Kaiyuan Çağı
Çinli Tang Hanedanı dönemindeki Kaiyuan Çağı, politik istikrarın, toplumda barışın, ekonomik refahın sağlanmasından dolayı ve buna ek olarak eğitim, edebiyat, müzik, boyama, mimari yapı-heykeltıraşlık, din vb. konularda sağlanan ilerleme ile Çin tarihindeki en büyük altın çağlardan biri olarak gösterilir.[1]
Sui hanedanının sona ermesinin ardından 618 yılında kurulan Tang hanedanı, Çin'i 907 yılına kadar toplam 289 yıl yönetti. Tang hanedanı, "An Shi İsyanı"yla iki döneme ayrılır. Bu iki dönemden biri, refah dönemi; diğeri ise çöküş dönemiydi. İmparator Gao Zu tarafından kurulan Tang hanedanının varisi imparator Tai Zong olarak adlandırılan Li Shimin 10 yıl süren askeri seferleriyle Çin'i yeniden birleştirdi. Tarihte Xuan Wumen Olayı olarak anılan hükümet darbesiyle tahta geçen Li Shimin, aldığı bir dizi etkili önlemle, ülkeyi, Çin'in feodal çağında eşi görülmedik bir refah dönemine soktu. Zhen Guan'ın Refah Dönemi" olarak adlandırılan zaman zarfında Çin, siyaset, ekonomi ve kültür gibi alanlarda dünyadaki diğer bütün devletleri geride bıraktı. Daha sonra İmparator Xuan Zong tarafından başlatılan Kai Yuan'ın Refah Dönemi, Tang hanedanının gücünü, halkın refahını ve toplumsal barışı daha da pekiştirdi. Ancak İmparator Xuan Zong döneminin son yıllarında yaşanan An Shi İsyanı, Tang hanedanının adım adım çöküşe yaklaşmasına neden oldu.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ detaylı bilgi için bakınız:, Bo Yang Edition of the Zizhi Tongjian, vol. 51, Preface.
- ^ http://turkish.cri.cn/862/2009/03/18/1s111503.htm 23 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 29/10/2010 tarihinde erişildi.
 | Çin tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |