x {\displaystyle x} {\displaystyle x} değerleri için sağlanır. Sonuç olarak,

a x 0 + b = φ ( x 0 ) {\displaystyle ax_{0}+b=\varphi (x_{0})} {\displaystyle ax_{0}+b=\varphi (x_{0})}

olur ve o zaman, hemen hemen tüm ω ∈ Ω {\displaystyle \omega \in \Omega } {\displaystyle \omega \in \Omega } için

φ ∘ g ( ω ) ≥ a g ( ω ) + b {\displaystyle \varphi \circ g(\omega )\geq ag(\omega )+b} {\displaystyle \varphi \circ g(\omega )\geq ag(\omega )+b}

olur. Olasılık ölçüsünde olduğumuz için, integralin de artma özelliği vardır ( μ ( Ω ) = 1 {\displaystyle \mu (\Omega )=1} {\displaystyle \mu (\Omega )=1}). Böylece,

∫ Ω φ ∘ g d μ ≥ ∫ Ω ( a g + b ) d μ = a ∫ Ω g d μ + b ∫ Ω d μ = a x 0 + b = φ ( x 0 ) = φ ( ∫ Ω g d μ ) {\displaystyle \int _{\Omega }\varphi \circ g\,d\mu \geq \int _{\Omega }(ag+b)\,d\mu =a\int _{\Omega }g\,d\mu +b\int _{\Omega }d\mu =ax_{0}+b=\varphi (x_{0})=\varphi \left(\int _{\Omega }g\,d\mu \right)} {\displaystyle \int _{\Omega }\varphi \circ g\,d\mu \geq \int _{\Omega }(ag+b)\,d\mu =a\int _{\Omega }g\,d\mu +b\int _{\Omega }d\mu =ax_{0}+b=\varphi (x_{0})=\varphi \left(\int _{\Omega }g\,d\mu \right)}

elde edilir.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Johan Ludwig William Valdemar Jensen (1906), "Sur les fonctions convexes et les inégalités entre les valeurs moyennes", Acta Math., cilt 30, ss. 175-193, doi:10.1007/BF02418571 
  2. ^ Otto Hölder (1889), "Ueber einen Mittelwerthssatz", Nachrichten von der Königl. Gesellschaft der Wissenschaften und der Georg-Augusts-Universität zu Göttingen, Göttingen: Dieterichsche Verlags-Buchhandlung, 1889 (1-21), s. 38 
  3. ^ p. 25 of Rick Durrett (2019). Probability: Theory and Examples. 5th. Cambridge University Press. ISBN 978-1108473682. 12 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2024. 
  4. ^ Niculescu, Constantin P. "Integral inequalities" 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., S. 12.
  5. ^ p. 29 of Rick Durrett (2019). Probability: Theory and Examples. 5th. Cambridge University Press. ISBN 978-1108473682. 12 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2024. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jensen_eşitsizliği&oldid=35841603" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Dışbükey analiz
  • Eşitsizlikler
  • Analiz teoremleri
  • Dışbükeylik içeren teoremler
  • Olasılık eşitsizlikleri
  • İstatistiksel eşitsizlikler
Gizli kategori:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Sayfa en son 11.02, 16 Ağustos 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Jensen eşitsizliği
Konu ekle