Koltuk devrimcisi
Koltuk devrimcisi veya koltuk aktivisti, genellikle olumsuz bir şekilde kullanılan bir tanımlamadır ve radikal hedefler dile getiren ancak onları gerçekleştirmek için hiçbir eylemde bulunmayan bir konuşmacı veya yazarı ifade eder.
Örnekleri
[değiştir | kaynağı değiştir]1937 yılında Nikolai Berdyaev şöyle yazdı: "Batı Avrupa'da yıllarca yaşadıktan sonra, Plekhanov tamamen Batılı ve oldukça rasyonalist bir aktivist oldu, oldukça kültürlüydü, ancak kültürü en yüksek düzeyde değildi; daha çok bir koltukta devrimci olarak nitelendirilebilirdi. Bir Marksist düşünce okulunun lideri olabilirdi, ancak bir devrim lideri olamazdı; bu, devrim zamanında zaten ortaya çıkmıştı."[1]:94
Köşe yazarı Julie Burchill: "Uzun ve zorlu bir kış boyunca, Batılı koltuk devrimcisinin soğuk kanını hiçbir şey bu kadar ısıtmaz; sokaklarda bir araya gelmiş, insanların harika bir devrim yapması görüntüsü".[2]
Sol komünistler, Marksist hareketlerin daha çok Marksist-Leninist kanatları tarafından bu şekilde adlandırılmışlardır. Özellikle, Amadeo Bordiga gibi tanınmış bir İtalyan sol komüniste, Sovyet ekonomi modeline sıkça yönelik eleştirilerinden dolayı bu unvan verilmiştir.[3]
Popüler kültürde
[değiştir | kaynağı değiştir]The Guardian gazetesi bir başlıkta bu klişeyi kullandı: "Biz bir koltuk aktivistleri ulusuymuşuz - ve bu da sorun değil, diyor Bridget Christie".[4]
William Graham seyahat kitabına Latin Amerika: Bir Koltuktan Notlar: Devrimci adını verdi. [5]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Berdyaev, Nikolai (1960) [first published 1948; first edition published 1937]. The origin of Russian communism (new bas.). Ann Arbor, Michigan, United States: University of Michigan Press. ISBN 978-0-4720-6034-4. 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2023.
- ^ Burchill, Julie (3 Şubat 2011). "Armchair revolutionaries: be careful what you wish for in the Middle East". The Independent. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2017.
- ^ "A Twenty-Year Legacy of Ultra-Leftism". www.marxists.org. 17 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2022.
- ^ Christie, Bridget (11 Nisan 2015). "We're a nation of armchair activists—and that's OK, says Bridget Christie". The Guardian. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2017.
- ^ Graham, William (2016) [first published 1988 by Venceremos Productions]. Latin America: notes from an armchair revolutionary. Morrisville, North Carolina, United States: Lulu Press. ISBN 978-1-326-82759-5. 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2023.
- Genel
- Bauman, Adrian; Gale, Joanne; Milton, Karen (11 Aralık 2014). "Are "armchair socialists" still sitting? Cross sectional study of political affiliation and physical activity". The BMJ. 349: g7073. doi:10.1136/bmj.g7073. PMC 4263957
. PMID 25500112. - Bazian (15 Aralık 2014). "Political hardliners 'fitter' than 'fence sitters'". NHS Choices. 24 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2017.
