Ortadirek (roman) - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Konu
  • 2 Hakkında
    • 2.1 Yazım süreci
    • 2.2 Kaynağı
  • 3 Eleştiriler
  • 4 Tiyatro uyarlamaları
  • 5 Kaynakça

Ortadirek (roman)

Bağlantı ekle
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Orta Direk sayfasından yönlendirildi)
Ortadirek
YazarYaşar Kemal
ÜlkeTürkiye
DilTürkçe
TürRoman
Yayım1960 (1960)
YayımcıRemzi Kitabevi
Sayfa372
OCLC551475577
'Dağın Öte Yüzü' serisi
Ortadirek Yer Demir Gök Bakır
(2. kitap)

Ortadirek, Yaşar Kemal'in Dağın Öte Yüzü üçlemesinin ilk romanıdır. 1959'da Cumhuriyet'te tefrika edildikten bir yıl sonra, 1960 yılında, yayımlanmıştır. Toros Dağları'nın bir yüzünde yaşayan köylülerin Çukurova'ya iniş süresince karşılaştığı güçlüklerin, insanın doğayla mücadelesini ele almaktadır. On sekiz bölümden müteşekkildir. İlk baskısı Remzi Kitabevi tarafından yapılmıştır.

Konu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Köylü, yaz mevsiminde Çukurova'ya göçerek pamuk toplamaktadır. Bu iş köylülerin tek geçim kaynağıdır. Yalak'tan Çukurova'ya gidiş, köylülerin yaşam kalitesizliği nedeniyle yaya olarak gerçekleşmektedir. Bu gidiş, göçün konaklamalarıyla beraber on beş günü bulmaktadır. Yalak köylülerinin Çukurova'daki çalışma süresi bir, bir buçuk ay kadardır. Ovaya inme vaktini köylülerden döngele dikenine bakarak Koca Halil tayin eder. Halil yaşlanmıştır, köylüleri peşine takıp ovaya at sırtında inebilir. Meryemce Ana köyün tek atına sahip kişidir. Koca Halil ile Meryemce'nin arası açıktır. Muhtar Sefer ise ağanın tarafını tutarak köylünün yanına yer almaz böylece en verimsiz, kazancı en az topraklar Yalak köylülerine kalır. O yıl kervan yola düzülür. Uzunca Ali çok sıkıntılıdır. Analığı Meryemce ata binmiştir. Karısı Elif, çocukları Hasan, Ummuhan ve kendisi ise yürümektedir. Küheylan ise çok yaşlıdır. Kafile gece yol alır, gündüz dinlenir. Koca Halil'in kesildiğini gören Ali, anasının terkisine Halil'i de bindirince Meryemce buna çok kızar. Yolda gittikleri bir gün şiddetli bir yağmur bastırır. Köylü yürümeyi hızlandırır, ormana sığınır. Geride at sırtında Meryemce ve Halil kalmışlardır. At çöker ve kalkamaz. Koca Halil, kafileye yetişip durumu anlatır. Köylüler yollarına devam ederken Ali, çocukları ve karısını alıp geri döner ve anasını bulur. Anasını bulduktan sonra köylülere yetişmek için yola çıkarlar fakat at ölür. Meryemce, atın Halil'i bindirdikleri için öldüğünü söyler durur, oğluna çıkışır. Ali anasını sırtlar. Bir onu götürerek bir dönüp gelip yükleri alarak bitkin bir şekilde yollarına devam ederler. Muhtar Sefer, köylülerini gene aldatmış, onları kozasız, verimsiz bir pamuk tarlasına sokmuştur.

Hakkında

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yazım süreci

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaşar Kemal, 1946-1947 yılları arasında roman denemelerine başlamıştır. Ortadirek'e başlamış ama yarım bırakmıştır.[1] İnce Memed'ten sonra 1954'te Teneke'yi yazan yazar, 1959'a kadar hiçbir şey yazmamıştır. Yakın arkadaşı Dr. İbrahim Kıray'a Kadirli'de geniş kâğıtlar üstüne kopya kalemle yazdığı Ortadirek'in taslağını okumuş ve beğenilince romanı yazmaya başlamıştır.[2] Romanı yazmak için çalıştığı gazeteden bir yıl izin almıştır.[2]

Kaynağı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Romanın olayları yaşanmış olaylara dayanmaktadır. Örneğin Ali'nin annesi Meryemce'yi sırtında taşıması yazarın 1946'da Çukurova'da anasını sırtında taşıyan bir adamı görmesinden gelmektedir. Hatta kendi babasının da yaşadığı bir olay olduğunu, 1915'te Van'dan göç eden ailesi yoldayken büyükannesinin hastalanmasıyla babasının büyükannesini sırtladığını belirtmiştir.[3] Çukurova'ya indikleri vakit Meryemce'nin en gü­zel elbiselerini giydiği kısım da babası ile büyükannesi arasında yaşanan bir olaydan alınmıştır:[4]

"Yine Meryemce'ye dönersek, işin ilginç yanı, Ortadirek'te Çukurova'ya indikleri vakit Meryemce en gü­zel elbiselerini giyiyor, 'indik ya! Geldik ya!' diyor. Büyükannem gibi biraz. Oğluna, yani babama diyor ki 'bana çok güzel bir ev tutacaksın, badanalı falan'. Ondan sonra anama diyor ki 'Beni tertemiz yıkayacaksın, saçlarımı kınalayacaksın. En güzel elbiselerimi giydireceksin. Gerdanlıklarımı, halhallarımı, hırızmalarımı takacaksın!'. Anam bütün bu söylediklerini yerine getiriyor. Büyükannem namazını kılıyor, sonra evin önünde oturuyor. Sabahleyin uyandıklarında bir de bakı­yorlar ki ölmüş. Bu olay yer etmiş bilinçaltımda. Yıllar sonra Ortadirek'i yazarken aklıma geldi. Meryemce'ye de, büyükannem gibi, en güzel elbiselerini giydirdim."

Yaşar Kemal, Ortadirek'in alegorik bir roman olduğunu belirtmiştir. Ayrıca adlandırılışını şu sözlerle ifade etmiştir:[5]

"Ortadirek insanlığın direncidir. İnsan gücüdür. Yılmayan insan. O korkunç salgınlardan, kırımlardan, yokluklardan, açlıklardan buraya kadar insanlığı getiren, insan direncidir; benim hayran kaldığım, destanını yazmak istediğim odur. Onun alegorisidir Ortadirek."

Eleştiriler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fethi Naci, eseri "bugüne kadar" okuduğu en mükemmel Türk romanı olarak nitelemiştir.[6]

Tiyatro uyarlamaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ortadirek, birçok kez tiyatroya uyarlanmıştır. Bu uyarlamaların ilki Alan Seymour tarafından İngilizce olarak sahnelenmiştir. Bunun dışında 1974 yılında Finlandiya'nın Turku kentinde, Turun Kampungin Teatteri'de sahnelenen eser, aynı yıl Paris'te Mehmet Ulusoy Tiyatrosu'nda sahnelenmiştir.[7]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Bosquet, Alain (2004). Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. 
  2. ^ a b Bosquet 2004, s. 76.
  3. ^ Gürsel, Nedim (Kasım 1996). "Bir Edebiyat Devi... Yaşar Kemal" (PDF). Cumhuriyet Kitap, 354. 21 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)20 Nisan 2017. 
  4. ^ Gürsel 1996, s. 4.
  5. ^ Çiftlikçi, Ramazan (1997). Yazar-Eser-Üslup. Ankara: TC. Kültür Bakanlığı. ss. 234-235. 
  6. ^ Naci, Fethi (2008). Yaşar Kemal'in Romancılığı (2. bas.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. s. 18. ISBN 9789750807916. 
  7. ^ Şahin, Osman (2004). Geniş Bir Nehrin Akışı Yaşar Kemal. İstanbul: Can Yayınları. s. 19. 
  • g
  • t
  • d
Yaşar Kemal'in eserleri
  • Sanat hayatı
  • Uyarlamaları
  • Ödülleri
  • Kültür Merkezi
Roman
  • İnce Memed I (1955)
  • Teneke (1955)
  • Ortadirek (1960)
  • Yer Demir Gök Bakır (1963)
  • Ölmez Otu (1968)
  • İnce Memed II (1969)
  • Demirciler Çarşısı Cinayeti (1974)
  • Yusufçuk Yusuf (1975)
  • Yılanı Öldürseler (1976)
  • Al Gözüm Seyreyle Salih (1976)
  • Kuşlar da Gitti (1978)
  • Deniz Küstü (1978)
  • Yağmurcuk Kuşu (1980)
  • Hüyükteki Nar Ağacı (1982)
  • İnce Memed III (1984)
  • Kale Kapısı (1985)
  • İnce Memed IV (1987)
  • Kanın Sesi (1991)
  • Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (1997)
  • Karıncanın Su İçtiği (2002)
  • Tanyeri Horozları (2002)
  • Çıplak Deniz Çıplak Ada (2012)
  • Tek Kanatlı Bir Kuş (2013)
Destansı roman
  • Üç Anadolu Efsanesi (1967)
  • Ağrıdağı Efsanesi (1970)
  • Binboğalar Efsanesi (1971)
  • Çakırcalı Efe (1972)
Çocuk romanları
  • Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca (1977)
Roman serileri
  • İnce Memed (1955-1987)
  • Dağın Öte Yüzü (1960-1968)
  • Akçasazın Ağaları (1974-1975)
  • Kimsecik (1980-1991)
  • Bir Ada Hikâyesi (1997-2012)
Öykü
  • Pis Hikâye (1946)
  • Sarı Sıcak (1952)
  • Bütün Hikâyeler (1967)
Röportaj
  • Yanan Ormanlarda Elli Gün (1955)
  • Çukurova Yana Yana (1955)
  • Dünyanın En Büyük Çiftliğinde Yedi Gün (1955)
  • Peri Bacaları (1957)
  • Bu Diyar Baştan Başa (1971)
  • Bir Bulut Kaynıyor (1974)
  • Allahın Askerleri (1978)
Derleme/Deneme
  • Ağıtlar (1943)
  • Taş Çatlasa (1961)
  • Baldaki Tuz (1974)
  • Gökyüzü Mavi Kaldı (1978)
  • Ağacın Çürüğü (1980)
  • Yayımlanmamış 10 Ağıt (1985)
  • Ustadır Arı (1995)
  • Zulmün Artsın (1995)
  • Sarı Defterdekiler (1997)
Senaryo
  • Bu Vatanın Çocukları (1959)
  • Murad'ın Türküsü (1965)
  • Ölüm Tarlası (1966)
  • Yılanı Öldürseler (1981)
Şiir
  • Bugünlere Bahar İndi (2010)
Çeviri
  • Ayışığı Kuyumcuları
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ortadirek_(roman)&oldid=33602850" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Yaşar Kemal romanları
  • 1960 romanları
  • Çağdaş Türk romanları
  • Konusu Adana'da geçen romanlar
  • Alegorik romanlar
  • Gerçekçi romanlar
  • Tiyatroya uyarlanmış Türk romanları
  • 1960'larda Türkçe romanlar
Gizli kategoriler:
  • Kapak resmi aranan kitaplar
  • Türkçe Vikipedi ve Vikiveride resmi olmayan maddeler
  • Sayfa en son 13.19, 2 Ağustos 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Ortadirek (roman)
Konu ekle