Meiji Anayasası
 |
| Şu madde dizisinin bir parçasıdır: Japonya devlet yapısı |
Meiji Anayasası (Japonca: 明治憲法, Meiji Kenpō) veya Japonya İmparatorluğu'nun Anayasası (Japonca: 大日本帝国憲法 Dai-Nippon Teikoku Kenpō), 11 Şubat 1889'da ilan edilen ve 29 Kasım 1890'dan 2 Mayıs 1947'ye kadar yürürlükte kalan Japonya İmparatorluğu'nun anayasasıydı.[1] 1868'de Meiji Restorasyonu'ndan sonra yürürlüğe giren kanun, karma anayasal ve mutlak monarşiyi, Prusya ve İngiliz modelleri üzerinden ortaklaşa şekillendirilen bir formdaydı.[2]
“Meiji Anayasası” Japonya'nın yazılı ilk anayasa metnidir. Meiji Aydınlanmasının bir parçası olan metin Prusya modeline benzeyen bir meşruti monarşi modelini benimser. Japon İmparatoru buna göre devletin başı olarak görünse de iktidar hükûmette ve Danışma Meclisi tarafından atanan başbakandadır. Anayasaya göre başbakan ve hükûmet üyelerinin seçilmiş milletvekili olma zorunluluğu yoktur. 3 Mayıs 1947 tarihinde yürürlüğe giren yeni anayasa Meiji Anayasasını temel almıştır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Meiji Constitution | 1889, Japan". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2017.
- ^ Hein, Patrick (2009). How the Japanese became foreign to themselves : the impact of globalization on the private and public spheres in Japan. Berlin: Lit. s. 72. ISBN 364310085X. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017.
