Mağara alegorisi
Platon'un mağara alegorisi (veya Mağara benzetmesi), Yunan filozof Platon tarafından Devlet (514a–520a, VII. Kitap) adlı eserinde "eğitimin (παιδεία) ve eğitimsizliğin doğamız üzerindeki etkisini" karşılaştırmak amacıyla sunulan bir alegoridir. Platon'un kardeşi Glaukon ile akıl hocası Sokrates arasında geçen bir diyalog şeklinde yazılmıştır ve Sokrates tarafından anlatılır. Alegori, Güneş benzetmesi (508b–509c) ve Bölünmüş çizgi benzetmesi (509d–511e) sonrasında sunulur.
Alegoride Platon, tüm hayatlarını bir mağaranın iç duvarının önünde, boyunlarından ve ayak bileklerinden zincirlenmiş, mağaranın boş dış duvarını görecek şekilde geçiren insanları tasvir eder. Bu insanlar, zincirlenmiş "mahkûmlar" tarafından görülemeyen, iç duvar boyunca yürüyen ve arkalarında bir ateş bulunan kişilerin taşıdığı nesnelerin dış duvara yansıyan gölgelerini gözlemlerler; bu ateş, mahkûmların önündeki duvarda gölgeler oluşturur. "İşaret taşıyıcılar" nesnelerin adlarını telaffuz ederler; bu sesler gölgelerin yakınında yankılanır ve mahkûmlar tarafından sanki gölgelerin kendisinden geliyormuş gibi algılanır.
Mahkûmların gerçekliği yalnızca bu gölgeler ve seslerdir; bunlar gerçek dünyanın doğru temsilleri değildir. Gölgeler, duyularımızla algılayabildiğimiz gerçekliğin çarpıtılmış ve bulanık kopyalarını temsil ederken, Güneş'in altındaki nesneler yalnızca akıl yoluyla algılayabileceğimiz nesnelerin gerçek formlarını temsil eder. Üç üst düzey mevcuttur: Doğa bilimleri; tümdengelimsel matematik, geometri ve mantık; ve İdealar teorisi.
Sokrates, filozofun mağaradan kurtulan ve duvardaki gölgelerin görülen imgelerin doğrudan kaynağı olmadığını anlayan bir mahkûm gibi olduğunu açıklar. Bir filozof, gerçekliğin daha üst düzeylerini anlamayı ve algılamayı hedefler. Ancak mağaranın diğer sakinleri, daha iyi bir hayat bilmedikleri için hapishanelerinden ayrılmayı arzu dahi etmezler.[1]
Sokrates, bu alegorinin önceki yazılarla, yani Güneş benzetmesi ve bölünmüş çizgi benzetmesi ile eşleştirilebileceğini belirtir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ferguson, A. S. (1922). "Plato's Simile of Light. Part II. The Allegory of the Cave (Continued)". The Classical Quarterly. 16 (1): 15-28. doi:10.1017/S0009838800001956. JSTOR 636164. 28 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi6 Eylül 2022.
