Sebasteli Blasios kaya oyma kilisesi

Sebasteli Blasios kaya oyma kilisesi, (İtalyanca: Chiesa rupestre di San Biagio) San Vito dei Normanni kasabası yakınlarında ve içerisinde günümüze nispeten iyi durumda ulaşmış renkli duvar resimleri barındıran bir kilise.

Burada 12. yüzyıldan önce İtalyan-Bizans kökenli bir keşiş cemaatinin yaşadığı ve mağaraları kullandığı tahmin edilmektedir.

Özellikleri

Mimari

Yıldızlarla dolu bir çember içerisinde İsa tasviri

Kilisenin ana alanı büyük bir dikdörtgen şeklinde olmakla beraber 12,50 metre uzunluğunda, yaklaşık 4,50 metre genişliğinde ve 2,70 metre yüksekliğindedir. 18. yüzyılda yapılan tahrifat nedeniyle bugün ne bir altar ne de bir ikonostasis izine rastlanmamaktadır. Ancak naos ve bema birbirinden ayrı bir biçimde tanınabilmektedir. Güney duvarı boyunca, bemaya kadar uzanan duvara alçak bir koltuk (synthronon) oyulmuştur. Ayrıca biri güney duvarında, diğeri doğu duvarında olmak üzere kesinlikle ayin işlevi gören iki niş vardır. Gerek güney duvarında gerekse doğu duvarında bulunan nişler, bu nişlerin litürjik bir işlevi olmuş olabileceğini düşündürtmektedir.

Yazıt

*Mısır'a Kaçış,* Meryem beyaz bir at üzerinde, Yusuf onun arkasında çocuğu omuzlarında taşıyor. Meryemin önünde yukarıda tasvir edilen bir melek onlara yol gösteriyor.

Kilisenin hemen girişinde tavanda duvara Yunanca işlenmiş olan bir yazıt, kilisenin 8 Kasım 1196 yılında İgumenos Benedikt döneminde Matteo'nun maddi desteğiyle yaptırıldığı ve Daniele ve Martino adlı sanatçılar tarafından resmedildiği bilgisini aktarmaktadır.^[1]

Duvar Resimleri

Kilise içerisinde Mısır'a kaçış, beşaret, İsa'nın tapınağa sunulması gibi sahneler tasvir edilmişlerdir.

*Yorgi, Dimitrios* ve *Nikolaos,* ilginç bir biçimde sadece Nikolaos'un adı hem Yunanca hem de Latince olarak yazılmıştır.

Literatür

A. Prandi, Aspetti archeologici dell'eremitismo in Puglia, in L'eremitismo in Occidente nei sec. XI e XII, Atti della II settimana internazionale di studio (Mendola, 30 agosto - 6 settembre 1962), Milano 1965.
Cosimo Damiano Fonseca, La civiltà rupestre nel mezzogiorno d'Italia, in "La Rassegna Pugliese", a. II, n. 12, 1967.
A. Venditti, Architettura bizantina dell'Italia Meridionale, Napoli, 1967.
Chiese, cripte e insediamenti rupestri del territorio di S. Vito dei Normanni, catalogo della mostra documentaria a cura di A. Chionna - R. Jurlaro - V. Carella, Fasano 1968, pp. 14–22.
Alba Medea, Gli affreschi delle cripte eremitiche pugliesi, Roma, 1969.
G. Jacovelli, Insediamenti rupestri medioevali pugliesi - Tipologie ed esempi, in Studi pugliesi in onore di Nicola Vacca, Galatina, 1971.
Antonio Chionna - G. Lodolo, Gli insediamenti rupestri del brindisino: un patrimonio da salvare, Brindisi 1972.
A. Guillou, Aspetti della civiltà bizantina in Italia, Bari 1976, p. 71.
Rosario Jurlaro, Storia e cultura dei monumenti brindisini, Brindisi, 1978.
Giovanni Uggeri, Sistema viario ed insediamenti rupestri tra antichità e medioevo, in Habitat - Strutture - Territorio. Atti del III Convegno Internazionale di studio sulla Civiltà Rupestre medioevale del Mezzogiorno d'Italia (Taranto - Grottaglie, 24-27 settembre 1975) a cura di C. D. Fonseca, Galatina 1978.
Valentino Pace, La pittura delle origini in Puglia (secc. IX-XIV), in La Puglia tra Bisanzio e l'Occidente, Milano 1980, pp. 335–338.
Maria Luisa Semeraro-Hermann, Il Santuario rupestre di S. Biagio a San Vito dei Normanni, Fasano 1982.
Antonio Chionna, Beni culturali di San Vito dei Normanni, Fasano 1988.
F. Dell'Aquila - A. Messina, Le chiese rupestri di Puglia e Basilicata, Bari 1998.
Antonio Chionna, Gli insediamenti rupestri della provincia di Brindisi, Fasano 2001, pp. 38–45.

Kaynakça

^ L'iscrizione è stata tradotta prima dal Diehl e poi, "con maggiore precisione, dal Guillou" (Chionna): Questo venerabile tempio del sacrosanto martire Biagio nostro padre è stato eretto e dipinto al tempo del nostro igumeno Benedetto, con il concorso di Matteo e per mano dei maestri Daniele e Martino, l'otto del mese di ottobre dell'anno 6705 [=1196], indizione XV.

Wikimedia Commons'ta Sebasteli Blasios kaya oyma kilisesi ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.

[1] L'iscrizione è stata tradotta prima dal Diehl e poi, "con maggiore precisione, dal Guillou" (Chionna): Questo venerabile tempio del sacrosanto martire Biagio nostro padre è stato eretto e dipinto al tempo del nostro igumeno Benedetto, con il concorso di Matteo e per mano dei maestri Daniele e Martino, l'otto del mese di ottobre dell'anno 6705 [=1196], indizione XV.

[1]