Rosemary Rees
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Rosemary Rees | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Rosemary Theresa Rees 23 Eylül 1901 Brompton, Londra |
| Ölüm | 08 Mart 1994 (92 yaşında) Little Bocombe |
| Diğer ad(lar)ı | Rosemary, Lady du Cros |
| Vatandaşlık | Birleşik Krallık |
| Meslek | Pilot |
| İşveren | Air Transport Auxiliary |
| Tanınma nedeni | ATA filosunun ilk kadın pilotlarından biri |
| Evlilik | Philip Du Cros |
| Ebeveyn(ler) | John Rees |
| Akraba(lar) | Richard Rees |
Rosemary Rees MBE (23 Eylül 1901 - 8 Mart 1994), Air Transport Auxiliary için çalışan İngiliz havacıdır. Sitenin tamamı kadınlardan oluşan bir Air Transport Auxiliary uçak filosu oluşturulduğu 29 Eylül 1941'den itibaren Hamble'da Margot Gore'dan sonra ikinci komutandı.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Rosemary Theresa Rees, Brompton'da Sir John Rees ve Mary Catherine Rees'in (doğumdaki soyadı Dormer)[1] kızı olarak 23 Eylül 1901'de Londra'da doğdu. Ağabeyi Richard Rees (1900-1970) bir İngiliz diplomat, yazar ve ressamdı.
Rosemary Rees, Chelsea'deki bir bale okulunda dans etmeyi öğrendi. Daha sonra Sri Lanka, Çin ve ABD de dahil olmak üzere dünya çapında revülerde dans etmeye ve performans sergilemeye başladı.
Uçuş deneyimi
[değiştir | kaynağı değiştir]İngiltere'de uçmaya başladı ve 1933'te sadece yedi saatlik eğitimden sonra yalnız uçtu. Ardından Rees kendi uçağını satın aldı. Miles Hawk uçağıyla Avrupa hava rallilerini ziyaret etti. Air Transport Auxiliary'ye katılmadan önce 600 saatten fazla uçuş deneyimi vardı ve zaten 1938'de eğitmenlik lisansını almıştı.[2][3][4][5][6][7][8]
Rees, ATA'nın Joan Hughes, Margaret Cunnison, Mona Friedlander, Gabrielle Patterson, Marion Wilberforce, Margaret Fairweather ve Winifred Crossley Fair ile birlikte ilk sekiz kadın pilotundan biri oldu. 1940 yılbaşında Pauline Gower komutasındaki Air Transport Auxiliary'ye katıldı.
Eylül 1941'de Hamble-on-Solent'teki tüm kadın feribot havuzunda Margot Gore'un yardımcısı olarak rolünü üstlendi. Kasım 1945'te ATA'dan ayrıldı. Savaşın sonunda, 4 motorlu bombardıman uçaklarını uçuran ve 91 farklı uçak tipini uçuran sadece 11 kadından biriydi. 1946'da Sky Taxi adlı kendi charter şirketini kurdu.
Rees, MBE belgesi alabilen birkaç ATA pilotundan biriydi.
Uçuş sonraki hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]3 Kasım 1950'de Sir Philip Harvey Du Cros (1898-1975) ile evlendi ve Rosemary, Lady du Cros adını aldı. Onunla yaşamak için Devon, Parkham'a taşındı ve burada siyasete girdi. Sonunda Bideford bölgesi Muhafazakar Derneği'nin başkanı oldu.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Rees, 8 Mart 1994'te Little Bocombe, Parkham'da doksan iki yaşında öldü.[9][10][11][12][13][14][15]
Mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Hatfield'daki bir otobüs şirketi, sekiz otobüsüne Rees de dahil olmak üzere ATA'daki Tiger Moth pilotlarının "ilk sekizinin" adlarını verdi.[16]
2008'deki ölümünden on dört yıl sonra, ATA'nın hayatta kalan on beş kadın üyesine (ve hayatta kalan 100 erkek pilota) Başbakan Gordon Brown tarafından özel bir ödül verildi.[17]
Aralık 2020'de Rosemary Rees'e ait altı pilot seyir defteri, açık artırmada beklenen tahminin çok üzerinde 7.400 £ karşılığında satıldı. 25 Haziran 1933'ten 23 Haziran 1947'ye tarihlenen seyir defterleri, deri uçan miğfer, deri eldivenler, iki fotoğraf albümü, Rees'in dansçı olarak fotoğrafları ve ilgili efemera ve uçuşla ilgili kitaplarla birlikte satıldı.[18]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Rees, Eng.-Capt. John David, (1861–23 Jan. 1951)". Who Was Who (İngilizce). Oxford Üniversitesi Yayınları. 1 Aralık 2007. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.u242201.
- ^ "R". Home (İngilizce). 25 Ocak 1912. 12 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ Women Military Pilots of World War II: A History with Biographies of American, British, Russian and German Aviators (İngilizce). McFarland, Incorporated, Publishers. 2014. s. 66. ISBN 978-0-7864-5768-7. 29 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ Lettice Curtis: Her Autobiography (İngilizce). Red Kite. 2004. ISBN 978-0-9546201-1-0. 29 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ A Spitfire Girl: One of the World's Greatest Female ATA Ferry Pilots Tells Her Story (İngilizce). Pen & Sword Books Limited. 2016. s. 220. ISBN 978-1-4738-9536-2. 29 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "WOMAN FLYER IN ARMY - Noted Doctor's Daughter - Daily Mercury (Mackay, Qld. : 1906 - 1954) - 12 Jan 1940". Trove (İngilizce). 12 Ocak 1940. 29 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "WOMEN PILOTS SERVE - Air Transport Auxiliary Corps - The Mercury (Hobart, Tas. : 1860 - 1954) - 4 Nisan 1940". Mercury (Hobart, Tas. : 1860 - 1954). 4 Nisan 1940. s. 12. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "MOST EXCLUSIVE R.A.F. SQUADRON - Barrier Miner (Broken Hill, NSW : 1888 - 1954) - 25 Mayıs 1940". Barrier Miner (Broken Hill, NSW : 1888 - 1954). 25 Mayıs 1940. s. 7. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "Air Transport Auxiliary at Hamble". www.hugofox.com (İngilizce). 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Wedding Miss Rosemary Rees Wartime Air Transport Editorial Stock Photo - Stock Image". Shutterstock Editorial (İngilizce). 3 Kasım 1950. 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "ATA's first 8 women pilots". Air Transport Auxiliary (İngilizce). 14 Ocak 2020. 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "The Air Transport Auxiliary". Kenley Revival (İngilizce). 13 Mart 2018. 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "WWII women fighter pilots celebrated". BBC News (İngilizce). 18 Temmuz 2011. 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "ATA First Eight". British Air Transport Auxiliary (Almanca). 3 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "Women in Uniform - Women in World War II - Sources". The National Archives (İngilizce). 15 Ağustos 2003. 7 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020.
- ^ "Inspirational ATA Female Pilots Honoured". Women in Transport (İngilizce). 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2020.
- ^ "Britain's FEMALE Spitfire pilots to receive badge of courage at last". Evening Standard (İngilizce). 21 Şubat 2008. 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2020.
- ^ "Second World War female pioneering pilots memorabilia soars beyond estimates at auction". www.antiquestradegazette.com (İngilizce). 29 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020.
