Libertin
_flip.png)
Bir libertin, toplumun büyük kesimi tarafından kabul görmüş ahlak ve davranış şekillerini reddeder.[1][2] Algılar arayıcılığıyla deneyimlenen fiziksel zevklerin peşinden koşar. Libertinlik konusunda Choderlos de Laclos ve Marquis de Sade önemli eserler vermiş kişilerdir.
Tarihi gelişimi
[değiştir | kaynağı değiştir]"Libertine" kelimesi ilk olarak John Calvin tarafından, Cenevre, İsviçre'deki politikalarının muhaliflerini olumsuz bir şekilde tanımlamak için kullanılmıştır. Ami Perrin liderliğindeki grup, Calvin'in "kilise disiplininin, Cenevre toplumunun tüm üyelerine karşı eşit şekilde uygulanması gerektiği" konusundaki ısrarına karşı çıktı. Perrin ve müttefikleri 1548'de belediye meclisine seçildi ve "Cenevre'deki destek tabanlarını, yaşlı sakinler arasında, Fransa'dan kaçan dini mültecilerin sayısının giderek artması konusunda hoşnutsuzluk yaratarak genişlettiler". 1555 yılına gelindiğinde, Kalvinistler Cenevre belediye meclisinde sağlam bir şekilde yer aldı, bu yüzden Libertinler, Perrin önderliğinde, "hükümete karşı bir darbe girişiminde bulundular ve Fransızların katliamını talep ettiler. Bu, Calvin'in Cenevre'de karşılaştığı son büyük politik meydan okumaydı". İngiltere'de bazı Lollardlar, zina ve fuhuşun günah olmadığı veya "imanla ölen herkesin yaşam tarzına bakılmaksızın kurtulacağı" gibi libertin görüşlere sahipti.
18. ve 19. yüzyıllar boyunca, terim daha çok ahlaksızlıkla ilişkilendirildi. Charles-Maurice de Talleyrand, Joseph Bonaparte'ın Napoli tahtındayken "yalnızca hayatın zevklerini ve libertinizme kolay erişimi aradığını" yazdı.
Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ ""Libertine" at the Free Dictionary". 8 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.
