Rakım
Rakım veya yükselti, herhangi bir nesnenin bilinen bir düzeye göre yüksekliğidir. Genellikle bu bilinen düzey, ortalama deniz seviyesidir. En yüksek ve en düşük alanın ortalama metresidir. Aynı yer şekilleri farklı yüksekliklerde yer aldığı gibi farklı yer şekilleri de aynı yüksekliklerde yer alabilir. Ege Bölgesinde yer alan Büyük Menderes Ovasının yükseltisi 50 metre civarında iken, İç Anadolu Bölgesindeki Konya Ovasının yükseltisi 1000 metre,[1] Doğu Anadolu Bölgesindeki Erzurum Ovasının yükseltisi 1800 metre, Elazığ'ın il merkezinin kurulu olduğu Uluova'nın yükseltisi ise 1067 metre civarındadır. Yine Batı Anadolu'daki bazı dağların yüksekliği Doğu Anadolu'daki ovalardan daha azdır. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde hidroelektrik enerji potansiyelinin Marmara Bölgesindekinden yüksek olmasında yer şekillerinin farklılığı değil yükselti ortalamalarının farklı olması neden olmuştur. Çünkü her iki bölgede yer şekilleri özellikleri benzerdir. Bu nedenle “yükselti” ile “yer şekilleri” farklı şeylerdir. Dolayısıyla yükselti ile yer şekillerinin etkileri de farklıdır.
Rakım, ABD'de ve İngiltere'de feet, geri kalan yerlerde ise metre ile ölçülür. Rakımın artmasının, basınç ve sıcaklık üzerinde etkileri vardır.
Dağcılıkta üç tür rakım vardır:
- Yüksek rakım = 1.500 m – 3.500 m (5.000 – 11.500 ft)
- Çok yüksek rakım = 3.500 m – 5.500 m (11.500 – 18.000 ft)
- Aşırı rakım = 5.500 m – ve daha yüksek (>18.000 ft)
Herhangi bir il sınırında genellikle o ilin nüfusu ve rakımı tabelada belirtilmektedir.
Kısaca rakımı 100 metre olan bir yer, 100 metre'ye eşittir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Marmara Coğrafya Dergisi". 25 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2021.
 | Bir standart veya ölçü ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
