Manastır avlusu
Manastır avlusu (Latince: claustrum, "çevreleme"), binaların duvarları boyunca uzanan ve bir dörtgen veya avlu oluşturan kapalı bir yürüyüş yolu, açık galeri veya açık kemerdir. Bir manastırın bir katedrale veya kiliseye, genellikle sıcak bir güney kanadına bağlanması,[1] genellikle manastır temelinin bir parçası olduğunu (veya bir zamanlar olduğunu) ve "sürekli ve sağlam bir mimari bariyer oluşturduğunu... etkili bir şekilde rahiplerin dünyasını, hayatları ve eserleri manastırın dışında ve çevresinde ilerleyen serflerin ve işçilerin dünyasından ayırdığını" gösterir.[1]
Manastır hayatı, aynı zamanda bir keşiş veya rahibenin manastır hayatına verilen bir diğer isimdir. İngilizce enclosure terimi, çağdaş Katolik Kilisesi hukuku çevirilerinde kapalı anlamında kullanılır[2] ve Latince kökenli "claustrum" kelimesinin bir biçimi, Almanca gibi dillerde manastır için metonimik bir isim olarak sıklıkla kullanılır.[3] Kapalı din adamları, kendilerini dış dünyanın işlerinden kesin bir şekilde ayıran manastır tarikatlarını ifade eder.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Horn 1973, s. 13.
- ^ "The Code of Canon Law, Canon 667 ff. English translation copyright 1983 The Canon Law Society Trust". 19 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2006.
- ^ Cf. German Kloster.
