Londra Protokolü (1830)
[[Dosya: | frameless | | ]] | |
| Bağlam | Yunanistan'ı bağımsızlığından kaynaklanan siyasi, idari, ticari tüm haklara sahip egemen ve bağımsız bir devlet olarak tanıyan ve nehirlerin tanımladığı sınır hattının güneyine uzanan ilk resmi, uluslararası diplomatik eylem Acheloos ve Spercheios. |
|---|---|
| İmzalanma | 3 Şubat 1830 |
| Taraflar | |
1830 Londra Protokolü, 3 Şubat 1830'da Fransa Krallığı, Rusya İmparatorluğu ve Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı arasında imzalanan bir antlaşmaydı. Bu, Yunanistan'ı egemen ve bağımsız bir ülke olarak tanıyan ilk resmi, uluslararası diplomatik eylemdi. Achelous ve Spercheios nehirlerinin belirlediği sınırın güneyine kadar uzanan, bağımsızlığından doğan tüm siyasi, idari ve ticari hakları olan bir devlet. Yeni kurulan devletin (1830-1831) ilk valisi, 1828'de Troezen'de toplanan Üçüncü Ulusal Meclis kararının ardından daha önce Yunanistan valisi olarak görev yapan Ioannis Kapodistrias'tı.
Londra Protokolü ayrıca Yunan devletinin bir monarşi olacağını ve yöneticisinin "Yunan Egemen Hükümdarı" unvanına sahip olacağını belirledi. Hükümdar pozisyonu için, sözleşme yapan ülkeler başlangıçta Saxe-Coburg Prensi Leopold'u ve ilk kabulüne rağmen nihayetinde teklifini reddeden Gotha'yı (daha sonra Belçika Kralı I. Leopold olarak anılacaktır) seçtiler.
Leopold'un Yunan taht teklifini reddetme kararı ve Kapodistrias'ın öldürülmesinin ardından 25 Nisan / 7 Mayıs 1832'de imzalanan yeni bir antlaşma ile 17 yaşındaki Bavyera Prensi Otto'yu Yunanistan Kralı olarak atadı ve yeni hükümdarı belirledi. Babası Bavyera Kralı I. Ludwig'in Helenseverliğinden etkilenen Otto'nun kral olarak seçilmesi, başta Birleşik Krallık olmak üzere üç büyük güç tarafından tam olarak kabul edilmedi.