SMDS

SMDS (Anahtarlamalı Çok megabitlik Veri Servisi) (ing. : Switched Multi-megabit Data Service), 1990 yıllarda veri alışverişi için LAN, MAN ve WAN'a bağlanmak için kullanılan bir bağlantı servisidir. Avrupa'da bu hizmet Genişbant Bağlantısız Veri Servisi (CBDS) (ing. : Connectionless Broadband Data Service) olarak bilinmektedir.

SMDS, Bellcore tarafından geliştirildi. Bellcore tarafından geliştirildiği şekliyle IEEE 802.6 metropol alan ağı (MAN) standardına dayanıyordu. Erişim arayüzleri olarak Cell relay aktarımı, Dağıtılmış Kuyruklama Çift Hatlı Veri Yolu katman-2 anahtarlama hakemi ve standart SONET veya G.703 kullanılıyordu.

1,544 Mbit/s (T1 veya DS1) ile 45 Mbit/s (T3 veya DS3) aralığında veri iletimi sağlayan bir anahtarlama hizmetidir. SMDS, Eşzamansız Aktarım Modu olgunlaşana kadar Bellcore tarafından geçici bir hizmet olarak geliştirilmiştir. SMDS, 53 baytlık hücre ve hücre anahtarlama yaklaşımlarının ilk tanıtımı ve 53 baytlık hücreleri G.703 ve SONET'e ekleme yöntemiyle dikkat çekti.  1990'ların ortalarında, SMDS'nin yerini büyük ölçüde Frame Relay aldı.

SMDS, LAN'lar arasında yüksek hızda veri iletişimi yapmak için telefon şirketleri tarafından sunulan bağlantısız bir paket dağıtım hizmetidir. Halka açık genişbantlı anahtarlama hizmeti veren ilk ağ uygulamasıdır. LAN'lar arasındaki bağlantılar kiralık hatlar üzerinden ya da SMDS üzerinden kurulabilir.

Kiralık hatlar kullanmak, n adet LAN arasında bağlantı kurabilmek için n(n-1)/2 adet kiralık uzun hat kullanmak gerekir. Kiralık hatlar ağ maliyeti yönünden pahalı bir uygulamadır. Ayrıca, kiralık hatların aylık kira ücreti sabittir ve kullanım olmasa bile bu ücret ödenir. Oysa SMDS hizmetinden yararlanarak n adet LAN arasında bağlantı kurmak için, LAN'ların en yakın SMDS yönlendiricisine birer kısa erişim hattı üzerinden bağlanmaları yeterlidir. Bu durumda n adet kısa erişim hattı kullanılacağı için hat maliyeti daha düşük olacaktır. Bu kısa bağlantılar, genellikle DQDB kullanan bir MAN üzerinden olabileceği gibi kısa kritik hatlar üzerinden de yapılabilir.

SMDS ağı, LAN'lar arasında yüksek hızda ve patlamalı(bursty) trafiğe uygun bir omurga oluşturur. LAN'lar arasındaki paket gönderme işlemi kısa sürede tamamlandığı için zamanın büyük kısmında LAN'lar arasında veri iletimi olmaz. Bu nedenle, kesintili trafik için SMDS kiralık hatlara göre daha ekonomiktir.

Kaynak ve Varış adresleri 4 bitlik bir kodu izleyen 15 haneli bir telefon numarasından oluşmaktadır. Telefon numarasının her hanesi 4 bit ile kodlanmıştır. Telefon numarası, ülke kodunu, alan kodunu ve abone numarasını içerir.

Ücretlendirme işleminde hata yapılmasını önlemek amacıyla, yönlendiricide, gelen paketlerin kaynak adresleri ile bağlanan hat numarası karşılaştırılarak aynı olup olmadıkları kontrol edilir. Adres yanlış ise paket elenir, doğru ise paket varış adresine doğru gönderilir.

SMDS hizmeti, paketlerin veri alanında ne tür veri olduğuna bakmaz. Veri alanında bir "ethernet" paketi, bir IBM "Token Ring" çercevesi ya da başka bir paket olabilir. Veri alanında bulunan veri, üzerinde hiçbir değişiklik yapılmaksızın gönderen LAN'dan alacak olan LAN'a iletilmektedir.

SMDS'in kullanıcıya sağladığı önemli özellikler

Yayın özelliği (Broadcast feature)

SMDS'in bu özelliğinden yararlanılarak birçok telefon numarasından oluşan bir liste düzenlenebilir ve bu liste için özel bir numara tanımlanabilir. Bu özel numaraya gönderilen tüm paketler yönlendiriciler tarafından listedeki tüm abonelere dağıtılır.

Adres ekranlama özelliği (Address screening feature)

SMDS'in abonelere sağladığı diğer önemli özellik de, gelen ve giden paketler üzerine uygulanabilen adres ekranlama(address screening) özelliğidir. Bu özelliği kullanarak paketlerin sadece önceden belirtilen adreslere gönderilmesi ve/veya sadece önceden belirtilen adreslerden gelen paketlerin kabul edilmesi sağlanabilir. Böylece, kullanıcılar dış dünya ile bağlantısı olmayan özel bir ağ oluşturabilirler. Veri iletişiminde gizlilik isteyen şirketler için bu özellik çok önemlidir.

SMDS'de patlamalı trafik (Bursty traffic in SMDS)

SMDS'deki yönlendiricilerde, her abone hattı için bir sayaç bulunur. Bu sayacın değeri sabit bir hızda artar. Örneğin abone ortalama 800.000 kbps'lik iletim hızındaki bir iletim hizmeti için sözleşme yapmış ise, bu abonenin sayacı saniyede 800.000 bit(ya da 100.000 byte) artar. Abone sürekli veri gönderme durumunda, bir saniyede 800.000 bit'lik veri gönderebilir. Bu durumda abonenin ortalama veri gönderme hızı 800.000 bps'dir. Eğer abone bir süre veri göndermezse, bu süre içinde sayaç değeri 10 us'de bir byte artacağından, abonenin sayacında sonradan kullanabileceği bir kredi birikir. Abonenin sayaçta birikmiş olan byte sayısına eşit uzunlukta ya da daha kısa bir paket göndermesine izin verilir. Abone bir paket gönderdiğinde, sayaç değeri ile gelen paketin uzunluğu kıyaslanır. Sayaç değeri gelen paket uzunluğundan büyükse, paket gideceği yere gönderilir ve sayaç değeri gönderilen paket uzunluğu kadar azalır. Eğer sayaç değeri gelen paket uzunluğundan küçükse, paket elenir; gönderilmez.