Lucien Tesnière
Lucien Tesnière | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 13 Mayıs 1893 Mont-Saint-Aignan, Fransa |
| Ölüm | 6 Aralık 1954 (61 yaşında) Montpellier, Fransa |
| Akademik geçmişi | |
| Eğitim | Paris Üniversitesi |
| Etkilendikleri | Wilhelm von Humboldt, Ferdinand de Saussure |
| Akademik çalışmaları | |
| Dönem | 20. yüzyıl |
| Gelenek | Yapısalcılık |
| Kurumları | Ljubjana Üniversitesi
Strasbourg Üniversitesi Montpellier Üniversitesi |
| Ana ilgi alanları | Dilbilim, Sentaks |
| Önemli görüşleri | Bağımsal Dilbilgisi, İstem |
| Etkiledikleri | Igor Mel'čuk |
Lucien Tesnière (Fransızca: [lysjɛ̃ tɛnjɛʁ]; d. 13 Mayıs 1893, Mont-Saint-Aignan - ö. 6 Aralık 1954, Montpellier), Fransız dilbilimciydi.
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Strasbourg Üniversitesi'nde kıdemli öğretim görevlisi (1924) ve daha sonra Montpellier Üniversitesi'nde profesör (1937) olarak Slav dilleri üzerine birçok makale ve kitap yayınladı. Bununla birlikte, dilbilim tarihindeki önemi, esas olarak, bağımsal dilbilgisi (valency grammar) olarak bilinen doğal dillerin sözdizimine yönelik bir yaklaşım geliştirmesine dayanmaktadır. Teorisini 1959'da ölümünden sonra yayınlanan Éléments de syntaxe structuree (Yapısal Sözdiziminin Öğeleri) adlı kitabında sundu. Kitapta, çeşitli dillerden birçok örnekle desteklenen sözdizimsel yapıların sofistike bir biçimlendirmesini öne sürmektedir.
Modern sözdizimi çalışmasının sorgusuz sualsiz kabul ettiği birçok merkezi kavram, Éléments'te geliştirildi ve sunuldu. Örneğin, Tesnière, değerlik (valency) kavramını ayrıntılı olarak geliştirdi ve argümanlar (actants) ile yardımcılar (adjuncts) arasındaki birincil ayrım ki sentaksın hepsi olmasa da çoğu bunların üzerine inşa edilmiştir, Tesnière'in anlayışının merkezinde yer alıyordu. Tesnière ayrıca sözdiziminin morfoloji ve anlambilimden özerk olduğunu hararetle savundu, ancak duruşu sözdizimini insanın dil yetisinin ayrı bir modülü olarak kabul eden üretici dilbilgisinden farklıdır.
