Runge teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teoremin ifadesi
  • 2 Ayrıca bakınız
  • 3 Kaynakça

Runge teoremi

  • Deutsch
  • English
  • Français
  • 日本語
  • 한국어
  • Polski
  • Русский
  • Українська
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mavi tıkız kümede holomorf olan bir f fonksiyonu ve her delikte bir nokta verilsin. f'ye sadece bu üç noktada kutupları olan rasyonel fonksiyonlarla istendiği kadar yaklaşım yapılabilir.

Karmaşık analizde Runge yaklaşım teoremi olarak da bilinen Runge teoremi 1885 yılında Alman matematikçi Carl Runge tarafından kanıtlanmış bir sonuçtur.

Teoremin ifadesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Runge teoremi: K {\displaystyle K} {\displaystyle K} karmaşık sayılar kümesi C {\displaystyle \mathbb {C} } {\displaystyle \mathbb {C} } nin tıkız bir altkümesiyse, bir A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesinin içinde C ∖ K {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} nin sınırlı bağlantılı bileşenlerinin her birinden en az bir karmaşık sayı bulunuyorsa ve f fonksiyonu K {\displaystyle K} {\displaystyle K} üzerinde holomorfsa, o zaman kutupları A {\displaystyle A} {\displaystyle A} içinde olan rasyonel fonksiyonlardan oluşan bir ( r n ) {\displaystyle (r_{n})} {\displaystyle (r_{n})} dizisi vardır öyle ki bu ( r n ) {\displaystyle (r_{n})} {\displaystyle (r_{n})} dizisi f 'ye K {\displaystyle K} {\displaystyle K} üzerinde düzgün bir şekilde yakınsar.

A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesinin herhangi bir noktası, bu ( r n ) {\displaystyle (r_{n})} {\displaystyle (r_{n})} dizisini oluşturan rasyonel fonksiyonların kutup noktası olmak zorunda değildir. Burada bilinen ise şudur: ( r n ) {\displaystyle (r_{n})} {\displaystyle (r_{n})} dizisindeki rasyonel fonksiyonların kutupları varsa, o zaman bunlar A {\displaystyle A} {\displaystyle A} nın içindedir.

Bu teoremi güçlü kılan şeylerden birisi de teoremdeki A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesinin istenilen bir şekilde seçilebilmesidir. Başka bir deyişle, C ∖ K {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} nin sınırlı bağlantılı bileşenlerinden istenilen şekilde karmaşık sayılar seçilebilir. O zaman, teorem sadece bu seçilen sayılarda kutupları olan bir rasyonel fonksiyon dizisinin varlığını garanti eder.

C ∖ K {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} nin bağlantılı küme olduğu özel durumda, teoremdeki A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesi açık bir şekilde boş olacaktır. Kutup noktaları olmayan rasyonel fonksiyonlar aslında polinomlardan başka bir şey olmadığı için, teoremin şu sonucu elde edilecektir: Eğer K {\displaystyle K} {\displaystyle K}, C {\displaystyle \mathbb {C} } {\displaystyle \mathbb {C} } nin tıkız bir altkümesiyse, C ∖ K {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} {\displaystyle \mathbb {C} \backslash K} bağlantılı bir kümeyse ve f fonksiyonu K {\displaystyle K} {\displaystyle K} üzerinde holomorfsa, o zaman f 'ye K {\displaystyle K} {\displaystyle K} üzerinde düzgün bir şekilde yakınsayan bir polinom dizisi ( p n ) {\displaystyle (p_{n})} {\displaystyle (p_{n})} vardır.

Bu teoremin biraz daha genelleştirilmiş hali ise A {\displaystyle A} {\displaystyle A} kümesi Riemann küresinin, yani C {\displaystyle \mathbb {C} } {\displaystyle \mathbb {C} }∪{∞} un, altkümesiyse ve ayrıca A {\displaystyle A} {\displaystyle A} nın (şimdi ∞'u da kapsayan) K {\displaystyle K} {\displaystyle K} kümesinin sınırsız bağlantılı bileşeninle kesişimi varsa elde edilir. Yani, üstte verilen formülasyonda rasyonel fonksiyonların sonsuzda kutupları var olabilirken, daha genel durumdaki formülasyonda, kutup K {\displaystyle K} {\displaystyle K} nin sınırsız bağlantılı bileşenindeki herhangi bir yerde seçilebilir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Mergelyan teoremi

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • John B. Conway, A Course in Functional Analysis, Springer; 2. baskı (1997), ISBN 0-387-97245-5.--Fonksiyonel Analizde Bir Ders.
  • Robert E. Greene and Steven G. Krantz, Function Theory of One Complex Variable, American Mathematical Society; 2. baskı (2002), ISBN 0-8218-2905-X.--Bir Karmaşık Değişkenli Fonksiyon Teorisi.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Runge_teoremi&oldid=34409313" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Matematik teoremleri
  • Karmaşık analiz teoremleri
Gizli kategori:
  • ISBN sihirli bağlantısını kullanan sayfalar
  • Sayfa en son 12.34, 27 Kasım 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Runge teoremi
Konu ekle