Men of England (Şiir)

"A Song: Men of England", Percy Bysshe Shelley tarafından 1819 yılında yazılmış İngiliz Romantik şiiridir.

Şiir, dönemin sosyal ve ekonomik adaletsizliklerine tepki olarak yazılmış olup, işçileri kendi emekleriyle yarattıkları zenginlikten yararlanamamasına karşın bilinçlendirmeyi amaçlar. 1819'un politik atmosferi içinde yazılan bu şiir, erken dönem sosyalist düşüncenin ve işçi hakları mücadelesinin edebiyattaki önemli örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir.

Şiir

Men of England, wherefore plough
For the lords who lay ye low?
Wherefore weave with toil and care
The rich robes your tyrants wear?

Wherefore feed and clothe and save
From the cradle to the grave
Those ungrateful drones who would
Drain your sweat—nay, drink your blood?

Wherefore, Bees of England, forge
Many a weapon, chain, and scourge,
That these stingless drones may spoil
The forced produce of your toil?

Have ye leisure, comfort, calm,
Shelter, food, love’s gentle balm?
Or what is it ye buy so dear
With your pain and with your fear?

The seed ye sow, another reaps;
The wealth ye find, another keeps;
The robes ye weave, another wears;
The arms ye forge, another bears.

Sow seed—but let no tyrant reap:
Find wealth—let no imposter heap:
Weave robes—let not the idle wear:
Forge arms—in your defence to bear.

Shrink to your cellars, holes, and cells—
In hall ye deck another dwells.
Why shake the chains ye wrought? Ye see
The steel ye tempered glance on ye.

With plough and spade and hoe and loom
Trace your grave and build your tomb
And weave your winding-sheet—till fair
England be your Sepulchre.

İngiliz halkı, neden toprağı sürüyorsunuz,
Sizi ezen efendileriniz için mi?
Neden emek ve özenle dokuyorsunuz,
Sizi soyan zenginlerin kıyafetlerini.

Neden besliyor, koruyor ve giydiriyorsunuz,
Beşikten ta ki ölene kadar,
Onlar ki şükretmeyen asalaklar,
Terinizi silmez, emerler kanınızı.

İngilterenin arıları neden dövüyorsunuz,
Çokça silahı, kırbacı ve zinciri
Bu iğnesiz asalaklar, zahmetinizi
Emeğinizi, yağmalasın diye mi

Boş vaktin, rahatın, huzurun
Evin, aşın, sevdiğinin şefkati var mı
Yoksa acı ve korkuyla ezilirken
Ne satın alıyorsun bu kadar pahalı

Senin ektiğini başkası biçiyor,
Çıkardığın madeni başkası alıyor,
Diktiğin abayı başkası giyiyor,
Dövdüğün kılıcı sana karşı kullanıyor
Sen yine de,
Tarlayı ek - zorba biçmesin
Madeni çıkar - hain çalmasın
Abayı dik- el giymesin
Kılıcı döv- kendi beline kuşan

Bodruma, mahzene, sığınaklara sıkıştın
Başkası atmıyor döşediğin salonda,
Döktüğün zinciri neden sallıyorsun,
Görüyorsun, senin kılıcın sana karşı savaşta

Sabanın, küreğin, çapan ve tezgahınla
Kendi mezarını kazıyor, kendi mezar taşını dikiyor
Kendi kefeninizi dikiyorsunuz
Ta ki İngiltere mezarınız olana dek

—Percy Bysshe Shelley