Pentafloroetan

Pentafloroetan
Adlandırmalar
	Tercih edilen IUPAC adı Pentafluoroethane
	Diğer adlar Genetron HFC 125, Khladon 125, Suva 125, Freon 125, Fc-125, R-125
Tanımlayıcılar
CAS numarası	354-33-6 ;
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü;
ChemSpider	9256 ;
ECHA InfoCard	100.005.962
EC Numarası	206-557-8;
PubChem CID	9633;
UNII	6TQ8593LRQ ;
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID1024251 ;
	InChI InChI=1S/C2HF5/c3-1(4)2(5,6)7/h1H Key: GTLACDSXYULKMZ-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/C2HF5/c3-1(4)2(5,6)7/h1H Key: GTLACDSXYULKMZ-UHFFFAOYAX;
	SMILES FC(F)C(F)(F)F;
Özellikler
Molekül formülü	C2HF5
Molekül kütlesi	120.02 g/mol
Görünüm	Renksiz gaz
Yoğunluk	1.53 g/cm3 (liquid at −48.5 °C)
Erime noktası	[dönüştürme: geçersiz sayı]
Kaynama noktası	[dönüştürme: geçersiz sayı]
Buhar basıncı	1414.05 kPa (25 °C)
	Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
	Bilgi kutusu kaynakları

Pentafloroetan, CF
3CHF
2 formülüne sahip bir florokarbondur. Pentafloroetan günümüzde bir soğutucu (R-125 adıyla) olarak kullanılır ve ayrıca yangın söndürme sistemlerinde yangın söndürme maddesi olarak kullanılır.

Pentafloroetan ozonu tüketmez, bu nedenle bunu yapan daha önceki florlu kimyasalların yerini almıştır. Ancak sıfır ozon tüketme potansiyeline sahipken, yüksek küresel ısınma potansiyeline sahiptir.

Üretimi

Pentafloroetan, 2,2-Dikloro-1,1,1-trifloroetanın bir katalizör kullanılarak florlanmasıyla elde edilebilir:

\mathrm {Cl_{2}CH{-}CF_{3}+2\ HF\longrightarrow CF_{2}H{-}CF_{3}+2\ HCl}

Kaynakça

^ Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley. 2004. ISBN 9780471238966.

[Yaws-1] Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley. 2004. ISBN 9780471238966.

[1]