Rücû (hukuk)
Rücu, bir kişinin, hukuken diğerinin yerine geçerek üçüncü kişilere karşı onun haklarını ve sorumluluklarını devralması durumudur.[1] Genellikle sigorta hukukunda karşılaşılır. Sigorta şirketleri, tazminat ödedikleri oranda hukuken sigortalının yerine geçerek kusurlu üçüncü şahıslara rücu etme hakkı kazanırlar.
Rücu kelimesinin kökeni Arapça olup, dönmek anlamına gelir. Rücu edenin, hak sahibine karşı yerine getirilmesi gereken edimi yerine getirdikten sonra asıl sorumluya dönerek kusurlu kişiden bu edimi talep etmesi söz konusudur.[2] Rücu edenin bu şekilde üçüncü kişinin yerine geçmesine hukukta halefiyet denir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "T.C. Adalet Bakanlığı Hukuk Sözlüğü". Hukuk Sözlüğü. Türkiye Cumhuriyeti Adalet Bakanlığı. 29 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2023.
- ^ "Halefıyet ile Rücû Hakkı Arasındaki İlişki, Özellikle Sosyal Sigortalar ile Özel Sigortaların Rücû Hakları Bakımından Halefiyetin Rolü". İstanbul Hukuk Mecmuası. LV (3). İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi. 1997. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi20 Kasım 2023.
- ^ Kılıçoğlu, Ahmet M. (1974). "ÖZEL VE SOSYAL SİGORTALARDA HALEFİYET VE RÜCU". Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 31 (1). Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi. 20 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi20 Kasım 2023.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- "Rücu Nedir?". 17 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2014.
