İşçi Partisi (Hollanda)
(PvdA sayfasından yönlendirildi)
İşçi Partisi Partij van de Arbeid | |
|---|---|
.svg){kind=logo} | |
| Kısaltma | PvdA |
| Lider | Boşta |
| Başkan | Esther-Mirjam Sent |
| Senato Lideri | Paul Rosenmöller |
| Temsilciler Meclisi Lideri | Boşta |
| Avrupa Parlamentosu Lideri | Agnes Jongerius |
| Kuruluş tarihi | 9 Ocak 1946 |
| Önceli | SDAP, VDB, CDU |
| Merkez | Partijbureau PvdA Leeghwaterplein 45, Lahey |
| Gençlik kolu | PvdA Genç Sosyalistler |
| Üyelik (2025) | 47,869 |
| İdeoloji | Sosyal demokrasi[1] |
| Siyasi pozisyon | Merkez sol[2][3] |
| Avrupa üyeliği | Avrupa Sosyalistler Partisi |
| Uluslararası üyelik | İlerici İttifak |
| Senato | 7 / 75
|
| Temsilciler Meclisi | 10 / 150
|
| Kral Komisyonu | 3 / 12
|
| Yerel Yönetimler | 47 / 570
|
| Avrupa Parlamentosu | 4 / 31
|
| İnternet sitesi | |
| http://www.pvda.nl/ | |
İşçi Partisi (Felemenkçe: Partij van de Arbeid; Felemenkçe telaffuz: [pɑrtɛi vɑn də 'ʔɑrbɛit], kısaltması PvdA Felemenkçe telaffuz: [peːveːdeː'ʔaː]) Hollanda'da 9 Ocak 1946 tarihinde kurulan sosyal demokrat[4] siyasi partidir.
PvdA, bir refah devleti inşa etmeyi taahhüt eden, geleneksel bir sosyal demokrat parti olarak başladı. 1970'lerde programını radikalleştirdi. Bu program kadın özgürlüğü, çevre koruma ve Üçüncü Dünya kalkınması gibi yeni konular içeriyordu. 1990'lı yıllarda refah devletinin reformu ve kamu teşebbüslerinin özelleştirilmesi de dahil olmak üzere programını yeniden düzenledi. 2005'te parti, merkez sol ideolojiyi ifade eden yeni bir ilkeler programı benimsedi. Temel konuları, istihdam, sosyal güvenlik ve refah, kamu eğitimine, kamu güvenliği ve sağlık hizmetlerine yatırım yapmaktır.
Seçim sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Parlamento
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Temsilciler Meclisi | Hükûmet | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Oy | % | Sandalye | +/– | ||
| 1982 | 2.503.517 | 30,4 (#1) | 47 / 150
|
 3
|
Muhalefet |
| 1986 | 3.051.678 | 33,3 (#2) | 52 / 150
|
5
|
Muhalefet |
| 1989 | 2.835.251 | 31,9 (#2) | 49 / 150
|
 3
|
Koalisyon |
| 1994 | 2.153.135 | 24 (#1) | 37 / 150
|
12
|
Koalisyon |
| 1998 | 2.494.555 | 29 (#1) | 45 / 150
|
8
|
Koalisyon |
| 2002 | 1.436.023 | 15,1 (#4) | 23 / 150
|
22
|
Muhalefet |
| 2003 | 2.631.363 | 27,2 (#2) | 42 / 150
|
19
|
Muhalefet |
| 2006 | 2.085.077 | 21,2 (#2) | 33 / 150
|
9
|
Koalisyon |
| 2010 | 1.848.805 | 19,6 (#2) | 30 / 150
|
3
|
Muhalefet |
| 2012 | 2.340.750 | 24,8 (#2) | 38 / 150
|
8
|
Koalisyon |
| 2017 | 599,699 | 5.7 (#7) | 9 / 150
|
29
|
Muhalefet |
| 2021 | 595,799 | 5.7 (#6) | 9 / 150
|
 0
|
Muhalefet |
| 2023 | 1,643,073 | 15.8 (#2) | 12 / 150
|
3
|
Muhalefet |
| 2025 | TBA | 12.7 (#4) | 10 / 150
|
2
|
Koalisyon |
Avrupa Parlamentosu
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
|---|---|---|---|---|
| 1979 | 1.722.240 | 30,4 (#2) | 9 / 25
|
|
| 1984 | 1.785.165 | 33,7 (#1) | 9 / 25
|
0
|
| 1989 | 1.609.408 | 30,7 (#2) | 8 / 25
|
1
|
| 1994 | 945.843 | 22,9 (#2) | 8 / 31
|
0
|
| 1999 | 712.929 | 20,1 (#2) | 6 / 31
|
2
|
| 2004 | 1.124.549 | 23,6 (#2) | 7 / 27
|
1
|
| 2009 | 548.691 | 12,1 (#3) | 3 / 26
|
4
|
| 2014 | 444.388 | 9,4 (#6) | 3 / 26
|
0
|
| 2019 | 1.045.274 | 19,01 (#1) | 6 / 29
|
3
|
| 2024 | 1,314,428 | 21,09 (#1) | 4 / 31
|
2
|
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Wolfram Nordsieck. "Parties and Elections in Europe". 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2015.
- ^ Josep M. Colomer (24 Temmuz 2008). Comparative European Politics. Taylor & Francis. s. 221f. ISBN 978-0-203-94609-1. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2013.
- ^ Score 4.0/10 in 2003 Chapel Hill expert survey, see Hooghe et al. (2003) Chapel Hill Survey 25 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ PvdA, yaygın olarak sosyal demokrat bir siyasi parti olarak tanımlanmaktadır:
- Andeweg, R. B.; Galen A. Irwin (2002). Governance and politics of the Netherlands. Basingstoke: Palgrave Macmillan. s. 51. ISBN 0-333-96157-9.
- Merkel, Wolfgang; Alexander Petring; Christian Henkes; Christoph Egle (2008). Social Democracy in Power: the capacity to reform. Londra: Taylor & Francis. ISBN 0-415-43820-9.
- Rudy W Andeweg; Lieven De Winter; Patrick Dumont (5 Nisan 2011). Government Formation. Taylor & Francis. s. 147. ISBN 978-1-134-23972-6. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012.
- Ricky Van Oers; Eva Ersbøll; Dora Kostakopoulou; Theodora Kostakopoulou (30 Haziran 2010). A Re-Definition of Belonging?: Language and Integration Tests in Europe. BRILL. s. 60. ISBN 978-90-04-17506-8. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012.
- Barbara Wejnert (26 Temmuz 2010). Democratic Paths and Trends. Emerald Group Publishing. s. 28. ISBN 978-0-85724-091-0. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012.
- Dimitri Almeida (27 Nisan 2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. CRC Press. s. 71. ISBN 978-1-136-34039-0. 9 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2013.
