Joseph Schmid
| Joseph Schmid | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 24 Eylül 1901 Göggingen, Württemberg Krallığı, Alman İmparatorluğu |
| Ölüm | 30 Ağustos 1956 Augsburg, Bavyera, Batı Almanya |
| Bağlılığı | Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası |
| Branşı | Reichswehr Luftwaffe |
| Hizmet yılları | 1924-1945 |
| Rütbesi | Generalleutnant |
| Çatışma/savaşları | 2. Dünya Savaşı |
| Ödülleri | Şövalye Haçı |
Joseph "Beppo" Schmid (24 Eylül 1901-30 Ağustos 1956), 2. Dünya Savaşı'nda bir Luftwaffe generaliydi. Schmid, Britanya Muharebesi esnasında Luftwaffe Askerî İstihbarat Dairesi'ne komuta etti.
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Hermann Göring'in yakın bir arkadaşı olan Schmid, Luftwaffe Askerî İstihbarat Dairesi'ne 1 Ocak 1938'den 9 Kasım 1942'ye kadar komuta etti. Adolf Galland, sonraları Schmid'i düşük kalitedeki istihbarat servisini iyileştirmeye yönelik hiçbir şey yapmadığı konusunda eleştirmiştir. Schmid, Britanya Muharebesi esnasında Britanya'nın uçak kayıpları hakkındaki istihbarat durum verilerini çarpıtmakla suçlanır. 1942'nin sonlarında Tunus'ta Kampfgruppe Schmid olarak da bilinen "General Göring" Tümeni'nin komutasına atandı. Göring'in şahsi emirleriyle Schmid, Tunus Cebi'nden tahliye edilmiştir. 1 Şubat 1943'te Generalmajor'luğa, 1 Temmuz 1944'te ise Generalleutnant'lığa terfi ettirildi ve 1. Avcı Kolordusu'nun (15 Eylül 1943-15 Kasım 1944) komutasına atandı.[1] 23 Kasım 1944'te Luftwaffenkommando West'in, geçmişte Luftflotte 3, komutasına getirildi. Schmid, 1 Ocak 1945'te Bodenplatte Operasyonu'na katılan Alman kuvvetlerin komutanlığını yaptı. Operasyon, taktiksel bir sürpriz etkisi yaratmakta başarılı oldu fakat kötü planlama ve kötü uygulama aşamalarının etkisiyle akamete uğradı. Bodenplatte Operasyonu, Luftwaffe için tam bir hezimetti ve ayrıca Luftwaffe'nin kalan birliklerini de güçten düşürmüştü. Schmid, Reich Savunması esnasında da Alman hava birliklerine komuta etmiştir.[2]
Schmid'in liderlik becerileri tartışmalıdır. Tarihçi Anthony Beevor, hakkında "Wehrmacht'ın ürettiği gelmiş geçmiş en feci istihbarat subayı" demiştir.[3]
Madalyalar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kan Nişanı (9 Kasım 1933)
- Anschluss Hatıra Madalyası
- Prag Kalesi Tokası Eklentili Sudetenland Madalyası
- Demir Haç (1939)
- 2. Sınıf Demir Haç
- 1. Sınıf Demir Haç
- Şövalye Haçı (21 Mayıs 1944)[4]
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]Alıntılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Beevor, Antony (2016). Ardennes 1944. Londra: Penguin. ISBN 9780241975152.
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Mitcham, Samuel W. (2007). Eagles of the Third Reich: Men of the Luftwaffe in World War II. Stackpole Books. 0-8117-3405-6.
- Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1943] (Almanca). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. ISBN 978-3-87341-065-7.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.