Kendini kopyalama

Kendini kopyalama, bir şeyin kendi kopyasını çıkartabileceği herhangi bir süreçtir. Biyolojik hücreler, uygun koşullar altında, hücre bölünmesi ile çoğalırlar. Hücre bölünmesi sırasında DNA kopyalanır ve kopyalanma sırasında iletilebilirler. Biyolojik virüsler ancak bir enfeksiyon süreci çerçevesinde ilişki kurdukları hücrelerin üreme mekanizmalarını yöneterek üreyebilirler. Bilgisayar virüsleri de kopyalanmak için bilgisayarlarda var olan yazılım ve donanımları kullanırlar. Mimler ise insan aklı ve kültürünü kendi kopyalanma mekanizması olarak kullanır.

Tarihçe

Kendini kopyalama fikri, matematikçi John von Neumann tarafından 1940’lı ve 1950’li yıllarda sistematik olarak ele alınmıştır. Von Neumann, “evrensel inşa edici” (universal constructor) adını verdiği teorik bir makinenin, yeterli kaynak bulunduğu sürece kendi kopyasını oluşturabileceğini göstermiştir. Bu çalışma, hem sibernetik hem de hesaplama teorisi açısından temel bir dönüm noktası olarak kabul edilir.

1950’lerin sonlarında John Conway tarafından geliştirilen Yaşam Oyunu (Game of Life), soyut ortamlarda kendini kopyalayan desenlerin ortaya çıkışını göstermiş ve teorinin dijital simülasyonlardaki önemini artırmıştır.