Luzin teoremi
Matematiğin bir alt dalı olan analizde ve özellikle ölçü kuramında Luzin teoremi ya da Luzin ölçütü ölçülebilir fonksiyonların neredeyse sürekli olduğunu ifade eder. Başka bir deyişle, neredeyse her yerde sonlu olan bir fonksiyonun ölçülebilir fonksiyon olması ile, tanım kümesinin neredeyse tamamında sürekli olması arasında bir eşdeğerlik olduğunu belirtir. John Edensor Littlewood’un resmî olmayan biçimiyle bu şöyle ifade edilir: “Her ölçülebilir fonksiyon neredeyse süreklidir.” Teorem, Nikolai Luzin’in adını taşımaktadır.[1]
Teoremin ifadesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Teorem şu şekilde ifade edilir:
Lebesgue ölçüsü ve [a, b] aralığında tanımlı
ölçülebilir bir fonksiyon olsun. O hâlde, her için, aralığında 'nin kısıtlaması sürekli olan ve
eşitsizliğini sağlayan tıkız bir kümesi vardır.
Burada , aralığının altuzay topolojisini alır; 'nin üzerindeki sürekliliği bu topolojiye göre tanımlanır.
Ayrıca, aralığında tanımlı ve hemen her yerde sonlu olan herhangi bir fonksiyonu söz konusu olduğunda, her için üzerinde sürekli bir fonksiyonu varsa ve
eşitsizliği sağlanıyorsa, o zaman ölçülebilir olur.[2]
Genel biçim
[değiştir | kaynağı değiştir]bir Radon ölçüsü uzayı ve , ikinci sayılabilir bir topolojik uzay olsun. , Borel cebiri ile donatılmış olsun. Eğer ölçülebilir bir fonksiyon ise, her sonlu ölçüye sahip ve için, içinde 'nin sürekli olduğu kapalı bir kümesi bulunabilir ve olur.
Eğer yerel olarak tıkız ve ise, kümesi tıkız seçilebilir ve ayrıca sürekli, tıkız destekli bir fonksiyonu bulunabilir. Bu fonksiyon, üzerinde ile çakışır ve
eşitsizliği sağlanır.
Gayriresmî olarak, sayılabilir tabana sahip hedef uzaylara giden ölçülebilir fonksiyonlar, tanım kümelerinin istenildiği kadar büyük bir kısmı üzerinde sürekli fonksiyonlarla yaklaşık olarak temsil edilebilir.
İspat hakkında
[değiştir | kaynağı değiştir]Luzin teoreminin ispatı birçok klasik kaynakta bulunabilir. Kavramsal olarak bu teorem, Yegorov teoremi ve düzgün fonksiyonların yoğunluğu fikrine dayalıdır. Yegorov teoremi, noktasal yakınsamaların neredeyse düzgün olduğunu, ve düzgün yakınsamanın sürekliliği koruduğunu belirtir.
Örnek
[değiştir | kaynağı değiştir]Luzin teoreminin gücü hemen anlaşılmayabilir. Örneğin, Dirichlet fonksiyonu, yani fonksiyonu düşünülsün. Bu fonksiyon, üzerinde 1, diğer her yerde 0 değerini alır. Bu fonksiyonun sürekli olduğu bir aralık bulmak zor görünür çünkü rasyonel sayılar gerçel sayılar kümesinde yoğundur.
Ancak Luzin teoreminin koşulları aşağıdaki kümesiyle sağlanabilir:
, kümesinin bir numaralandırması olsun. Her için:
ve
şeklinde tanımlansın. Bu açık kümeleri rasyonel noktaları "temizleyerek" geriye içinde hiç rasyonel bulunmayan, kapalı ve tıkız bir kümesi bırakır. Ayrıca 'nin ölçüsü 'den büyüktür.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ N. Lusin. Sur les propriétés des fonctions mesurables, Comptes rendus de l'Académie des Sciences de Paris 154 (1912), 1688–1690.
- ^ "Luzin criterion - Encyclopedia of Mathematics". 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Diğer kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- G. Folland. Real Analysis: Modern Techniques and Their Applications, 2nd ed. Chapter 7
- W. Zygmunt. Scorza-Dragoni property (Lehçe), UMCS, Lublin, 1990
- M. B. Feldman, "A Proof of Lusin's Theorem", American Math. Monthly, 88 (1981), 191-2
- Lawrence C. Evans, Ronald F. Gariepy, "Measure Theory and Fine Properties of Functions", CRC Press Taylor & Francis Group, Textbooks in Mathematics, Teorem 1.14