Menzil (birim)
Menzil, Osmanlılarda bir kervanın, bir kafilenin bir ordunun ya da haber taşıyan bir ulağın bir seferde aldığı mesafe ve konakladığı yeri tanımlar .
Seyahat edenlere göre farklı menzil uzunlukları vardır. Temelde askeri menzil, haberleşme menzili, seyahat-hac menzili türleri bulunur. Örneğin haberleşme menzili, ulağın bir günde at ile aldığı yolu ve bu yolun sonunda atını değiştirdiği, konaklayıp uyuduğu, karnını doyurduğu yerdir.
Menzilde tipine göre menzilci, menzil küthedası, ahur küthedası, seyis gibi çalışanlar bulunur. Menzilin civarında iskan edilmiş ve Menzilkeş olarak adlandırılan çoğunlukla menzilin hizmetlerini gördüğü için bazı vergilerden muaf reaya bulunurdu. Bazı menziller de derbend olarak hizmet verirdi.[1] Bazı menziller ise cami, hamam, aşevi, eczane vb. eklenerek menzil külliyeleri olarak hizmet vermiştir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Osmanlı'da iskan ve Göç. Syf 65. Anadolu Üniv Yay.2013