Nehcü'l-Ferâdîs

Nehcü'l-Ferâdîs (Türkiye Türkçesi: Cennetlerin Açık Yolu), 14. yüzyıl Harezm Türkçesi ile yazılmış bir eserdir. Yazarının kim olduğuna dair kesin bir bilgi yoktur. Fuat Köprülü'ye göre "Kelderli Mahmut"a ait olduğu düşünülmektedir. Şehabettin Mercanî'nin verdiği malumata göre müellifi, kendisini "Mahmud bin 'Ali bin es-Serayî menşe'en ve'l-Bulgarî müvelleden ve'l-Kürdarî" diye tesmiye etmektedir. Eser, Altın Orda sahasında yazılmış olup 18 Ocak 1358 Pazartesi veya 20 Ocak'ta tamamlanmıştır.^[1]

Eser, başlıca dört baptan oluşmakta ve her bap ise onar fasıldan meydana gelmektedir. Yazar, seçtiği kırk tane hadisi açıklamaya çalışmaktadır. Bu hadislerin açıklanmasında, tefsirlerden ve eski kaynaklardan yararlanılmıştır. Eserin günümüze kadar gelen birkaç yazması mevcuttur. Bu yazmalardan en eskisi, 1365 yılında yazılmış olan Süleymaniye (Yeni Cami) yazmasıdır. Bu nüsha, harekelidir. Bu nüsha, Mısır'dan gelmiş olup Ebû Sa'id Çakmak'ın oğlu Muhammet Bey'in kütüphanesinde bulunmuş, sonradan İstanbul'a getirilmiştir. Tarihî Altın Orda-Memlûk ilişkileri göz önüne alındığında eserin Altın Ordu sahasında yazılmış olma ihtimali güçlenmektedir.^[1] Bir diğeri, 1389 yılında yazılmış olup Yalta Doğu Müzesi'nde bulunmaktadır.

Nehcü’l-Ferâdîs, iki defa Eski Oğuz Türkçesine de aktarılmıştır. Bu aktarımlardan biri, Kastamonu'da Halit Holtacı'nın şahsi kütüphanesindedir. Bu aktarım, Eyüp Akman ve Tuncay Sakallıoğlu tarafından 2013 yılında yayımlanan bir makaleyle tanıtılmıştır.^[2] Diğer aktarım ise Riyad'daki Kral Faysal Araştırma ve İslami Çalışmalar Merkezi Kütüphanesinde bulunmaktadır. Bu aktarım da Samet Onur tarafından tespit edilip tanıtılmıştır.^[3]

Bölümleri

Birinci bölüm: Peygamber'in hayatına dair
İkinci bölüm: Dört halifeye dair
Üçüncü bölüm: Allah'a yaklaştıran amellere dair
Dördüncü bölüm: Allah'tan uzaklaştıran amellere dair

Janes Eckmann bunun üzerine çalışan Türkologlardan biridir. En önemli nüshası Yeni Cami nüshasıdır. Öğrencileri tarafından tamamlanmıştır. ^{[kaynak belirtilmeli]}

Ayrıca bakınız

Mahmud Bin Ali’nin “Nehcü’l-Feradis” Eseri (e-kitap). Eserin küçük bir bölümünün çeviri yazıya aktarılmış hâlidir.

Kaynakça

^ ^a ^b E. N. Nadjip (31 Temmuz 2012). "Nehcü'l-Feradis ve Dili Üzerine". İstanbul Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2022.
^ Akman, E. ve Sakallıoğlu, T. (2013). Nehcü’l-Ferâdîs’in Eski Anadolu Türkçesiyle yazılmış yeni bir nüshası: Kastamonu nüshası”, Türk Dili Dergisi, CV (739), 78-80.
^ "Onur, S . (2020). NEHCÜ'L-FERÂDÎS'İN ESKİ OĞUZ TÜRKÇESİNE BİLİNMEYEN BİR AKTARIMI (RİYAD YAZMASI) . Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 5 (2), 600-630 . DOI: 10.32321/cutad.788782". 26 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021.

Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[:0-1] E. N. Nadjip (31 Temmuz 2012). "Nehcü'l-Feradis ve Dili Üzerine". İstanbul Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2022.

[2] Akman, E. ve Sakallıoğlu, T. (2013). Nehcü’l-Ferâdîs’in Eski Anadolu Türkçesiyle yazılmış yeni bir nüshası: Kastamonu nüshası”, Türk Dili Dergisi, CV (739), 78-80.

[3] "Onur, S . (2020). NEHCÜ'L-FERÂDÎS'İN ESKİ OĞUZ TÜRKÇESİNE BİLİNMEYEN BİR AKTARIMI (RİYAD YAZMASI) . Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 5 (2), 600-630 . DOI: 10.32321/cutad.788782". 26 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021.

[1]

[2]

[3]