Kirsty MacColl
| Kirsty MacColl | |
|---|---|
 1995'te MacColl | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Kirsty Anna MacColl 10 Ekim 1959 Croydon, Surrey, İngiltere |
| Ölüm | 18 Aralık 2000 (41 yaşında) Cozumel, Quintana Roo, Meksika |
| Tarzlar | New wave, Country, Folk, Alternatif rock |
| Meslekler | Şarkıcı, Söz yazarı |
| Çalgılar | Vokal |
| Etkin yıllar | 1978-2000 |
| Müzik şirketi | Polydor |
| Resmî site | kirstymaccoll.com |
| Eş | Steve Lillywhite (e. 1984; b. 1994) |
| Çocukları | 2 |
Kirsty Anna MacColl;(/məˈkɔːl/, mə-KAWL;10 Ekim 1959, Croydon - 18 Aralık 2000, Cozumel), İngiliz şarkıcı ve söz yazarı. Folk şarkıcısı Ewan MacColl'un kızıdır. 1980'ler ve 1990'larda "There's a Guy Works Down the Chip Shop Swears He's Elvis" gibi pop hitleri ve Billy Bragg'ın "A New England" ve The Kinks'in "Days" gibi şarkılarının cover versiyonlarını kaydetti. İlk single'ı "They Don't Know", birkaç yıl sonra Tracey Ullman tarafından cover'landığında liste başarısı elde etti. MacColl, kocası Steve Lillywhite tarafından yapılan birçok kayıtta da şarkı söyledi, en popüler olanı olanı ise The Pogues'un vokalisti Shane MacGowan ile birlikte düet yaptığı "Fairytale of New York" şarkısıdır. 2000'deki ölümü sonrasında arkadaşları ve hayranları tarafından "Justice for Kirsty" kampanyası başlatıldı.
Erken hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Kirsty MacColl, Croydon, Surrey'de doğdu. Folk şarkıcısı Ewan MacColl (1915-1989) ve dansçı Jean Newlove (1923-2017) çiftinin kızıdır.[1][2] Babası, İngiltere'de doğmuş ve İskoç kökenlidir. MacColl ve ağabeyi Hamish MacColl, anneleriyle birlikte Croydon'daki Selsdon'da büyüdüler. Croydon'da Park Hill İlkokulu, Monks Hill Ortaokulu ve John Newnham Lisesi'nde okudu. Eğitim hayatı boyunca çeşitli okul oyunlarında yer aldı. Doğduğu zamanlarda babası, folk şarkıcısı, çok enstrümanlı sanatçı ve şarkıcı-söz yazarı Peggy Seeger ile bir ilişki içindeydi, bu ilişki, babasının 1989'daki ölümüne kadar devam etti. Babasının, Seeger'la olan ilişkisinden bir oğlu vardı.
Kirsty MacColl, yerel punk rock grubu Drug Addix'in vokalleriyle yer aldığı ve "The Drug Addix Make A Record" adlı EP'sinin Chiswick Records tarafından yayınlanmasıyla dikkatleri üzerine çekti. Bu albümdeki vokallerinde "Mandy Doubt" takma adını kullandı (1978). Stiff Records yöneticileri, gruptan etkilenmediler ancak onu beğendiler ve ardından ona solo bir sözleşme imzaladılar.[3]
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]1979 yılında ilk single'ı olan "They Don't Know"'u yayımladı. Şarkı Music Week radyo çalma listesinde iki numaraya kadar yükseldi. Ancak, bir dağıtıcı grevi, single'ların plak dükkanlarına ulaşmasını engelledi ve bu nedenle single, UK Singles Chart'ta yer almayı başaramadı.[4][5]
MacColl, ardından bir diğer single'ı olan "You Caught Me Out"u kaydetti, ancak Stiff Records'un kendisine yeterli desteği vermediği gerekçesi ile ve şarkı yayımlanmasından kısa bir süre önce plak şirketinden ayrıldı. Single, iptal edildi. MacColl'un bu şarkısının yalnızca birkaç tanıtım kopyasının var olduğu biliniyor.
1981'de Polydor Records'a geçti. İlk albümü Desperate Character eleştirmenler tarafından büyük beğeni topladı. Özellikle bu albümde yer alan "There's a Guy Works Down the Chip Shop Swears He's Elvis" şarkısı Birleşik Krallık'ta büyük bir popülerlik kazandı. 1983'te çıkardığı ikinci albümü "Real" albümünde fazla synthesizer kullanandığı ve şarkılarının new wave tarzında olması nedeniyle Polydor MacColl ile olan sözleşmesini feshetti. Polydor ile yollarını ayırdıktan sonra Stiff Records'a geri döndü ve "Terry" ve "He's on the Beach" gibi popüler olmayan single'lar yayınladı. 1985'te Billy Bragg'in "A New England" şarkısının bir cover'ını yayınladı. Şarkının cover versiyonu Birleşik Krallık listelerinde 7 numaraya yükseldi. Bu versiyon, Bragg tarafından ona özel yazılmış iki ekstra dizeyi içeriyordu. Aynı dönemde MacColl, Channel 4'ün kısa ömürlü sitcom'u Dream Stuffing (1984) için "London Girls" adlı tema şarkısını yazıp seslendirdi.[6]
Amerika Birleşik Devletleri'nde çok büyük bir popüleritesi olmamasına rağmen, MacColl en çok "They Don't Know" şarkısının yazarı olarak tanınıyordu.[7] Tracey Ullman’ın şarkıyı seslendirdiği versiyon, Billboard Top Ten listesinde bir hit haline geldi.[8] Ullman’ın versiyonu, Nisan 1984’te ABD Billboard Hot 100 listesinde 8 numaraya yükseldi (Birleşik Krallık’ta ise daha da başarılı olup, Eylül 1983’te 2 numaraya çıktı).[9] MacColl, şarkıda Ullman’ın yüksek sesle söylemekte zorlandığı için "Baay-byy" kısmınında yedek vokallik yaptı. Şarkı, 1996 yılında HBO dizisi Tracey Takes On...'un kapanış jeneriği olarak kullanıldı. Ullman ayrıca, MacColl'un üç şarkısını daha kaydetti; bunlar, ilk ve ikinci albümleri için sırasıyla "You Broke My Heart In 17 Places" ve "You Caught Me Out" şarkıları ve 1985'te single olarak yayımlanan "Terry" şarkısıydı.[10]
Stiff Records'un 1986'da iflas etmesinin ardından, MacColl'un sözleşmesi hiçbir plak şirketi tarafından satın alınmamış olması nedeniyle kendi başına kayıt yapamaz hale geldi. Ancak düzenli olarak geri vokal olarak seans çalışmaları yaptı ve sık sık eşi Steve Lillywhite tarafından üretilen kayıtlarda vokal yaptı. Bunlar arasında The Rolling Stones'un "Dirty Work" albümündeki parçalar, Robert Plant, The Smiths, Alison Moyet, Shriekback, Simple Minds, Talking Heads, Big Country, Anni-Frid Lyngstad ve Wonder Stuff gibi müzisyenlerin çalışmaları vardı. Wonder Stuff için "Welcome to the Cheap Seats" ve Talking Heads için "(Nothing But) Flowers" kliplerinde yer aldı . MacColl ayrıca, Lillywhite'ın mikslerini sağladığı U2'nun büyük çıkış yaptığı albümü The Joshua Tree'ye de katkıda bulunmuştur.[11]
Bunlardan en bilinenleri 1984'te Simple Minds grubunun çıkardığı "Sparkle in the Rain" albümü de yaptığı geri vokallerdir. Ayrıca 1986'da The Smiths'in "Ask" şarkısına vokallerle katkıda bulundu.[12] Vokal performansları, "Speed Your Love to Me" ve "Street Hassle" şarkılarında duyulabilir.[13] Aralık 1987'de İngiltere listelerinde yeniden yükselmesine yol açan ve The Pogues grubu ile birlikte "Fairytale of New York" şarkısında Shane MacGowan ile düet yapmıştır. Bu düetleri İngiltere genelinde 2 numaraya kadar yükseldi. Bu durum üzerine 1988 yılında The Pogues'un İngiltere ve Avrupa turnelerine katılmasına neden oldu. Daha sonra verdiği bir röportajında bu deneyim, sahne korkusunu geçici olarak yenmesine yardımcı olduğunu söyledi.[14] Mart 1989'da ise MacColl, Happy Mondays'in "Hallelujah" adlı EP'sinde de geri vokal olarak yer aldı.
Televizyon
[değiştir | kaynağı değiştir]MacColl, BBC'de yayımlanan komedi programı The French and Saunders Show'un üçüncü sezonunda konuk sanatçı olarak yer almaya başladı. Diğer konukların aksine, herhangi bir skeçte yer almadı, bunun yerine programda sadece şarkılarını müzik videosu söyledi. Ayrıca BBC'deki Jools Holland'ın televizyon programlarında da sıkça yer aldı.
MacColl, 1991 yapımı Channel 4'ün tarihî müzikal filmi The Ghosts of Oxford Street'de Kitty Fisher rolünü oynadı. Bu filmde Shane MacGowan ile birlikte "Fairytale of New York" şarkısını seslendirdi. MacGowan filmde York Dükü'nü canlandırdı.
14 Mart 2000 tarihinde Glasgow'da son kez bir televizyon programına katıldı. Program ölümünden sonra BBC tarafından Aralık 2001'de Kirsty MacColl: The Boxed Set adıyla yayımlandı.[15]
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]2000 yılında BBC'nin radyo programına katılmak için Küba'ya gitti. Bu seyahati sırasında iki oğlu ve erkek arkadaşı müzisyen James Knight ile birlikte Cozumel, Meksika'da tatil yapmaktaydı. 18 Aralık 2000 tarihinde oğulları ile birlikte National Marine Park of Cozumel'in bir parçası olan Chankanaab resifine dalış yapmaya gittiler. Dalış yaptıkları yer Deniz Milli Parkı olduğu için herhangi bir deniz aracının bölgeye girişi yasaktı. Dalış yaptıkları sırada aşırı hızlı motorlu bir tekne yasaklı bölgeye girdi. MacCool tekneyi fark etti ve teknenin 15 yaşındaki oğlu Jamie'nin üzerine geldiğini gördü. MacColl hızlı bir hamle ile oğlunu itmeyi başardı ancak teknenin kendisine çarpması sonucu göğsüne ve kafasına aldığı darbeler yüzünden hayatını kaybetti.[16] MacColl'a çarpan tekne olay yerinden kaçtı. Kirsty MacColl'un cenazesi Birleşik Krallığa getirildi ve yakıldı.[17]
Kazanın ardından MacColl'a çarpan teknenin Meksikalı multimilyoner Guillermo González Nova tarafından kullanıldığı ortaya çıktı.[18] Nova teknenin çalışanı José Cen Yam tarafından kullanıldığını iddia etti, ancak görgü tanıkları teknenin Yam tarafından kullanılmadığını belirtti.[19] Yam kasten insan öldürmekten dolayı suçlu bulundu ve 2 yıl 10 ay hapis cezasına çarptırıldı. Ayrıca Meksika yasalarına göre Yam'ın MacColl'un ailesine 2.150 dolar tazminat ödemesine karar verildi. Daha sonraki yıllarda Yam ile konuşanlar, kendisinin suçu üstlenmek için para aldığını söylediğini belirttiler.[20]
Kazanın ardından MacColl'un ailesi Guillermo González Nova'ın yargılanıp tutuklanması için "Justice for Kirsty" kampanyasını başlattı.[21]
Ödülleri ve adaylıkları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Yıl | Ödül | Kategori | Şarkı | Sonuç |
|---|---|---|---|---|
| 1992 | Ivor Novello Ödülleri | En İyi Çağdaş Şarkı Ödülü | Walking Down Madison | Aday gösterildi |
| 1995 | En Çok Çalınan Eser Ödülü | Dear John | Aday gösterildi |
Diskografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Solo albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Desperate Character (1981)
- Kite (1989)
- Electric Landlady (1991)
- Titanic Days (1993)
- Tropical Brainstorm (2000)
- Real (2023)
Bibliyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]- MacColl, Jean (2008). Sun on the Water: The Brilliant Life and Tragic Death of Kirsty MacColl. Londra: John Blake. ISBN 978-1-84454-549-0. OCLC 434559942.
- O'Brien, Karen (2004). Kirsty MacColl: The One and Only. Londra: Andre Deutsch. ISBN 0-233-00070-4. OCLC 308622623.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Kirsty MacColl". officialcharts.com/. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2023.
- ^ Smith, Liz (11 Ocak 2001). "Kirsty MacColl: a life in song". /www.wsws.org. 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2023.
- ^ "Obituary Kirsty MacColl". The Guardian. 14 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2017.
- ^ Gajarsky, Bob (27 Şubat 1995), REVIEW: Kirsty MacColl, Galore (I.R.S.), Consumable on line, 30 June 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi4 Şubat 2011
- ^ Soave, Daniela (1995). "NME or Melody Maker, 1981". The Kirsty MacColl web site. 25 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2010.
- ^ "Kirsty MacColl Remembered – Record Collector Magazine". Recordcollectormag.com. 26 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2025.
- ^ Paytress, Mark (March 1994). "Kirsty MacColl". Record Collector. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi16 Ekim 2019 – Rock's Backpages vasıtasıyla.
- ^ "Tracey Ullman: Hot 100". Billboard.com. 19 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Tracey Ullman: Singles". Officialcharts.com. 20 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "BBC Radio 4 - Desert Island Discs, Tracey Ullman, actor and comedian". BBC (İngilizce). 17 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2021.
- ^ Bishop, Corinne (yönetmen) (2001). Kirsty: The Life and Songs of Kirsty MacColl (Television documentary). BBC. Etkinlik zamanı: 23:32. 11 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Wicks, Kevin. "Kirsty MacColl Remembered 10 Years Later". BBC America. 4 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2025.
- ^ "Sparkle In The Rain". SIMPLEMINDS.COM (İngilizce). 6 Şubat 1984. 20 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Buckley, Jonathan (1999). Rock : the rough guide (2. ed., expanded and complety rev. bas.). Londra: Rough Guides. ss. 622-623. ISBN 978-1-85828-457-6. 7 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2011.
...she toured Ireland and suffered from stage fright...
- ^ "BBC Two - Kirsty MacColl: The Boxed Set". BBC. 27 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Singer Kirsty MacColl dies". news.bbc.co.uk. BBC News. 19 Aralık 2000. 22 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2007.
- ^ "The day the music died". alixkirsta.com. Alix Kirsta. 31 Temmuz 2004. 22 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2014.
- ^ Davies, Caroline; Tuckman, Jo. "Kirsty MacColl's mother ends campaign for justice after nine years". The Guardian. 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2015.
- ^ Wynne-Jones, Ros (21 Aralık 2005). "Kirsty MacColl Exclusive: Singer's Mum Fights for Justice". Mirror.co.uk. 10 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2007.
- ^ Allan, Vicky (22 Ağustos 2004). "I Believe The Mexican Fined For Killing Kirsty Was A Fall Guy". The Sunday Herald. Highbeam Research. 25 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2015.
- ^ "Latest News: Federal Prosecutor in Cozumel found liable for breach of Authority". justiceforkirsty.org. Justice For Kirsty Campaign. 6 Mayıs 2006. 16 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2007.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmî site
- Kirsty MacColl discography at Discogs
- BBC announcement of her death
- Justice for Kirsty – in-depth information regarding MacColl's death
- IMDb'de Kirsty MacColl
- 1959 doğumlular
- 2000'de ölenler
- İngiliz şarkıcı-şarkı yazarları
- İngiliz kadın pop şarkıcıları
- İngiliz hümanistler
- İngiliz cinayet kurbanları
- İngiliz New Wave müzisyenleri
- İskoç asıllı İngilizler
- Surrey doğumlu müzisyenler
- Su altında boğularak ölenler
- Deniz kazalarında ölenler
- 20. yüzyılda İngiliz şarkıcılar
- Stiff Records sanatçıları
- ZTT Records sanatçıları