Séraphine Louis
| Séraphine Louis | |
|---|---|
.jpg) | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 3 Eylül 1864 Arsy (Oise), Fransa |
| Ölüm | 11 Aralık 1942 (78 yaşında) Villers-sous-Erquery (Oise), Fransa |
| Alanı | Resim |
| Katıldığı akımlar | Naif sanat |
| İmzası | |
.JPG) | |
Séraphine Louis ya da diğer adıyla Séraphine de Senlis (Senlisli Séraphine) (d. 3 Eylül 1864 - ö. 11 Aralık 1942) naif üslupta resimler yapan Fransız ressam.
Resmi bir sanat eğitimi almayıp resim alanında kendi kendini yetiştirmiş, yerleşik sanatsal geleneklerin dışında kendine özgü bir stil oluştumuştur. Eserlerinin ilham kaynağı dinî inancı, kiliselerdeki vitraylar ve diğer dinî sanat eserleriydi. Eserlerindeki renk yoğunluğu ve tekrar eden desenler, hayatı boyunca coşkunluk ile akıl hastalığı arasında gidip gelen ruh hâliyle ilişkilendirilir.
Çocukluğu ve gençliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Louis 3 Eylül 1864'te Arsy'de (Oise) bir işçi ailesinin çocuğu olarak doğdu. Bir yaşındayken annesini, yedi yaşındayken babasını kaybetti. En büyük ablası tarafından bakıldı. Önceleri çobanlık yaptı. 1881'de Clermont, Oise'daki bir manastırda çalışmaya başladı. 1901'den itibaren Senlis'te orta sınıf ailelerin yanında hizmetçilik yaptı.
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Resim yapmaya yönelik tutku geliştiren Louis, hizmetçilik yaparak kazandığı parayla satın aldığı tualler ve fırçalarla, doğadan bulduğu boyalarla resim yaptı. Resimlerinde boya olarak hayvan kanı, çimen, çiçek, çamur, yosun kullandı. Kilisede yakılan mumları resimlerin ömrünü uzatmak için kullandı. Doğada vakit geçirip doğayla bağ kurarak tanrıya ulaşabileceğibe inandı ve doğadaki gözlem ve deneyimlerini resimlerine yansıttı. Resim yeteneğinin “yukarıdan” geldiğine ve resim yapmasını tanrının istediğine inandı.[1]
Louis'in ürettiği ciddi sayıdaki eser, 1912'de, Senlis'tehizmetçilik ettiği evin kiracısı olan, zamanın ünlü Alman sanat koleksiyoncusu ve sanat eleştirmeni Wilhelm Uhde tarafından keşfedildi.[2] Louis'i desteklemeye başlayan ve ona yeni yönelimler kazandıran Uhde, I. Dünya Savaşı başlayıp Almanya ile Fransa arasında savaş ilan edilince, Ağustos 1914'te Senlis'i terk etmek zorunda kaldı. Yıllar sonra 1927'de Fransa'ya dönen ve Chantilly'de yaşamaya başlayan Uhde, Senlis'te yerel ressamların sergisinde yeniden Louis'in eserleriyle karşılaştı. Louis, Uhde'nin himayesinde kimisi iki metre yüksekliğindeki büyük tuvallere resimler yapmaya başladı ve dönemin naif sanat akımını benimsedi. 1929'da Uhde'nin düzenlediği "Kutsal Yürek Ressamları" sergisinde eserleri tanıtılan Louis hayatında ilk defa maddi açıdan rahat olacağı bir dönem yaşamaya başladı. Ancak Büyük Buhran'ın Fransa'daki etkileri sebebiyle artık resim siparişi alamayan Uhde, Louis'i desteklemeyi bırakmak zorunda kaldı.
Ölümü ve Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]1932 yılında Louis, kronik psikoz sebebiyle Clermont'taki sinir hastalıkları hastanesine yatırıldığında sanatsal faaliyetlerini durdurmak zorunda kaldı. Uhde'ye göre Louis 1934'te öldü[3] ancak kimi kaynaklara göre Louis 1942 yılına kadar hastanede yaşadı ve orada yalnız başına öldü.[4] Ressam isimsiz ortak bir mezara gömüldü.
Uhde Louis'in eserlerini sergilemeyi sürdürdü: 1932'de Paris'teki "Modern Primitifler" sergisinde; 1937–38'de Paris'te, Zürih'te ve New York Museum of Modern Art'ta sergilenen "Gerçekliğin Popüler Ustaları" sergisinde; 1942 yılında Paris'te düzenlenen "20. Yüzyılın Primitifleri" sergisinde ve son olarak 1945'te yine Paris'teki solo sergide Louis'in eserlerine yer verildi.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Louis'in eserlerinin büyük bölümü yoğun tekrarlar ve bezemeler içerek çiçek aranjmanlarından oluşur. Uzun süre parlaklığını kaybetmeyen renkleri elde etmek için, tarifini hiç açıklamadığı malzemeler kullanarak kendi boyalarını üretmiştir. Tablolarının yüzeyi mat, neredeyse cilalı bir görüntüye sahiptir. "S. Louis" şeklindeki imzası kimi zaman bıçakla kazınmıştır ve bu eserlerde üst yüzeyin altında farklı boya katmanları görülür. Bazı eserlerinde ise imzasını eserin son hâlini vermeden önce atmış olduğu görülür.
-
L'arbre de vie (Hayat Ağacı), 1928 -
Pommes aux feuilles (Elmalar ve Yapraklar), 1928-30 -
L'Arbre du paradis (Cennet Ağacı), 1929 -
Les Grappes de raisin (Üzüm Salkımları), 1930
,_mus%C3%A9e_d%27art_et_d%27arch%C3%A9ologie,_S%C3%A9raphine_Louis,_L%27arbre_de_vie_(1928).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Etkisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Louis'in eserleri Köln'deki Zander Collection[5], Musée d'art de Senlis'te, Nice'teki Musée d'art naïf'te ve Villeneuve-d'Ascq'taki Musée d'Art moderne Lille Métropole'de sergilenmektedir.
Martin Provost'un yönettiği 2008 Fransız-Belçika yapımı Séraphine filmi en iyi film ve Yolande Moreau için en iyi kadın başrol oyuncusu da dahil olmak üzere yedi César Ödülü kazanmıştır. Film Louis ile Wilhelm Uhde'nin ilişkisini, 1912'deki ilk karşılaşmalarından ressamın Clermont akıl hastanesindeki son günlerine kadarki dönem içinde anlatır.[6]
Diğer bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "GÜNÜN RESSAMI: Séraphine Louis". Ekmek ve Gül. 23 Kasım 2019. 29 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2025.
- ^ Hamilton, George Heard (1993). Painting and Sculpture in Europe 1880–1940. Yale University Press. s. 226. ISBN 0-300-05649-4.
- ^ See 1945 exhibition poster 18 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Greer, Germaine (2001). The Obstacle Race: The Fortunes of Women Painters and Their Work. Tauris Parke Paperbacks. ss. 121-122. ISBN 1-86064-677-8.
- ^ "Séraphine Louis – Zander Collection". 16 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2025.
- ^ Ebert, Roger (17 Haziran 2009). "Séraphine review". Roger Ebert, SunTimes. 13 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2011.
