Kâfir
Kâfir (Arapça: كافر - kāfir, çoğulu: كفّار - kuffār, kadın için kâfire kullanılır, çoğulu: kevâfir[1]), İslam dinî terminolojisinde küfür işleyerek dinden çıktığı düşünülen veya hiç Müslüman olmamış kişiye denir.
Etimoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Kelime, gizlemek, saklamak anlamlarına gelen (ك ف ر) kökünden gelir. Sözlük anlamıyla, tohumları toprağın altına gizlemesi sebebiyle çiftçi için de kullanılmıştır.[2] Müslüman olmayanlara bu isim "İslam inancının getirdiği gerçekleri gizledikleri veya inkâr ettikleri″ düşünülerek verilmiştir.[kaynak belirtilmeli]
Fıkıhta kâfir
[değiştir | kaynağı değiştir]İslam inancına göre kâfir, küfür işleyendir, küfür ise geleneksel Sünnilikte İslam amentüsünü oluşturan, imanın altı şartını kabul etmemek, inanmamak veya küçük veya değersiz görmek gibi eylemlere verilen addır.
Mümin ve kâfir tanımları mezheplere göre farklılıklar gösterir. Eş'ari ve Matûrîdî mezheplerinde iman özde kalbin tasdiki olarak kabul edilir. Buradan hareketle bu mezhepler, kalben tasdik edilmesi gerekilen itikadî şartları tasdik etmeyen, yani bunları bütünüyle veya kısmen reddeden kişiyi kâfir olarak tarif etmişlerdir.[3]
Kalbin tasdikinin yanı sıra, imanını diliyle belirtmeyi de içeren iman tariflerine göre bu her iki şarttan birini yerine getirmeyen kişi kâfir olarak tarif edilir.[4]
Ameli de imanın bir parçası sayan tariflerde ise iman üç bölümden oluştuğu için bu üç bölümden birinin terki ile kişi kâfir olur.[5] Bununla birlikte bu iman tarifini kabul eden Selefiler kalp ile tasdik, dil ile ikrar etmesine rağmen, ibadeti ret değil de tembellik sebebiyle terk eden kişinin kâfir olmayacağı kanaatindedir.[5] Küfür konusundaki görüşlerin en katısı Hâricilerindir ve bu gruba göre herhangi bir ibadetin -nafile ibadetler dahil- terki küfürdür ve dolayısıyla faili kâfirdir.[6]
İslam'a göre kâfir teriminin kullanılabileceği gruplar, İslam dışındaki dinlere mensup insanların tümü ve İslam dışı felsefi düşüncelere bağlı insanların tümüdür. İslam'da, kâfir olarak ölen herkesin ahirette sonsuza kadar cehennemde yanacağı inancı vardır.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça ve dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kılavuz, Ahmed Saim. İman-Küfür Sınırı. Marifet Yayınları. 3. baskı. İstanbul, 1990.
- ^ Kılavuz, Ahmed Saim. İman-Küfür Sınırı. s.70. Belirtilen özgün kaynak: İbn Manzûr. Lisânü'l-Arab. c: V. s.145 vdd.
- ^ Hadid Suresi, 20. ayet. 24 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkçe meâli. 4 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Kılavuz, Ahmed Saim. a.g.e. s.70.
- ^ Kılavuz, Ahmed Saim. s.71-72.
- ^ a b Kılavuz, Ahmed Saim. s.72.
- ^ Kılavuz, Ahmed Saim. s.72
