Libya Devrimci Komuta Konseyi
| Devrimci Komuta Konseyi | |
|---|---|
| مجلس قيادة الثورة | |
| Kuruluş | 1969 |
| Dağılma | 2 Mart 1977 |
| Tür | Başkan vekilliği Kolektif liderlik |
| Yasal statü | Cemahiriyenin ilanıyla birlikte feshedildi. GHK ile değiştirildi. |
| Merkez | Trablus, Libya |
| Konum |
|
| Hizmet bölgesi | Libya Arap Cumhuriyeti |
| Lider | Muammer Kaddafi |
| Üyelik | Libya Devlet Başkanlığı Libya Kara Kuvvetleri Parlamento |
.svg) |
|---|
Libya Devrimci Komuta Konseyi, 1969'dan 1977'ye kadar Libya Arap Cumhuriyeti'ni yöneten on iki kişilik yönetim organıydı. Başkanı, en fazla etkiye sahip olan Muammer Kaddafi idi.
1977'de Libya Arap Cumhuriyeti kaldırıldı ve Libya Arap Halk Sosyalist Cemahiriyesi kuruldu. Bunun bir parçası olarak, DKK resmi olarak kaldırıldı ve yerine Genel Halk Kongresi genel sekreterliği getirildi.
Üyelik
[değiştir | kaynağı değiştir]
Diğer ilk üyeler (1970) şöyleydi:
- Binbaşı Abdüsselam Calud
- Binbaşı Beşir es-Sağir Havadi
- Binbaşı Muhtar Abdullah el-Gervi
- Yüzbaşı Abdul Monyem el-Tahir el-Huni
- Yüzbaşı Mustafa el-Harubi
- Binbaşı Khuwaildi al-Hamidi
- Binbaşı Muhammed Necim
- Binbaşı Avad Ali Hamza
- Binbaşı Ebubekir Yunis Cabr
- Yüzbaşı Umar Muhayşi
- Yüzbaşı Muhammed Ebu Bekir El-Magaryaf
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]Yeni bir hükûmet kuran Hür İttihatçı Subayların 12 üyeli merkez komitesi, kendilerini yeni kurulan Libya Arap Cumhuriyeti'ni yöneten Devrimci Komuta Konseyi'ne (DKK) dönüştürdü. Bunların altında, DKK politikasının uygulanmasını denetlemek üzere Mahmud Süleyman el-Mağribi başkanlığında bir bakanlar kurulu oluşturuldu.[1]
Yüzbaşı Kaddafi, albay rütbesine terfi etti ve hem DKK'nin başkanı hem de silahlı kuvvetlerin başkomutanı olarak tanındı ve fiilen devlet başkanı oldu.[2] 1970'ten 1972'ye kadar başbakan olarak da görev yaptı.
DKK teorik olarak tartışma ve fikir birliği oluşturma yoluyla işleyen bir meslektaş organı olmasına rağmen, başlangıçtan beri Kaddafi'nin fikir ve kararlarının hakimiyetindeydi[3] ancak diğerlerinden bazıları Kaddafi'nin aşırılık olarak gördükleri eylemlerini kısıtlamaya çalıştılar.[4]
Kaddafi, hükûmetin kamusal yüzü olarak kaldı ve diğer DKK üyelerinin kimlikleri yalnızca 10 Ocak 1970 tarihli Resmi Gazete'de kamuya açıklandı. Hepsi de (tipik olarak kırsal) işçi ve orta sınıftan genç erkeklerdi ve hiçbirinin üniversite eğitimi yoktu. Bu şekilde hepsi, daha önce ülkeyi yönetmiş olan zengin, yüksek eğitimli muhafazakarlardan farklıydı. Darbe tamamlandı ve DKK, devrimci hükûmeti sağlamlaştırma ve ülkeyi modernleştirme niyetlerini sürdürdü.[3]
Monarşistler ve İdris'in Senusi klanının üyeleri, Libya'nın siyasi dünyasından ve silahlı kuvvetlerinden uzaklaştırıldı; Kaddafi, bu seçkinlerin Libya halkının iradesine karşı olduğuna ve ortadan kaldırılması gerektiğine inanıyordu. Eski rejimdeki pek çok kişi hapse atıldı, ancak hiçbiri idam edilmedi. Önceki yönetimin siyasi partiler üzerindeki yasağını sürdürdüler ve kararnameler ile ülkeyi yönettiler. Basına daha fazla kısıtlama getirildi ve Mayıs 1970'te sendikalar yasaklandı.[1]
Libya, 1977'de "(Büyük) Libya Arap Halk Sosyalist Cemahiriyesi"ne dönüştürüldükten sonra, DKK'nin geri kalan üyeleri hükümeti denetleyen "devrimci sektör"ün zirvesini oluşturdu. Resmi olarak "devrim" olarak nitelendirilen 1969 darbesine önderlik ettikleri için göreve geldiklerinde seçime tabi değildiler. Sonuç olarak, Kaddafi 1979'dan sonra resmi bir hükûmet görevi olmasa da, 2011'deki Libya İç Savaşı'nda devrilip idam edilinceye kadar ülke hükûmetinde en önemli rolü oynamaya devam etti.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Blundy & Lycett 1987.
- ^ [[#CITEREF|]]
- ^ a b Bruce St John 2011.
- ^ Kawczynski 2011.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Death of a Dictator: Bloody Vengeance in Sirte. Human Rights Watch. 2012. 3 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020.
- Bearman, Jonathan (1986). Qadhafi's Libya. Londra: Zed Books. ISBN 978-0862324346.
- Blundy, David; Lycett, Andrew (1987). Qaddafi and the Libyan Revolution. Boston and Toronto: Little Brown & Co. ISBN 978-0316100427.
- Bruce St. John, Ronald (2012). Libya: From Colony to Revolution (revised edition). Oxford: Oneworld. ISBN 978-1851689194.
- Cooley, John K. (1983). Libyan Sandstorm. Londra: Sidgwick & Jackson. ISBN 978-0283989445.
- Davis, Brian Lee (1990). Qaddafi, Terrorism, and the Origins of the U.S. Attack on Libya. New York: Praeger. ISBN 0275933024.
- El-Khawas, Mohamad A. (1986). Qaddafi: His Ideology in Theory and Practice. Amana. ISBN 978-0915597246.
- Hilsum, Lindsey (2012). Sandstorm: Libya in the Time of Revolution. Londra: Faber and Faber. ISBN 978-0571288038.
- Metz, Helen Chapin (2004). Libya. US GPO. ISBN 1-4191-3012-9. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020.
- Monti-Belkaoui, Janice; Monti-Belkaoui, Ahmed (1996). Qaddafi: The Man and His Policies. Avebury. ISBN 978-1859723852.
- Pargeter, Alice (2012). Libya: The Rise and Fall of Qaddafi. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0300139327.
- Simons, Geoff (2003). Libya and the West: From Independence to Lockerbie. Oxford: Centre for Libyan Studies. ISBN 1-86064-988-2.
- Vandewalle, Dirk (2008), "Libya's Revolution in Perspective: 1969–2000", Libya Since 1969: Qadhafi's Revolution Revisited, Palgrave Macmillan, ss. 9-53, ISBN 0-230-33750-3
- Vandewalle, Dirk (2011), "From International Reconciliation to Civil War: 2003-2011", Libya Since 1969: Qadhafi's Revolution Revisited (revised edition), Palgrave Macmillan, ss. 215-239, ISBN 0-230-33750-3
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Libya - Anayasa (Kabul tarihi: 11 Aralık 1969) 25 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Libya - Halkın Otoritesinin Kurulmasına İlişkin Beyanname (Kabul: 2 Mart 1977)3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Devrimci Komuta Konseyi (RCC)6 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.