Paradideki Çocuklar
 | |
| Yönetmen | Marcel Carné |
|---|---|
| Yapımcı | Raymond Borderie Fred Orain |
| Senarist | Jacques Prévert |
| Oyuncular | Arletty Jean-Louis Barrault Pierre Brasseur Marcel Herrand Pierre Renoir |
| Müzik | Maurice Thiriet |
| Görüntü yönetmeni | Marc Fossard Roger Hubert |
| Kurgu | Henri Rust Madeleine Bonin |
| Çıkış tarih(ler)i | 9 Mart 1945 (Fransa) |
| Süre | c.195 dk |
| Ülke | Fransa |
| Dil | Fransızca |
Paradideki Çocuklar orijinal adıyla Les Enfants du Paradis, yönetmenliğini Marcel Carné'nin yaptığı 1945 yapımı Fransız filmi. Film II. Dünya Savaşı yıllarında Paris'in Almanlar tarafından işgal edildiği dönemde çekilmiştir. Filmin seti 1820'lerin ve 1830'ların en önemli sahnesi olan Parisien Tiyatrosu'nda kurulmuştur. Film güzel bir hayat kadını olan Garance'ı ve ona aşık olan dört adamı anlatır; mim sanatçısı, oyuncu, suçlu ve soylu.
Film, biri 95 dakikalık biri de 87 dakikalık iki parçadan oluşur. Filmin toplam süresi ise yaklaşık üç saattir. Film orijinal bir Amerikan filmi olan "Gone with the Wind" 'a Fransızların verdiği cevap olarak tarif edilir. Film 1995 yılında 600 Fransız film eleştirmeninin ve profesyonelin katıldığı bir anket sonucu "Gelmiş Geçmiş En İyi Film" olarak seçilmiştir. Film Türkiye'de hiç gösterime girmemiştir.[1]
Teknik Ekip
[değiştir | kaynağı değiştir]- Başlık : Les Enfants du paradis
- Yönetmen : Marcel Carné, asistanlar; Pierre Blondy ve Bruno Tireux
- Senaryo ve diyaloglar : Jacques Prévert
- Müzik : Maurice Thiriet, Joseph Kosma (Georges Mouqué takma adıyla)
- Fotografi : Roger Hubert ve Marc Fossard
- Sesler : Robert Teisseire
- Montaj : Madeleine Bonin ve Henri Rust
- Plato fotoğrafları: Léo Mirkine
- Dekor : Alexandre Trauner, Léon Barsacq ve Raymond Gabutti
- Kostümler : Mayo
- Yapımcı : Raymond Borderie, Fred Orain
- Yapım şirketi : Pathé Cinéma
- Format : Siyah beyaz — 1,37:1 — Monofonik — 35mm
- Tarz : dram
- Toplam süre : 205 dakika
- 1. Kısım: Le Boulevard du crime, 95 dakika
- 2. Kısım : L'Homme blanc, 87 dakika
- Çıkış tarihi : 9 (Paris, « Madeleine » ve « Colisée » sinemalarında)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Diğer Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Turk, Edward Baron (1989), Child of Paradise: Marcel Carné and the Golden Age of French Cinema (Series: Harvard Film Studies), Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
