KCK
| KCK Koma Civakên Kurdistanê Kürdistan Topluluklar Birliği | |
|---|---|
 | |
| Kuruluş | 17 Mayıs 2005) |
| Üyeler | |
| Lider | Abdullah Öcalan[1] Cemil Bayık (YK Eş Başkanı) Hülya Oran (YK Eş Başkanı)[2] |
Kürdistan Topluluklar Birliği (Kürtçe: Koma Civakên Kurdistanê) ya da kısaca KCK, Abdullah Öcalan'ın İmralı Cezaevi'nde teorize ettiği devletsiz topluma dayanan demokratik konfederalizm doktrininin Orta Doğu'da uygulanması için kurulan çatı yapılanma. KCK Sözleşmesi'nde kuruluşun temel hedefinin "Orta Doğu Demokratik Toplum Konfederasyonu"nu geliştirmek olduğu belirtilmiştir.[3] KCK'ya bağlı örgütler arasında Türkiye'de PKK, Suriye'de PYD, İran'da PJAK ve Irak'ta PÇDK vardır. KCK, PKK'nın çatı yapılanması olarak tanımlanmakta ve birçok ülkede PKK'nın çatı yapılanması olduğu için terör örgütü olarak kabul edilmektedir.[4][5] KCK'nın eş başkanları Cemil Bayık ve Hülya Oran'dır.[6][7][8][9]
KCK'nin yasama organı kabul edilen Kongra-Gel'in 17 Mayıs 2005 tarihinde Orta Doğu ve Avrupa'dan 213 PKK üst düzey yöneticisinin katılımı ile kabul edilen "KCK Sözleşmesi" ile yasadışı olarak kurulmuştur. Sözleşmede KCK, toplumcu demokratik konfederal bir yapı olarak tanımlanmıştır.[10]
KCK sözleşmesinde örgütün en üst organı olarak başkanlık kurumu 11. maddede şu şekilde tanımlanır:
"Kürdistan Demokratik Toplum Konfederalizmi Kurucusu ve Önderi, Abdullah Öcalan’dır. Ekolojiye ve cinsiyet özgürlüğüne dayalı demokrasinin felsefi, teorik ve stratejik kuramcısıdır. Her alanda bütün halkı temsil eden önderlik kurumudur. Kürdistan halkının özgür ve demokratik yaşamına ilişkin temel politikaları gözetir ve temel konulardaki en son karar merciidir. Kongra-Gel Genel Kurul kararlarının demokratik, ekolojik ve cinsiyet özgürlükçü devrim çizgisine uygunluğunu gözetir. Yürütme Konseyi Başkanını görevlendirir. Temel konulara ilişkin Yürütme Konseyi kararlarını onaylar."[3]
Abdullah Öcalan'ın teorize ettiği jineoloji KCK yapılanmasının temel bir ilkesi olarak benimsenmiş olup Suriye Kürdistanı bölgesinde fiilen yönetimde bulunan Demokratik Birlik Partisi (PYD) tarafından uygulanmaktadır.[11]
Türkiye'de 2009 yılından bu yana zaman zaman KCK'ya yönelik çeşitli operasyonlar düzenlenmektedir.[12]
.jpg)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ KCK Sözleşmesi 24 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Madde 11.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2016.
- ^ a b "KCK Sözleşmesi - Vikikaynak". tr.wikisource.org. 14 Ağustos 2024. 14 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2025.
- ^ "PKK/KCK Terör Örgütünün Suriye Kolu: PYD-YPG" (PDF). Türkiye İçişleri Bakanlığı. Mayıs 2017. 6 Kasım 2024 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2025.
- ^ "PKK/KCK Terör Örgütünün Çocukları ve Kadınları İstismarı" (PDF). Türkiyeİçişleri Bakanlığı. Şubat 2017. 4 Aralık 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2025.
- ^ "KCK davaları ve yargı | Heinrich Böll Stiftung | Derneği Türkiye Temsilciliği". tr.boell.org. 31 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2025.
- ^ "Ulusal Kürt Konferansı: Suriye'deki Kürtlerin geleceğine ilişkin görüşmeleri için ortak bir Kürt heyetinin oluşturulmasına karar verildi". Independent Türkçe. 26 Nisan 2025. 4 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2025.
- ^ "KCK eş başkanları: Birleşik Kürdistan birçok sorunu beraberinde getirir". rudaw.net. 31 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2025.
- ^ "İki buçuk Yıldır Gündemdeki "KCK" nedir?". bianet.org. 5 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2025.
- ^ Çiçek, Nevzat (25 Aralık 2009). "KCK'ya gelene kadar PKK". Timeturk. 19 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2010.
- ^ Lau, Anna; Baran, Erdelan; Sirinathsingh, Melanie (18 Kasım 2016). "A Kurdish response to climate change". OpenDemocracy. 12 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2019.
- ^ "Dördüncü dalga". Sabah. 25 Aralık 2009. 7 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2010.
