New Deal koalisyonu
New Deal koalisyonu, ABD'deki New Deal (Yeni Anlaşma) politikalarını destekleyen ve 1932'den 1960'ların sonuna kadar Demokrat adaylara oy veren sosyal grupların ve seçim bloklarının ittifakı idi. Bu koalisyon o dönemde Demokrat Parti'yi ulusal çapta çoğunluk partisi yaptı. Demokratlar, Beyaz Saray'ın kontrolünü sadece 1952 ve 1956'da New Deal yanlısı bir Cumhuriyetçi ve savaş kahramanı olan Dwight D. Eisenhower'a kaptırdılar. Dönemin çoğunda her iki Kongre meclisini de kontrol ettiler. Franklin D.Roosevelt, Demokrat Parti eyalet örgütleri, belediye yönetimleri, işçi sendikaları, mavi yakalı işçiler, azınlıklar (Yahudiler, Güney ve Doğu Avrupalılar ve Afroamerikalılar dahil), çiftçiler, beyaz Güneyliler, sosyal yardımlarla geçinenler ve aydınlardan oluşan bir koalisyon kurdu.[1] Bu koalisyon Roosevelt'in New Deal kapsamında yürürlüğe giren birçok büyük ölçekli devlet programı için halkın desteğini kazanmasını sağladı. Koalisyon, 1968 seçimleri sırasında yaşanan sert hizipçilik sonucu dağılmaya başladı, fakat parti aktivistlerinin tekrarlamaya çalıştıkları model olmaya devam etmektedir.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ James Ciment, Encyclopedia of the Great Depression and the New Deal (2001) cilt 1, s. 6
- ^ Örneğin, bkz. "What's Wrong with Short-Term Thinking?". Larry M. Bartels. 13 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.