Milton Glaser
| Milton Glaser | |
|---|---|
 Glaser, Cooper Hewitt Müzesi'nde, arka planda ikonik Dylan posteri ile birlikte (2016)[1] | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 26 Haziran 1929 |
| Ölüm | 26 Haziran 2020 (91 yaşında) Manhattan, New York, U.S. |
| Sanat eğitimi | |
| Etkilendikleri | Piero della Francesca  |
[MiltonGlaser.com Resmî sitesi] | |
| Ödüller | |
| |
Milton Glaser (26 Haziran 1929 - 26 Haziran 2020), I ❤ NY[2][3][4] 1966 tarihli ikonik Bob Dylan posteri,[1][5][6] 1960'ların sonlarında tanıtılan Olivetti Valentine daktilosu için hazırladığı tanıtım afişleri[7] ve DC Comics, Stony Brook Üniversitesi, Brooklyn Brewery gibi kurumlar için tasarladığı logolarla tanınan Amerikalı bir grafik tasarımcıydı.
1954'te Push Pin Studios'un kurucu ortaklığını yaptı, Clay Felker ile birlikte New York dergisini kurdu ve Milton Glaser, Inc. şirketini faaliyete geçirdi. 1969'da Whitney Lee Savage’ın (Adam Savage’ın babası) yönettiği, yaygın olarak Mickey Mouse in Vietnam olarak bilinen 16 mm’lik savaş karşıtı kısa film Short Subject'in yapımını ve tasarımını üstlendi. Eserleri birçok sergide yer aldı ve dünyanın çeşitli müzelerinin kalıcı koleksiyonlarına alındı. Uzun kariyeri boyunca çok sayıda afiş, yayın ve mimari tasarım üretti. Çalışmalarıyla birçok ödül kazandı; bunlar arasında 2009’da Başkan Barack Obama tarafından verilen National Medal of Arts ödülü de bulunmaktadır. Bu ödül ilk kez bir grafik tasarımcısına verilmiştir.
Yaşamı ve kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Glaser, New York City’nin Bronx bölgesinde doğdu. Anne babası Eugene ve Eleanor (kızlık soyadı Bergman), Macaristan’dan göç etmiş Yahudi bir aileydi. Aile, South Bronx’ta yaşıyordu.[2] Babası kuru temizleme ve terzilik dükkânı işletiyordu; annesi ise ev hanımıydı. Glaser, Manhattan’daki High School of Music & Art’a devam etmeden önce sanatçılar Raphael ve Moses Soyer’den çizim dersleri aldı.
New York City’deki Cooper Union’dan mezun olduktan sonra Reynold Ruffins, Seymour Chwast, Edward Sorel ve Glaser, 1954’te Push Pin Studios’u kurdu.[8] Glaser, İtalya’dan dönüşünün ardından stüdyoya katıldı.[8][9] 1957’de Push Pin Monthly Graphic arkadaşlara ve müşterilere gönderilmeye başlandı.[8] Stüdyonun çalışmaları geleneksel yaklaşımları reddediyor ve "tarihsel üslupların yeniden canlandırılmış yorumlarını" benimsiyordu.[8] Glaser ve Seymour Chwast, yirmi yıl boyunca Push Pin Studios'u yönetti ve bu süre zarfında stüdyo grafik tasarım dünyasında başat bir referans noktası hâline geldi.[10] Stüdyo, "tasarımcı, illüstratör ve genel olarak görsel kültürün yetki alanını yeniden tanımlayıp genişletti."[8]
Glaser, 1974'te kendi tasarım firması Milton Glaser Inc.'i kurdu ve ertesi yıl Push Pin Studios'tan ayrıldı.[9] 1983'te Walter Bernard ile birlikte New York City'de WBMG adlı bir yayın tasarım firması kurdu. WBMG, dünya genelinde 50'den fazla dergi, gazete ve süreli yayının tasarımını gerçekleştirdi.[11]
Kariyeri boyunca Glaser, kişisel olarak 400'den fazla afiş tasarladı ve illüstre etti.[9] Milton, kendi özgün üslubunu oluştururken 20. yüzyılın başlarındaki sanatçılardan yoğun biçimde esinlenmişti; bu üslup, siluetler ve kalın geometrik dış çizgilerle birlikte renklerin kontrollü patlamalarından oluşan eğlenceli, psikedelik grafiklerle karakterizeydi.[12] Çalışmaları New York'taki Cooper Hewitt National Design Museum'da, Londra’daki Victoria and Albert Museum'da ve Kudüs’teki Israel Museum'da sergilenmektedir.[9] Eserleri ayrıca uluslararası sergilerde de yer almıştır.[11][9] Paris'teki Centre Georges Pompidou'da ve New York City'deki Modern Sanat Müzesi'nde kişisel sergiler açmıştır.[11]
1988'de Glaser, New York City'de Shelly Fireman'a ait olan ve Carnegie Hall’un karşısında yer alan İtalyan tarzı restoran Trattoria Dell'Arte’nin tasarımını yaptı.[13]
Glaser, 2008 yapımı To Inform and Delight: The World of Milton Glaser adlı belgesel filmin konusu oldu.[14] Glaser’e, 90. yaşında hâlâ çalışmayı sürdürmesine ithafen, 2019’da The New York Times’ta bir saygı yazısı yayımlandı.[15] Aynı yıl, yaşı ve sağlığının giderek kötüleşmesi nedeniyle 207 East 32nd Street’teki ofis olarak kullandığı evini satışa çıkarmaya karar verdi.[16] Bina, 2020’de The New York Review of Books tarafından 7,5 milyon dolara satın alındı.[17]
Kişisel yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Milton Glaser, Luscious Jackson grubunun üyelerinden Gabby Glaser'ın amcasıydı. Ayrıca grafik tasarımcı Steven Brower'ın da uzaktan akrabasıydı; Glaser, Brower'ın annesinin kuzeniydi.[18] 11 Ağustos 1957'de Shirley Girton ile evlendi. Eşi de Cooper Union'da okumuştu.[19]
Glaser'in ebeveynleri orta düzeyde dindar Yahudilerdi ve Glaser'in kendisi de hayatı boyunca Yom Kippur'da oruç tutmak ve her yıl Pesah sederini düzenlemek gibi sıradan dindarlıklarda bulunmuştu. Glaser, tasarımlarına ilham vermede Yahudiliğin, Amerikan geçmişinden bazen daha fazla etki ettiğini belirtmişti.[20][21]
91. doğum gününde New York'ta felç ve böbrek yetmezliğinden öldü.[9][22]
Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Bob Dylan posteri
[değiştir | kaynağı değiştir]1966 yılında Glaser, Bob Dylan's Greatest Hits için bir poster tasarladı.[1][23] Bu çalışma, Glaser’ın ilk posterlerinden biri olarak kabul edilir. Posterde, Dylan’ın profil halindeki yüzü, psikedelik ve kıvrımlı saçlarla birlikte betimlenmiş; alt kısımda ise Glaser’ın tasarladığı yazı tiplerinden biri olan Baby Teeth ile "Dylan" yazısı yer almıştır.[22] Tasarımın ilham kaynakları arasında Marcel Duchamp’ın 1957 tarihli otoportresi ve Art Nouveau akımı bulunuyordu. Glaser, "Resimdeki renkler ve biçimler için bu bir etkendi" demiştir.[5] Poster altı milyon adet basılıp dağıtılmış olup günümüzde bir koleksiyon ürünü olarak yüzlerce dolara satılmaktadır.[5]
I Love New York logosu
[değiştir | kaynağı değiştir]
Glaser’ın en tanınan çalışmalarından biri "I Love New York" logosudur.[4] 1970'lerin ortalarında New York City'de suç oranı yüksekti; kent tehlikeli olarak görülüyor ve iflasın eşiğinde olduğu düşünülüyordu.[14] 1977 yılında New York eyaleti, turizmi artırmak amacıyla reklam ajansı Wells Rich Greene ile Milton Glaser’ı bir logo tasarlaması için görevlendirdi.[9] Glaser, tasarımı toplantıya giderken bir taksinin arka koltuğunda otururken geliştirdi.[24]
Logo, büyük "I" harfi ve kırmızı bir kalbin, New York'u simgeleyen "NY" harflerinin üzerine yerleştirilmesiyle oluşur. "NY" yazısında American Typewriter yazı tipi kullanılmıştır. Glaser’ın logo için ilham kaynağı, harfleri üst üste yerleştirilmiş halde düzenlenen Robert Indiana’nın LOVE tasarımıydı. "Glaser New York’u o kadar seviyordu ki çalışmasını kente ücretsiz verdi; böylece kamusal bir değer hâline gelmesini umuyordu."[24]
Logo, New York Eyaleti'ne her yıl 30 milyon dolar kazandırmakta ve bir popüler kültür simgesi olarak kabul edilmektedir. Kahve kupalarından tişörtlere ve şapkalara kadar birçok üründe yeniden üretilmiştir; New York City'nin her yerinde görülebilir.[24] Indiana'nın çalışması Glaser’ı etkilerken, Glaser da başka tasarımcıları bu düzenin varyasyonlarını yaratmaya teşvik etmiştir; örneğin "I Heart Radio". Eyalet, bu tür türev kullanımlara karşı yaklaşık 3.000 itiraz dosyalamıştır.[25]
11 Eylül saldırıları sonrasında logo daha da güçlü bir sembol hâline gelerek halk arasında bir birlik duygusu oluşturdu. Glaser, saldırılara yanıt olarak "I Love New York More Than Ever" ifadesini içeren bir varyasyon tasarladı. Bu versiyonda kırmızı kalbin bir kenarında, Dünya Ticaret Merkezi’ne yapılan saldırıyı simgeleyen yanık ve kararmış küçük bir alan bulunur.[26]
Logo, MoMA’nın 2025 tarihli Pirouette: Turning Points in Design sergisinde de yer almaktadır. Sergi; bean bag koltuğu, Sony Walkman taşınabilir kaset çalar ve NASA “Worm” logosu gibi "tasarım tarihinde dönüm noktası niteliğindeki geniş çapta tanınan ikonları" içeren bir koleksiyondur.[27][28][29][30][31]
New York dergisi
[değiştir | kaynağı değiştir]1968 yılında Glaser ve Clay Felker, New York dergisini kurdu.[32] Dergi, okurun tarafında olmayı amaçlıyor ve "o dönemde New York City’de olup bitenleri konu alıyordu".[33]
Bunun örneklerinden biri "The Underground Gourmet" idi; New York'taki ucuz restoranları konu alan bir köşeydi. Glaser, bu köşeyi yedi yıl boyunca Jerome Snyder ile birlikte yazdı. Söz konusu köşe, derginin en popüler bölümlerinden biri hâline geldi. New York, "şehir dergileri için bir model oldu ve çok sayıda taklide ilham verdi".[32]
Glaser, dergiden 1977 yılında ayrıldı.[22] 1993 yılında ise New York dergisiyle olan deneyimi nedeniyle, John F. Kennedy Jr. ve ortağı Michael J. Berman, yeni kurdukları George dergisi için aradıkları imajı oluşturmak üzere onlarla çalışmasını istedi.
Tipografi
[değiştir | kaynağı değiştir]1970 yılında Glaser, adını taşıyan yazı tipi olan Glaser Stencil’ı tasarladı. Bu yazı tipi, Futura ve Avant Garde gibi geometrik grotesk yazı tiplerinden ilham almıştır.[34]
Tasarımını yaptığı yazı tipleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Art Decko (Photo Lettering Inc.)[35]
- Babycurls (Photo Lettering Inc.)[34]
- Babyfat (1964, Photo Lettering Inc.)[35]
- Babyteeth (1966, Photo Lettering Inc.)[35]
- Eightway (1964, Photo Lettering Inc.), George Leavitt ile birlikte[35]
- Futura Stencil (1970, Mergenthaler)[35]
- Glazer Stencil (1970, Mergenthaler)[34]
- Houdini (1969, Photo Lettering Inc.)[35]
- Rainbow! (1987, Photo Lettering Inc.)[35]
- Stencil Select (1970, Mergenthaler)[34]
Glaser tarafından tasarlanan logolar
[değiştir | kaynağı değiştir]-
-
DC Comics (1977–2005; 2024–günümüz) -
-
-
.svg)
Yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Glaser, Milton (2020). Sketch and Finish: The Journey from Here to There. Hudson, N.Y.: Princeton Architectural Press. ISBN 9781616899615.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Milton Glaser. Dylan. 1966". Museum of Modern Art. Erişim tarihi: 2025-10-16.
- ^ a b Leland, John (July 29, 2016). "The Master Designer: Milton Glaser Still Hearts New York". The New York Times. Erişim tarihi: September 24, 2019. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "still" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ McGookin, Steve (September 28, 2007). "Fifty Years Of Loss". Forbes. November 18, 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: April 26, 2008.
- ^ a b c "Milton Glaser. I ♥ NY concept sketch. 1976". Museum of Modern Art. Erişim tarihi: 2025-10-16.
- ^ a b c Edwards, Owen (June 2010). "How Milton Glaser Came to Design the Iconic Poster of Bob Dylan". SmithsonianJuly 21, 2016. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Edwards-2010" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "SVA Archive : Printed material : Columbia Records. Bob Dylan [MG.04.1797]". archives.sva.edu. Erişim tarihi: 2025-10-20.
- ^ Spagnolello, Rosario (May 28, 2020). "Valentine, Italy's Iconic Ruby Red Typewriter". Elle Decor.
- ^ a b c d e "Pushpin Gallery". pushpininc.com. Erişim tarihi: July 20, 2016.
- ^ a b c d e f g Grimes, William (June 26, 2020). "Milton Glaser, Master Designer of 'I ♥ NY' Logo, Is Dead at 91". The New York Times. Erişim tarihi: June 26, 2020. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "NYTobit" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Pushpin Group website, accessed June 6, 2008.
- ^ a b c "Biography". miltonglaser.com (İngilizce). Erişim tarihi: July 18, 2016. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Official-1" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Farago, Jason (June 30, 2020). "Ten Signature Images From Milton Glaser's Eclectic Career". The New York Times. Erişim tarihi: March 7, 2023.
- ^ Brown, Patricia Leigh (November 17, 1988). "CURRENTS; A Bistro With Humor, From Glaser". The New York Times. Erişim tarihi: 2020-06-27.
- ^ a b Holden, Stephen (May 22, 2009). "Movie Review: "To Inform and Delight: The World of Milton Glaser"; Artist With His Signature on the City". The New York Times.
- ^ Leland, John (July 4, 2019). "Why This Famous Graphic Designer, at 90, Still ♥ NY". The New York Times. Erişim tarihi: July 4, 2019.
- ^ Snow, Leida (January 7, 2019). "A master of design is making a transition". amNewYork. Erişim tarihi: June 8, 2025.
- ^ Weiss, Lois (October 9, 2020). "Milton Glaser's Kips Bay office townhouse sells to New York Review of Books". The Real Deal. Erişim tarihi: June 8, 2025.
- ^ Brower, Steven (July 10, 2020). "My Uncle Milton – A Milton Glaser Remembrance by Steven Brower". The Comics Journal.
- ^ "Shirley Girton To Be Milton Glaser's Wife". The Times Leader. Wilkes-Barre, Pennsylvania. August 10, 1957. Erişim tarihi: June 7, 2025 – Newspapers.com vasıtasıyla.
- ^ Kampel, Stewart (January 2009). "Profile: Milton Glaser". Hadassah Magazine.
- ^ Friedman, Gabe (June 28, 2020). "9 Powerful Jewish Designs by Milton Glaser, the Iconic Graphic Artist Who Died this Week at 91". Jewish Telegraphic Agency.
- ^ a b c Bonanos, Christopher (June 26, 2020). "Milton Glaser, Co-Founder of New York Magazine and Creator of 'I❤NY,' Dies at 91". New York. Erişim tarihi: June 27, 2020. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Bonanos-2020" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "Focus on... "Dylan" by Milton Glaser". Centre Pompidou (İngilizce). 28 January 2025. Erişim tarihi: 17 October 2025.
- ^ a b c Gary (March 19, 2015). "The Story Behind I Heart New York". Buy T-Shirts Online. Erişim tarihi: July 13, 2016.
- ^ "List of Cease and Desist Letters Regarding the I ♥ NY® logo". MuckRock.com. September 10, 2013. Erişim tarihi: August 16, 2018.
- ^ Perez, Rodrigo (September 11, 2018). "Remembering 9/11 Through Milton Glaser's 'I Love New York More Than Ever' SVA Poster". School of Visual Arts. Erişim tarihi: June 27, 2020.
- ^ "Pirouette: Turning Points in Design | MoMA". The Museum of Modern Art. Erişim tarihi: 2025-07-06.
- ^ "MoMA Examines Revolutionary Designs | All Of It". WNYC (İngilizce). Erişim tarihi: 2025-07-06.
- ^ Northon, Karen (2025-01-23). "NASA Worm as Art, Museum of Modern Art Opens Exhibition Featuring NASA Worm". NASA. Erişim tarihi: 2025-07-06.
- ^ Pirouette: Turning Points in Design
- ^ Alderson, Rob (2025-01-27). "Milton Glaser's I ♥ NY sketch among design icons in MoMA show". Design Week (İngilizce). 2025-07-18 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2025-07-18.
- ^ a b "History". miltonglaser.com (İngilizce). Erişim tarihi: July 20, 2016.
- ^ Layoura Layoura (November 25, 2015). "Milton Glaser – To Inform and Delight". YouTube. Erişim tarihi: July 20, 2016.
- ^ a b c d "FONT DESIGNER – MILTON GLASER". Linotype.
- ^ a b c d e f g Chwast, Seymour (2004). The Push Pin Graphic, A Quarter Century of Innovative Design and Illustration. San Francisco, California: Chronicle Books. ss. 249–50.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Milton Glaser at the Museum of Modern Art
- TED'de Milton Glaser
- Milton Glaser Collection at the Milton Glaser Design Study Center and Archives + School of Visual Arts Archives