Osovets Taarruzu
| Osovets Taarruzu | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bagration Harekâtı | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Almanya |
 Sovyetler Birliği | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Helmuth Weidling Friedrich Herrlein |
Georgi Zaharov | ||||||
| Güçler | |||||||
|
6. Kolordu 55. Kolordu | 2. Beyaz Rusya Cephesi | ||||||
Osovets Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın üçüncü evresinde gerçekleştirdiği bir taarruz harekâtıdır ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.[1][2]
Operatif hedefler
[değiştir | kaynağı değiştir]Taarruz, 2. Beyaz Rusya Cephesi kuvvetlerinin Belostok Taarruzu Harekâtı'nı başarılı bir şekilde tamamlayıp Grodno ve Belostok'u almasının ardından başlatıldı. Cephe birlikleri STAVKA'nın emirleri doğrultusunda 29 Ağustos'ta yeni hedeflere ilişkin emirleri aldılar. Bu emirlerde, planlanan bir sonraki genel taarruza hazırlık olarak, Lomza ve Ostroleka yönünde ilerleneceği ve Narew Nehri üzerindeki köprübaşının genişletileceği bildirilmektedir.
Savunmacılar bir ölçüde, Rusya İmparatorluğu zamanında Bierbrza Nehri üzerinde inşa edilmiş olan Osowiec Kalesi'nden yararlandılar. Söz konusu kale, I. Dünya Savaşı sırasında, 1915 yılının Şubat - Ağustos aylarında bir kuşatmaya sahne olmuştu. İstihkam, 1939 yılında bu bölgeye taarruz eden Alman birlikleri tarafından kısmen tahrip edilmişti. Ayrıca önemli bir Sovyet sınır tahkimatı olan Molotov Hattı'ndan geriye kalan istihkamlar da bu eski kalenin 20 km. batısında bulunmaktadır.
Kuvvetler
[değiştir | kaynağı değiştir]Muharebelerde yer alan Alman kuvvetleri, General Friedrich Hossbach komutasındaki 4. Ordu'ya bağlı General Helmuth Weidling'in 6. Kolordu'su ile General Walter Weiss komutasındaki 2. Ordu'ya bağlı General Friedrich Herrlein'in 55. Kolordu'sudur.
Taarruz
[değiştir | kaynağı değiştir]Taarruz, Bialistok'un batısında 2. Beyaz Rusya Cephesi kuvvetlerinin hücumuyla 6 Ağustos'ta başladı ve Alman savunmasının birçok yerinde girme sağladı.
Osowiec yaklaşımları, Alman kuvvetleri tarafından şiddetle savunuldu. 1. Muhafız Taarruz İstihkam Tugayı, nehir geçişlerini ateş altında kurmak zorunda kaldı. Sovyet 4. Hava Kolordusu'nun yoğun bombardımanı ardından hücuma geçen Kızıl Ordu birlikleri 14 Ağustos 1944'te kaleyi ele geçirdiler. Stalin, 166 sayılı emriyle kalenin ele geçirilişi dolayısıyla katılan birlikleri ve komutanlarını kutladı.
Sovyet resmi tarihinde taarruzun sonu olarak 14 Ağustos 1944 tarihi verilir. Fakat Narew üzerinde bir köprübaşı ele geçirmek için girişilen atılımlar, Ağustos ayının kalanında da sürdürülmüştür. Yine de 49. Ordu, Lomza yaklaşımlarında sert Alman savunması karşısında fazlasıyla zorlandı ve ağır kayıplara katlanmak zorunda kaldı. Bu orduya bağlı 343. Piyade Tümen Komutanı General Lakimoviç, bir taarruz sırasında öldü. Lomza kenti, Eylül ayı ortalarına kadar alınamadı. Alman 2. Ordu'su kademeli olarak takviye edildi ve Sovyet köprübaşının ezilmesi için çalışıldı. Sonuçta Narew kıyılarında şiddetli çatışmalar yaşandı.
Sonuç
[değiştir | kaynağı değiştir]Bölgede güçlü bir durumları olan Polonyalı partizanlar Alman savunmasına birçok taarruz geliştirdiler. Yine de Narew üzerindeki Alman savunma hatları 1944 yılının sonuna dek elde tutuldu. Bu durum, 2. Beyaz Rusya Cephesi'nin 1945 yılı Ocak ayında başlattığı Doğu Prusya Harekâtı'na kadar devam etti.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Wells, Anne (2013). Historical Dictionary of World War II. Scarecrow Press. ISBN 978-0810854574.
- ^ Wistrich, Robert S. (2016). Who's who in nazi germany. Londra: Routledge. ISBN 978-1138171558.