Nikolay Pavloviç İgnatyev
 | Bu madde veya sayfa başka bir dilden kötü bir biçimde tercüme edilmiştir. Sayfa makine çevirisi veya dilde yetkinliği bulunmayan bir çevirmen tarafından oluşturulmuş olabilir. (Kasım 2022) |
Nikolay Pavloviç İgnatyev | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 29 Ocak 1832 Sankt-Peterburg |
| Ölüm | 3 Temmuz 1908 (76 yaşında) Kroupoderintsy, Kiev Guberniyası |
| Meslek | Diplomat ve devlet adamı |
| Evlilik | Yekaterina Leonidovna Galitzina |
| Çocuk(lar) | 8 |
Kont Nikolay Pavloviç İgnatyev (d. 1 Ocak 1832, St. Petersburg - ö. 3 Haziran 1908, Kiev Guberniyası ), Rus diplomat ve devlet adamı. Osmanlı ve Türk kaynaklarında diplomatik hilelerinden dolayı Ebu'l-Kizb (Arapça: أبو الكذب, romanize: Ebû'l-Kiẕb; yalanın babası) ve Mantör Paşa (Fransızca: Menteur, yalancı) diye anılır.[1]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]17 yaşında Rus Muhafız birliğine subay olmak için giren Ignatyev, diplomatik kariyerine 1856'da Kırım Savaşı sayesinde imzalanan Paris Kongresi'nde adım attı. 1858'de Orta Asya'da diplomatlık yaptı ve burada Buhara hanı ile bir dostluk ve ticaret anlaşması imzalayarak kariyerinde önemli bir dönemece girdi. Ertesi yıl, doğu Rus-Çin sınırını çizecek bir anlaşma yapmak üzere Pekin'e gönderildi. Müzakereleri ilk başta başarısız oldu, ancak İngiliz-Fransız Pekin kuşatmasından (1860) yararlanarak Çinlileri Rusya'nın kendilerine önemli bir müttefik, dost olduğuna ikna etmeyi başardı (1860).
Çin'den döndükten sonra, Ignatyev, Rusya'nın Osmanlı İmparatorluğu ile olan ilişkileri üzerinde de yetki sahibi olan Dışişleri Bakanlığı'nın Avrasya bölümünün başına geçti; 1864'te İstanbul'a büyükelçi olarak atandı. 1878'de Ignatyev Ayastefanos Antlaşması sayesinde bir Bulgaristan devletinin Osmanlı topraklarında yaratılmasına ön ayak oldu. Ancak Batı Avrupalı güçler bu anlaşmaya itiraz ettiler; Ignatyev, Rusya için belirgin şekilde daha az avantajlı olan Berlin Antlaşması'nı (1878) değiştirmelerini engelleyemeyince, emekli olmak zorunda kaldı.
III.Alexander tahta çıktıktan sonra (1881), Ignatyev içişleri bakanı seçildi. Devrimci kargaşaların çıkması durumunda olağanüstü güvenlik önlemlerinin alınması için hükümler koyan muhafazakar ve aynı zamanda Yahudilere karşı pogromların kontrolsüz bir şekilde yapılmasına izin veren aşırı milliyetçi (1881) bir yönetim anlayışı benimsedi.
Çar III. Alexander, Ignatyev'in anayasal bir hükûmet biçiminin oluşturulmasını önerdiğinden korktu ve onu görevden aldı (Mayıs 1882). Ignatyev daha sonra Rusya'nın Orta Asya toprakları (1884) hükûmeti için bir reform programı geliştiren bir komitenin başkanı olarak görev aldı ve bir daha asla son derece etkili bir görevde bulunamadı.[2][3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Baykal, Bekir Sıtkı (1944), Lord Salisbury'nin İstanbul'da fevkalâde murahhaslığı, 2 (4), Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, s. 504
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
