Keşiş Julian
Keşiş Julian (Macarca: Julianus barat), 1235'te — kroniklere göre — doğu anavatanında kalan Macarları bulmak için Macaristan'dan ayrılan bir grup Macar Dominik rahibinden biriydi. Rahip Julian uzun bir yol kat ettikten sonra Volga Bulgaristan'ın başkentine ulaştı ve burada kendisine Macarların sadece iki günlük bir yolculuk mesafesinde yaşadıkları söylendi. Julian onları buldu ve Pannonia'yı işgal edip yerleşen Macarlar ile Başkurtya'da bulunanlar arasındaki bölünmeden bu yana geçen en az 300-400 yıllık boşluğa rağmen, dilleri karşılıklı olarak anlaşılır kaldı ve iletişim kurabildiler.[1]
Julian eski ülkeye Magna Hungaria veya Büyük Macaristan adını verdi. Doğu Macarları ve Bulgarların düşmanı olan Tatarlarla ilgili hikâyelerden haberdar oldu. İlk yolculuğundan iki yıl sonra, Julian Magna Hungaria'ya döndü, ancak Moğol Tatarları tarafından harap edilmiş olduğunu gördü. Ölümcül tehlike haberleriyle ve Macaristan'a bir Moğol ültimatomuyla krallığına döndü.[2]
Dominiken tarikatı 1221'de Macaristan'da Doğu'ya Hristiyanlığı yaymak amacıyla kuruldu ve bu aynı zamanda ana topraklarında kalan Macarları keşfetme konusunu gündeme getirdi. Julian'ın yolculuklarının önemi: Magna Hungaria'da yaşayan Macarlar hakkında geçerli bilgileri getiren ilk kişi oydu, bu da Macar tarihi üzerine araştırmalara çok katkıda bulunuyor, Avrupa'nın yaklaşmakta olan Moğol istilası üzerine ilk haberi getiren oydu. Asya'ya yönelik geçerli bilgiler toplayan ilk Avrupalı gezgin ve onun açıklamaları, geleceğin Avrupalı kaşiflerine ve araştırmacılarına temel motivasyonu veren coğrafi açıdan büyük önem taşımaktadır.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Volga Bulgaristan'ın Moğol istilası
- Mohi Savaşı
- Doğu Macarları
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Arnold Joseph Toynbee, Constantine Porphyrogenitus and his world 6 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Oxford University Press, 1973, p. 421
- ^ Klima, László: The Linguistic Affinity of the Volgaic Finno-Ugrians and Their Ethnogenesis. Studia Historica Fenno-ugrica I. Oulu, 1996. 21–33.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Fiili Ungariae Magnae 23 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
