Küçük yarasalar

Küçük yarasalar
	Corynorhinus townsendii
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia;
Şube:	Chordata;
Alt şube:	Vertebrata;
İnfa şube:	Gnathostomata;
Sınıf:	Mammalia;
Takım:	Chiroptera (Yarasalar);
Alt takım:	Microchiroptera (Küçük yarasalar); Dobson, 1875
Üst familyalar
	Emballonuroidea; Rhinopomatoidea; Rhinolophoidea; Vespertilionoidea; Molossoidea; Nataloidea; Noctilionoidea

Küçük yarasalar (Microchiroptera) Yarasalar takımının bir alt takımıdır. Aslında küçük yarasalar alt takımında yer alan yarasalar büyük yarasalar alt takımında yer alan en küçük türlerden daha büyüktür.

Küçük yarasalar ile büyük yarasaların farkları şunlardır:

Küçük yarasalar yollarını ekolokasyon kullanarak bulur ama büyük yarasalar ekolokasyon kullanmaz. (Küçük yarasalar alt takımından Rousettus egyptiacus buna bir istisnadır.)
Küçük yarasaların ön uzuvlarının ikinci parmaklarında pençe yoktur.
Küçük yarasaların kulakları halka yapacak şekilde kapanmaz, kenarları kulağın dibinde birbirinden ayrılır.
Küçük yarasalar ya kılsızdır ya da uzun tüylüdür ama uzun tüylerin altında yer alan kısa tüyleri yoktur.

Küçük yarasaların çoğu böceklerle beslenir. Daha büyük olan türler kuş, kertenkele, kurbağa ve hatta balık avlarlar. Daha büyük memelilerin kanıyla beslenen vampir yarasa türleri Amerika kıtasında ABD'nin güneyinden aşağıda yerlerde yaşar. Küçük yarasaların boyları 4 ila 16 cm arasındadır.^[1] Phyllostomidae familyasından küçük yarasaların meyve ve nektarla da beslendiği bilinmektedir. Bu familyada yer alan üç tür, bahar aylarında Kuzeybatı Meksika ile Güneybatı ABD'de sütun kaktüslerin çiçek açmasını takip ederler ve sonbaharda da güneye doğru inerek agavların çiçek açmasını izlerler.^[2]

Ekolokasyon

Küçük yarasalar gırtlaklarıyla ultrasonik ses dalgaları çıkarır ve burunları ile açık ağızlarından bu ses dalgalarını yayarlar. Çıkardıkları ultrasonik ses dalgalarının frekansı 14.000 ile 100.000 hertzin üzerindedir. Ortalama bir insan kulağı 20 Hz ile 20.000 Hz arası ses dalgalarını duyabilir. Yayılan bu ultrasonik ses dalgaları çevrenin farkına varabilmek için kullanılır.

Bazı güveler yarasalara karşı bir korunma geliştirmişlerdir. Yarasaların çıkarttığı ultrasonik ses dalgalarını duyabilmekte ve bu durumda ya kaçmakta ya da kanat çırpmayı durdurarak yarasaların bulundukları yerin farkına varmalarına engel olmaktadırlar. Buna karşılık olarak da yarasalar avına yaklaşırken ultrasonik ses yaymayı bırakarak fark edilmeyi önlemektedir.

Sınıflandırma

Simmons ve Geisler'in sınıflandırması (1998):

Üst familya Emballonuroidea

Familya Emballonuridae (Serbest kuyruklu yarasagiller)

Üst familya Rhinopomatoidea

Familya Rhinopomatidae
Familya Craseonycteridae

Üst familya Rhinolophoidea

Familya Rhinolophidae (Nal burunlu yarasagiller)
Familya Nycteridae
Familya Megadermatidae

Üst familya Vespertilionoidea

Familya Vespertilionidae (Yassı burunlu yarasagiller)

Üst familya Molossoidea

Familya Molossidae (Kuyruklu yarasagiller)
Familya Antrozoidae

Üst familya Nataloidea

Familya Natalidae
Familya Myzopodidae
Familya Thyropteridae
Familya Furipteridae

Üst familya Noctilionoidea

Familya Noctilionidae (Balık yiyen yarasagiller)
Familya Mystacinidae
Familya Mormoopidae
Familya Phyllostomidae

Kaynakça

^ Whitaker, J.O. Jr, Dannelly, H.K. & Prentice, D.A. (2004) Chitinase in insectivorous bats. Journal of Mammalogy, 85, 15–18.
^ A Natural History of the Sonoran Desert, Edited by Steven Phillips and Patricia Comus, University of California Press, Berkeley p. 464

[1] Whitaker, J.O. Jr, Dannelly, H.K. & Prentice, D.A. (2004) Chitinase in insectivorous bats. Journal of Mammalogy, 85, 15–18.

[2] A Natural History of the Sonoran Desert, Edited by Steven Phillips and Patricia Comus, University of California Press, Berkeley p. 464

[1]

[2]