Marjinal tüketim eğilimi
Marjinal tüketim eğilimi, bir tüketicinin net gelirinde oluşan artışın harcamalarına ne derecede etki ettiğini gösteren bir parametredir.
John Maynard Keynes'e göre, marjinal tüketim eğilimi birden küçüktür.[1] Bu nedenle, marjinal tüketim eğilimi yoksul insanlar arasında zenginlere göre daha yüksektir.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Keynes, John M. (1936). İstihdam, Faiz ve Paranın Genel Teorisi. New York: Harcourt Brace Jovanovich. s. 96.
Temel psikolojik yasa erkeklerin ve kadınların, kural olarak ve ortalama olarak, gelirleri arttıkça tüketimlerini artırma eğiliminde olmalarıdır, ancak bu, gelirlerindeki artış kadar değildir
- ^ "Wealth inequality and the marginal propensity to consume". 17 Aralık 2014. 6 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2025.
Hesaplanışı
[değiştir | kaynağı değiştir]1-Marjinal tüketim eğilimi, tüketimdeki artış miktarının, net gelirdeki artış miktarına bölünmesiyle bulunabilir.
- MTE= T / NG
MTE: Marjinal Tüketim eğilimi
T: Harcamalardaki artış miktarı
NG: Net Gelirin artış miktarı
2-Marjinal tüketim eğilimi, tüketimin net gelire göre türevinin alınmasıyla da bulunabilir.
- MTE= dC / dY
C: Tüketim
Y: Net gelir
Örnek
[değiştir | kaynağı değiştir]Senelik 10000 TL maaş aldığınızı düşünün. Bir anda maaşınıza yapılan zamla senelik maaşınız 15000 TL'ye yükseldi. Marjinal tüketim eğilimini 0.5 olarak kabul edelim. Sonuç olarak maaşınızda yaşanan 5000 TL'lik yükseliş tüketiminizde 5000 X 0.5 = 2500 TL'lik bir artışa neden olacaktır.
Marjinal tasarruf eğilimi ile ilişkisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Keynesçi bakış açısına göre, basit olarak ele aldığımızda kişiler elde ettikleri net gelirlerini iki şekilde kullanırlar: tüketim ve tasarruf. Bu bağlamda tüketimden sonra kalan para tasarruflar için kullanılır. Buradan yola çıkarak marjinal tüketim eğilimi ve marjinal tasarruf eğiliminin toplamı 1'dir.
- MPC + MPS = 1
MPC: Marjinal Tüketim Eğilimi MPS: Marjinal Tasarruf Eğilimi