Jonathan Yardley

Jonathan Yardley
Jonathan Yardley
	Yardley 2011'de
Doğum	27 Ekim 1939 (86 yaşında); Pittsburgh, Pensilvanya, ABD
Eğitim	Kuzey Carolina Üniversitesi, Chapel Hill (BA)
Meslek	Kitap eleştirmeni, yazar
İşveren	New York Times, Miami Herald, Washington Post
Evlilik	Rosemary Roberts; (e. 1961; b. 1975); Susan L. Hartt; (e. 1975; b. 1998); Marie Arana (e. 1999);
Çocuk(lar)	2, Jim dahil
Ödüller	Pulitzer Eleştiri Ödülü 1981

Jonathan Yardley (d. 27 Ekim 1939), Amerikalı bir yazar ve 1981'den Aralık 2014'e kadar The Washington Post dergisinde kitap eleştirmeni olarak çalışmış ve 1978'den 1981'e kadar Washington Star dergisinde aynı görevi yürütmüştür. 1981'de Eleştiri dalında Pulitzer Ödülü'nü almıştır.

Arka plan ve eğitim

Yardley, 27 Ekim 1939'da Pittsburgh, Pennsylvania'da doğdu ve çocukluğunu Chatham, Virginia'da geçirdi.^[1] Babası William Woolsey Yardley, İngilizce ve klasik edebiyat öğretmeni, aynı zamanda Episcopal Kilisesi'nin (Amerika Birleşik Devletleri) papazı ve Doğu Yakası'ndaki iki özel okulda müdürdü. Annesi Helen Gregory Yardley'di.

Yardley, Chapel Hill'deki Kuzey Carolina Üniversitesi'nden mezun oldu. Orada, St. Anthony Hall'un bir üyesiydi^[2] ve 1961'de The Daily Tar Heel adlı öğrenci gazetesinin editörüydü.

Kariyer

Chapel Hill'den ayrıldıktan sonra Yardley, köşe yazarı ve Washington Büro şefi James Reston'ın asistanı olarak New York Times'da staj yaptı. 1964-1974 yılları arasında Greensboro "Daily News" gazetesinde yazı işleri müdürü ve kitap eleştirmeni olarak çalıştı; bu süre zarfında, 1968-1969 akademik yılında Harvard Üniversitesi'nde Nieman Üyesi olarak görev yaptı ve burada Amerikan edebiyatı ve edebi biyografi okudu. 1974-1978 yılları arasında ise Miami Herald'ın kitap editörü olarak görev yaptı. 1978'den 1981'e kadar Washington Star gazetesinde kitap eleştirmeni olarak çalıştı ve 1981'de seçkin eleştiri dalında Pulitzer Ödülü'nü aldı. 1981'de Yardley, Washington Post gazetesinde kitap eleştirmeni ve köşe yazarı oldu.

Yardley, aralarında Frederick Exley ve Ring Lardner'ın biyografilerinin de bulunduğu birçok kitabın yazarıdır. Ailesini anlatan anı kitabı "Bizim Türümüzdeki İnsanlar", anne ve babasının 50 yıllık evliliğini anlatır ve Amerikalı WASP'ın deneyimine alaycı bir bakış açısı getirir. HL Mencken'in ölümünden sonra yayınlanan edebiyat ve gazetecilik anı kitabı "Yazar ve Editör Olarak Hayatım"ın editörlüğünü yapmıştır. Graham Greene, AJ Liebling, Booth Tarkington ve diğer yazarların kitaplarına önsözler yazmıştır.

Yardley, aynı anda hem acımasızca açık sözlü bir eleştirmen hem de bir yıldız yaratıcısı olarak bilinir. Kamuoyuna tanıttığı ve desteklediği yetenekler arasında Michael Chabon, Edward P. Jones, Anne Tyler, William Boyd, Olga Grushin ve John Berendt bulunmaktadır. Joe McGinniss'in The Last Brother: The Rise and Fall of Teddy Kennedy adlı kitabı hakkında meşhur sert bir eleştiri yazmış ve şöyle demiştir: "Sadece kalitesiz gazetecilik ve yayıncılık etiğinin ders kitabı örneği olmakla kalmıyor; aynı zamanda gerçekten, hiç de rahatlatıcı olmayan bir şekilde çürümüş, tek bir kurtarıcı erdemi olmayan, kendisiyle ilişkili herkese utançtan başka bir şey getirmemesi gereken bir utanç kaynağı."^[3]^[4]

Şubat 2003'te Yardley, "İkinci Okuma"^[5] adlı bir diziye başladı; bu dizi, "The Post'un kitap eleştirmeninin geçmişteki önemli ve/veya ihmal edilmiş kitapları yeniden değerlendirdiği ara sıra yayınlanan bir dizi" olarak tanımlanıyordu. Sonraki yedi yıl boyunca her ay veya daha sık, geçmişteki önemli kitaplar hakkında denemeler yayınladı; bunların çoğu basımı tükenmiş veya bir şekilde tekrar okunmaya değer görülüyordu.^[6] Bu diziyle, 2004'te Çavdar Tarlasında Çocuklara yönelik son derece eleştirel bakış açısıyla dikkat çekti.^[7] İkinci Okuma köşelerinden oluşan bir derleme, Temmuz 2011'de Europa Editions tarafından yayımlandı.

5 Aralık 2014'te Yardley, Post gazetesindeki kitap eleştirmenliğinden emekli olduğunu duyurdu.^[8]

Yayınlar

Kitaplar

İkinci Okuma: Önemli ve İhmal Edilen Kitaplara Yeniden Bakış. New York: Europa Editions, 2011. 978-1-60945-008-3
Pazartesi Sabahı Oyun Kurucusu. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers, Inc., 1998. 0-8476-9204-3 978-0847692040
Uyumsuz: Frederick Exley'nin Garip Hayatı. New York: Random House, 1997. 0-679-43949-8 978-0679439493
Adım Dışı: Mor Bir Onyıldan Notlar. New York: Random House, 1993. 0-517-10628-0 978-0-517-10628-0
Zihin Durumları: Orta Atlantik'te Kişisel Bir Yolculuk. Villard Yayıncılık, 1993. 0-394-58911-4 978-0394589114
Bizim Gibi İnsanlar: Bir Amerikan Ailesinin Hikayesi. New York: Grove Press, 1989. 1-55584-174-0 978-1555841744
Ring: Ring Lardner'ın Biyografisi. New York: Random House, 1977. 0-394-49811-9 978-0394498119

Editör olarak

HL Mencken, Yazar ve Editör Olarak Hayatım. New York: Knopf, 1993. 0-679-41315-4 978-0679413158

Ödüller

Yardley, 1981 yılında Pulitzer Eleştiri Ödülü'ne layık görüldü. Yardley, Nieman Üyesi oldu. Yardley, 1987 yılında George Washington Üniversitesi tarafından fahri edebiyat doktorası unvanına ve 1989 yılında Chapel Hill'deki Kuzey Carolina Üniversitesi tarafından seçkin mezun ödülüne layık görüldü.

Kişisel yaşam

Yardley, Washington Post Book Worldün eski editörü olan biyografi yazarı/roman yazarı Marie Arana ile evlidir.^[9] İlk eşi Rosemary Roberts'tan olan oğulları Jim Yardley ve William Yardley,^[10] New York Times muhabirleridir ve William ayrıca Los Angeles Times için de yazmaktadır.^[11] Kendisi ve oğlu Jim, Pulitzer Ödülü'nü alan iki baba-oğuldan biridir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ UNC Special Collections Library
^ Williams, Michael (October 9, 2012). "St. Anthony Hall Donates Autograph Album from the 1860's". UNC University Libraries. Retrieved March 12, 2022.
^ Yardley, Jonathan (28 Temmuz 1993). "'The Last Brother:' It's Not As Bad as You Heard. It's Worse". The Washington Post. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
^ Subject: Why Spill Vitriol on Such a Squalid Screed?
^ Yardley, Jonathan. "Second Reading". The Washington Post. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
^ "The Neglected Books Page: Jonathan Yardley's Second Readings". 10 Ocak 2010. 11 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2010.
^ Yardley, Jonathan (19 Ekim 2004). "J.D. Salinger's Holden Caulfield, Aging Gracelessly". The Washington Post. s. C01. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
^ Yardley, Jonathan (5 Aralık 2014). "After More Than Three Decades and 3,000 Reviews, a Fond Farewell". The Washington Post. Erişim tarihi: 16 Aralık 2014.
^ Offman, Craig (15 Temmuz 1999). "Washington Post Book World editor steps down". Salon. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2007.
^ "Recent work by William Yardley for the New York Times". New York Times. 8 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
^ "William Yardley bio". Los Angeles Times. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

Dış bağlantılar

Jonathan Yardley Belgelerinin Envanteri, 1792-2006, Güney Tarih Koleksiyonunda, UNC-Chapel Hill.
Şablon:IMDb adı
Röportajı Washington Technology'de
Kitap incelemeleri, Yardley tarafından The Washington Postta
C-SPAN'daki görünümü

[1] UNC Special Collections Library

[2] Williams, Michael (October 9, 2012). "St. Anthony Hall Donates Autograph Album from the 1860's". UNC University Libraries. Retrieved March 12, 2022.

[3] Yardley, Jonathan (28 Temmuz 1993). "'The Last Brother:' It's Not As Bad as You Heard. It's Worse". The Washington Post. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

[4] Subject: Why Spill Vitriol on Such a Squalid Screed?

[5] Yardley, Jonathan. "Second Reading". The Washington Post. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

[6] "The Neglected Books Page: Jonathan Yardley's Second Readings". 10 Ocak 2010. 11 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2010.

[7] Yardley, Jonathan (19 Ekim 2004). "J.D. Salinger's Holden Caulfield, Aging Gracelessly". The Washington Post. s. C01. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

[8] Yardley, Jonathan (5 Aralık 2014). "After More Than Three Decades and 3,000 Reviews, a Fond Farewell". The Washington Post. Erişim tarihi: 16 Aralık 2014.

[9] Offman, Craig (15 Temmuz 1999). "Washington Post Book World editor steps down". Salon. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2007.

[10] "Recent work by William Yardley for the New York Times". New York Times. 8 Ekim 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

[11] "William Yardley bio". Los Angeles Times. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]