Pyotr Pavlenski
Petr (ya da Pyotr) Andreevich Pavlensky (Rusça: Пётр Андреевич Павленский; d. 8 Mart 1984) Rus performans sanatçısıdır. İnsan vücudunu (çoğunlukla kendi vücudunu) ve ateşi kullanarak 2012 ile 2020 yılları arasında sekiz Özne-Nesne Sanat etkinliği yarattı.[1] Pavlensky, eserlerinin karşı-kültürel doğası nedeniyle kamuoyunda tartışma yarattı ve Rusya ve Fransa'da yasal işlemlerin konusu oldu.[2]
Çocukluk ve eğitim
[değiştir | kaynağı değiştir]1984'te Leningrad'da doğan Pavlensky, Saint Petersburg Sanat ve Endüstri Akademisi'nde anıtsal sanat okudu.[3] Akademideki dördüncü yılında, Saint Petersburg'daki Kültür ve Sanat için Pro Art Vakfı'ndan da eğitim aldı.[3]
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazen Rus aksiyonizminin üçüncü dalgasının bir parçası olarak kabul edilen[4] veya politik sanat yapan bir sanatçı[5] Pavlensky, bu terimlerin kullanımını terk ederek kendi sanatsal pratiğini teorize ettiğini ve buna Özne-Nesne Sanatı adını verdiğini söylüyor.[6]
Özne-Nesne Sanatının "bir fenomen olarak iktidarın varlığına ve yönetenlerin (iktidar özneleri) yönetilenlerle (iktidar nesneleri) etkileşimine" dayandığını açıklıyor. Ona göre Özne-Nesne Sanatı, iktidar öznelerini otorite güçlerine başvurmaya zorlayan belirli bir durum kombinasyonunu düzenlemekten oluşur. Bunu yaparken, sanatçının "iktidarı sanat için çalışmaya zorlama" fikrini gerçekleştirirler. "İktidar pozisyonundaki özne böylece bir sanat nesnesi haline gelir ve onu bir nesneye dönüştüren şey kendi otorite gücüdür."[2][6]
Pavlensky ayrıca olaylarının fotoğrafik dokümantasyonunu, sanatçının sanat alanlarında sergilemeyi ve kitap biçiminde yayınlamayı seçtiği, iktidar özneleri tarafından idari ve adli prosedürler sırasında üretilen estetik değere sahip görüntüler ve metinler oluşturan "emsallerden" ayırır.[1]
Dikiş
[değiştir | kaynağı değiştir]Pavlensky, çağdaş Rusya'daki sanatçıların durumunu vurgulamak ve punk grubu Pussy Riot'un tutuklu üyelerine destek göstermek için ağzını diktirdikten sonra halk tarafından tanındı.[3][7] 23 Temmuz 2012'de Pavlensky, dudakları dikilmiş ve üzerinde "Pussy Riot'un eylemi, İsa Mesih'in ünlü eyleminin bir kopyasıydı (Matta 21:12–13)" yazan bir pankart taşıyarak Saint Petersburg'daki Kazan Katedrali'nde göründü.[3][8] Polis bir ambulans çağırdı ve Pavlensky'yi psikiyatrik muayeneye götürdü, ancak psikiyatrist onun akıl hastası olmadığını ilan etti ve olaydan kısa bir süre sonra serbest bıraktı.[9] Sanatçı, amacının çağdaş Rusya'daki sanatçılara nasıl davranıldığına dikkat çekmek olduğunu belirtti. Onun sözleriyle, "niyetim kimseyi şaşırtmak veya sıra dışı bir şeyle görünmek değildi. Aksine, durumumu doğru bir şekilde yansıtan bir jest yapmam gerektiğini hissettim."[9]
Leş
[değiştir | kaynağı değiştir]3 Mayıs 2013'te Pavlensky ikinci Özne-Nesne Sanat etkinliğini gerçekleştirdi. Etkinliğinin adı "Leş" idi. Yardımcıları onu çıplak ve birkaç kat dikenli telden oluşan bir yumakla sarılmış halde Saint Petersburg Yasama Meclisi'nin ana girişine taşıdılar.[10][11] Sanatçı sessiz kaldı, ipin içinde yarı bükülmüş bir pozisyonda yattı ve polis tarafından budama makası yardımıyla kurtarılıncaya kadar kimsenin hareketlerine tepki vermedi.
Sabitleme
[değiştir | kaynağı değiştir]10 Kasım 2013'te, Moskova'nın Kızıl Meydanı'ndaki Lenin Mozolesi'nin önündeki kaldırım taşlarında çıplak bir şekilde otururken Pavlensky, skrotumuna büyük bir çivi çakarak onu kaldırıma sabitledi. Etkinliği Rus Polis Günü ile aynı zamana denk geldi. Polis memurları geldiğinde onu bir battaniyeyle örttüler ve daha sonra tutukladılar. Pavlensky medyaya yaptığı açıklamalarda "Çıplak bir sanatçının kaldırım taşlarına çivilenmiş testislerine bakması, Rus toplumunun ilgisizliği, siyasi kayıtsızlığı ve kaderciliğinin bir metaforudur" diye açıkladı.[12]
Özgürlük
[değiştir | kaynağı değiştir]23 Şubat 2014'te Pavlensky, "Özgürlük" başlıklı dördüncü Özne-Nesne Sanat etkinliğini düzenledi. Bu etkinlikte, 2014 Kiev Maidan'ının atmosferini yeniden yarattı. Sanatçı, asistanlarıyla birlikte, yanan lastikler ve variller kullanarak Saint Petersburg'daki Üçlü Köprü'ye geçici bir barikat kurdu. Ayrıca, oluklu demir levhalara sopalarla vurarak sürekli bir gürültü yaptılar. Etkinlik, Pavlensky ve yardımcılarını tutuklayan Saint Petersburg polisi tarafından yarıda kesildi.[13][14][15]
Soruşturma sırasında Pavlensky, baş soruşturmacı Pavel Yasman ile yaptığı sorgulama seanslarını gizlice kaydetti ve onunla siyasi sanatın doğası ve anlamları hakkında bir tartışmaya girdi.[16] Yasman, Rusya Soruşturma Komitesi'ndeki işini bıraktı ve Pavlensky'yi savunmak için avukat olmaya hazırlanmaya başladı.[17] Konuşmalarının dökümü, birçok ülkede Sanat Üzerine Diyaloglar olarak yayınlandı.
Ayrımcılık
[değiştir | kaynağı değiştir]Ekim 2014'te, psikiyatri kurumlarının normdan sapanları bastırma eğilimini vurgulamak için çıplak bir şekilde Serbsky Merkezi'nin bir duvarına tırmandı ve sağ kulak memesini kesti. Etkinliği ressam Vincent van Gogh'dan esinlenmiştir.[18]
Serbsky Merkezi tarafından Ocak 2015'te 21 gün hastanede kaldıktan sonra aklı başında ilan edildi ve birkaç davaya konu oldu.[9]
Tehdit
[değiştir | kaynağı değiştir]9 Kasım 2015'te, Moskova saatiyle 13:15'te Pavlensky, Federal Güvenlik Servisi'nin merkezi olan Lubyanka binasının ana girişine yaklaştı, kapıyı benzinle ıslattı ve çakmakla ateşe verdi. Kapılar kısmen yandı. Pavlensky, otuz saniye sonra, direnmeden tutuklandı ve vandalizmle suçlandı. Bu sanatsal etkinlikten birkaç saat sonra, anlamını açıklayan bir video yayınlandı. Bu, Pavlensky'nin kendi ifadesiyle "Tehdit" başlıklı altıncı Özne-Nesne Sanat etkinliğiydi.[19][20]
Galeri sahibi Marat Guelman'a göre, bu eylem Pavlensky'nin "açık sembolizminin" bir örneğidir: "Lubyanka Kapısı cehenneme açılan kapıdır, mutlak kötülüğün dünyasına giriş. Ve cehennem alevlerinin önünde tutuklanmayı bekleyen yalnız bir sanatçı duruyor... Pavlensky'nin FSB'nin alevli kapılarının önündeki silüeti, hem politik hem de sanatsal açıdan çağdaş Rusya'nın güçlü bir simgesidir."[21]
Daha sonra, sanatçı yargılandığında, fahişeleri gelip tanıklık etmeye davet ederek yargılanmasını bir etkinliğe dönüştürdü.[22]
Aydınlatma
[değiştir | kaynağı değiştir]16 Ekim 2017'de, Rusya dışındaki ilk siyasi sanat etkinliğinde Pavlensky, Paris'teki Place de la Bastille'de bulunan bir Bank of France ofisinin sokak seviyesindeki pencerelerini ateşe verdikten sonra Paris'te tutuklandı.[23] Suç ortağı Oksana Shalygina ile birlikte mal hasarıyla suçlandı.[24] Başlangıçta bir psikiyatri hastanesi ünitesinde tutuldu, ta ki bir yargıç Fleury-Mérogis hapishanesinde duruşma öncesi tutuklanmasını emredene kadar.[25] On bir ay duruşma öncesi tutukluluk yaptı.[24]
10 Ocak 2019'da Pavlensky üç yıl hapis cezasına çarptırıldı; duruşma öncesi tutukluluğu yattığı süre olarak sayıldı ve kalan iki yıl ertelendi. Shalygina iki yıl hapis cezasına çarptırıldı, bunun 16 ayı denetimli serbestlik altındaydı. Kör bir adam mahkemede sanatçının savunmasında tanıklık etti. Ayrıca, hükümlülerin Fransa Bankası'na maddi zarar için 18.678 avro ve manevi zarar için 3.000 avro ödemeleri emredildi. Le Matin gazetesine göre, Pavlensky buna karşılık olarak Rusça "Asla!" diye bağırdı.[26] Pavlensky davasını Marquis de Sade'a adadı.[27]
Pornopolitics
[değiştir | kaynağı değiştir]2020'de Pavlenski, "Pornopolitics" adlı yeni bir politik sanat etkinliği yarattı ve bunun için "seçilmiş ve atanmış politikacılar veya hükümet yetkilileriyle ilgili dünyanın ilk pornografik kaynağı" olarak tanıtılan bir web sitesi başlattı.[1][28] Pornopolitique.com, etkinlik başladıktan üç gün sonra sansürlendi.[28][29]
Pavlensky tutuklandı ve cinsel içerikli içeriğin alıcısı olan partneri Alexandra De Taddeo ile birlikte polis gözetimine alındı.[30][31] 28 Haziran 2023'te yargılandılar. Sanat tarihçilerini tanıklık etmeye ve oyuncuları mahkemede Molière'in Tartuffe'sini temsil etmeye davet ettiler. Savcılık, altı ay hapis ve 50.000 € para cezasına çarptırılmalarını talep etti.[32] 11 Ekim 2023'te, elektronik bileklikle ev hapsinde cezasını çekmek üzere altı ay hapis cezası aldı, De Taddeo ise altı ay ertelenmiş hapis cezası aldı. 15.000 € para cezasına çarptırıldılar ve mahkeme masrafları olarak 5.000 € ödemeleri emredildi.[33] 31 Ocak 2025'te Paris Temyiz Mahkemesi kararı bozdu ve De Taddeo'yu tüm suçlamalardan beraat ettirdi. Pavlensky'nin sanatsal projesinin ortak yazarı olmadığı için bunun adil bir karar olduğunu ilan etti.[34]
Pavlensky, bu sanat eserinin "tamamen estetik kategorilerle oynamaya dayandığını" ve yüksek stilin düşük stil ile yan yana getirildiğini açıkladı: "Esasında, bu, yüksek stilin kurallarına göre yapılmış ve herkesin görebileceği şekilde sergilenmiş bir politikacının portresini çekmek ve buna erkek cinsel organlarının bir çizimini eklemekle aynıydı". Ayrıca şunları söyledi: "Pornopolitics'i kamuoyuna sunduğum andan itibaren gördüğümüz her şey, aslında, sanat ve güç arasındaki ebedi çarpışmanın birçok bölümünden sadece biriydi. Ancak, estetik kategorilerin günümüz dünyasında hala çok şey ifade ediyor olması benim için gerçek bir sürpriz".[35]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". artlyst.com. 9 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2025.
- ^ a b "Art and activist body a/political to open London space with exhibition by Russian artist facing trial over sex video". The Art Newspaper - International art news and events (İngilizce). 20 Eylül 2022. 12 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2025.
- ^ a b c d "Petr Pavlensky: «Art Is Unthinkable without Experiment»". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Nasty, Editor (2 Kasım 2022). "Pyotr Pavlensky / Geburt einer Kunst". NASTY Magazine (İngilizce). 5 Ağustos 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2025.
- ^ "Body Politics". The Economist. ISSN 0013-0613. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2025.
- ^ a b "Петр Павленский. Интервью". «Холод» (Rusça). 11 Ocak 2023. 12 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2025.
- ^ "Петербургский художник зашил себе рот в поддержку Pussy Riot". РИА Новости (Rusça). 23 Temmuz 2012. 17 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Vavada (Вавада) - официальный сайт казино | Регистрация аккаунта". www.pravaya.ru. 22 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ a b c Dew. "Петр Павленский: «Простое пересечение вертикали с горизонталью уже может рассматриваться как оскорбление веры» | Артхроника - журнал No.1 об искусстве в России" (Rusça). 27 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Петербургский художник обмотался колючей проволокой" (Rusça). 13 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Petr Pavlensky" (İngilizce). 10 Temmuz 2013. 12 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Художник-членовредитель Павленский прибил мошонку к Красной площади". NEWSru.com (Rusça). 10 Kasım 2013. 12 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ admin (21 Eylül 2022). "Pyotr Pavlensky / You could be the one". NASTY Magazine (İngilizce). 18 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Russia artist wants to stop 'apathy'". BBC News (İngilizce). 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Nechepurenko, Ivan (28 Temmuz 2015). "How Russia's 'most controversial artist' persuaded his interrogator to change sides". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Article, Lorena Muñoz-Alonso ShareShare This (27 Temmuz 2015). "Artist Pyotr Pavlensky Makes Interrogator Flip". Artnet News (İngilizce). 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Nechepurenko, Ivan (26 Temmuz 2015). "How Russia's Most Notorious Artist Convinced His Interrogator to Switch Sides". The Moscow Times (İngilizce). Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ ""Le pouvoir cherche à faire de moi un fou ou un criminel" : le cas de Piotr Pavlenski, artiste russe réfugié en France". Franceinfo (Fransızca). 22 Ocak 2017. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Перформанс продолжается в суде". Новая Газета (Rusça). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Dorman, Veronika. "Piotr Pavlenski, artiste russe intègre et intégriste". Libération (Fransızca). 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Jones, Jonathan (9 Kasım 2015). "Pyotr Pavlensky is setting Russia's evil history ablaze". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Piotr Pavlenski, à feu et à sang" (Fransızca). 12 Mayıs 2016. 11 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Exiled Russian artist torches central bank branch in Paris". Yahoo News (İngilizce). 16 Ekim 2017. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ a b Eberstadt, Fernanda (11 Temmuz 2019). "The Dangerous Art of Pyotr Pavlensky". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Codrea-Rado, Anna (19 Ekim 2017). "Russian Artist Is Charged Over Fire at Central Bank Building in Paris". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Banque de France incendiée: il va en prison". Tribune de Genève (Fransızca). 11 Ocak 2019. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Russian performance artist Pyotr Pavlensky gets three-year prison sentence, but walks free for time served". The Art Newspaper - International art news and events (İngilizce). 11 Ocak 2019. 14 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ a b "Russian artist who released Griveaux sex video is launching 'political porn platform'". RFI (İngilizce). 15 Şubat 2020. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Andrews, Saskya Vandoorne,Frank (21 Şubat 2020). "Russian artist defends leak of explicit video that brought down Macron ally as 'political porn'". CNN (İngilizce). 26 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ France-Presse, Agence (18 Şubat 2020). "French prosecutors investigate Russian artist over sex video". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Higgins, Andrew (28 Şubat 2020). "An Artist Who Aspires to Be 'a Bone in Everyone's Throat'". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Haziran 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ Article, Anna Sansom ShareShare This (30 Haziran 2023). "'You're a Big Imbecile': Russian Artist Pyotr Pavlensky's Trial Over a Leaked Video That Brought Down a Politician Concludes With a Tense Spectacle". Artnet News (İngilizce). 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "'Pornopolitics': French court sentences Russian artist to six months in sextape scandal". today.rtl.lu (İngilizce). 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "Alexandra de Taddeo relaxée en appel dans l'affaire Griveaux" (Fransızca). 31 Ocak 2025. 7 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
- ^ "June trial date set for Russian artist who leaked sex video of President Emmanuel Macron's 'right-hand man'". The Art Newspaper - International art news and events (İngilizce). 15 Mayıs 2023. 10 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2025.
