Lütfi Filiz
Lütfi Filiz (1911, Tire - 14 Aralık 2007, Tire), Türk neyzen ve mutasavvıfdır.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]1911 yılında İzmir'in Tire ilçesinde dünyaya geldi. On üç yaşına kadar eğitim gördü. Geçimini 56 yıl boyunca saatçilik yaparak sağladı. 34 yaşında Mevlevî–Melamî yoluna mensup Osman Dede ile tanışarak tasavvufla ilgilenmeye başladı. Daha sonra Kenzî Aziz Şenol'dan da tasavvufî eğitim aldı.
Bu dönemden itibaren tasavvufî öğretide ilerlemeye başlayan Filiz, daha önce benimsediği şer'î anlayışla birlikte farklı tasavvufî yorumları da değerlendirmeye yönelmiştir. Osman Dede, babası Bektaşî olan, Melamîlik mertebelerini tamamlamış ve bin bir günlük çilesini Kahire'deki Ateşbâz-ı Velî Asitânesi'nde doldurmuş bir Mevlevî dedesidir. Kahire'den döndükten sonra önce Konya'ya, ardından bir davet üzerine hayatının son beş yılını geçireceği Tire'ye yerleşmiştir.[1]
Lütfi Filiz, 14 Aralık 2007 tarihinde Tire'de ölmüştür.
Tasavvufi yönü
[değiştir | kaynağı değiştir]Lütfi Filiz, 20. yüzyıl Türkiye'sinde Ekberî gelenek içinde yer alan mutasavvıflardan biri olarak anılmaktadır. Osmanlı'nın son dönemlerinden itibaren bu geleneğe mensup sûfîlerin sayısında azalma olduğu değerlendirilmekteyse de, Filiz bu anlayışı sürdüren isimlerden biri olmuştur.
Az sayıda eser vermiş olmasına rağmen, görüşlerini hem kitaplarıyla hem de sohbetleriyle takipçileriyle paylaşmıştır. Önceki yüzyıllarda sıkça kullanılan sembolik ve rumuzlu anlatım tarzı yerine daha açık ve doğrudan bir dil kullanmayı tercih etmiş; bazı tasavvufî sembolleri ve kıssaları kendi yorumlarıyla açıklamıştır.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Noktanın Sonsuzluğu (4 cilt)
- Fani Divanı
- Evveli Nokta Ahiri Nokta (otobiyografi)