Seymour Hersh
| Seymour Myron Hersh | |
|---|---|
Seymour Hersh- 2009 | |
| Doğum | 8 Nisan 1937 Chicago, Illinois, USA |
| Resmî site | |
|102x102pik]]
Seymour Myron Hersh (8 Nisan 1937), Yahudi[1] kökenli Amerikalı araştırmacı gazeteci ve yazar. Hersh, uzun bir süre The New Yorker dergisinde askerî ve güvenlikle ilgili konularda makaleler yazdı. 2013'ten bu yana London Review of Books 'a da katkıda bulunuyor. 1970 Pulitzer Ödülü'nü, iki defa Ulusal Dergi Ödülü'nü, beş kere de Polk'u kazanmıştır ve 2004 George Orwell Ödülü sahibidir.
Seymour Hersh'ün ilk önemli başarısı 1969'da Vietnam Savaşı esnasında gerçekleşen My Lai Katliamı'nı ve ABD ordusu tarafından katliamı örtme çabalarını ortaya çıkarmasıydı ve bu haberi ile 1970 yılında Pulitzer'e layık görüldü. 2004 yılında, Irak'taki Ebu Gureyb Cezaevinde tutuklulara ABD ordusu tarafından yapılan işkencelerle ilgili haberleri de geniş yankı buldu.
Mayıs 2015'te yazdığı bir yazıda Usame bin Ladin'in ölümü konusunda ABD'nin kamuoyunu doğru bilgilendirmediğini, Bin Ladin'in Afganistan'da defnedildiğini iddia ederek gündeme gelmiştir.[2]
İlk yılları ve kökeni
[değiştir | kaynağı değiştir]Hersh, 8 Nisan 1937'de Litvanya[3] ve Polonya'dan[3] ABD'ye göç eden ve Chicago'nun Austin mahallesinde kuru temizleme dükkânı işleten Yidiş[4] konuşan Yahudi[1] bir ailenin oğlu olarak doğdu. Chicago Üniversitesi tarih bölümünden derece ile mezun oldu.
Seymour Hersh, gazetecilik kariyeri boyunca iki büyük skandalı – My Lai Katliamı ve Ebu Gureyb Hapishanesi işkencelerini – ortaya çıkararak modern araştırmacı gazeteciliğin simgesi haline gelmiştir.
My Lai Katliamı
[değiştir | kaynağı değiştir]
1968 yılında Vietnam Savaşı sırasında meydana gelen My Lai Katliamı, ABD ordusuna bağlı askerlerin Güney Vietnam'daki My Lai köyünde yaklaşık 500 silahsız sivilin katledilmesi olayıdır. Çoğunluğu kadın, çocuk ve yaşlılardan oluşan köy sakinleri katledilmiş, ayrıca kadınlara yönelik cinsel saldırılar gerçekleşmiştir. Olayın ardından ABD hükümeti ve ordu, katliamı gizli tutmaya çalışmış, ancak Seymour Hersh 1969 yılında bu olayı ortaya çıkararak büyük bir gazetecilik başarısına imza atmıştır.[5]
Hersh, katliamın bir numaralı sanığı olan Teğmen William Calley ile bağlantıya geçerek detayları öğrenmiş ve olayın tanıklarından bilgi toplamıştır. Elde ettiği bilgiler doğrultusunda bir dizi makale yayımlayan Hersh, Amerikan kamuoyuna katliamın dehşet verici boyutlarını göstererek savaşın acımasız yönlerini gözler önüne sermiştir. Bu haberlerin ardından ABD'de geniş çapta protestolar başlamış, My Lai Katliamı savaş karşıtı hareketleri güçlendirmiştir. Bu önemli gazetecilik başarısından dolayı Hersh, 1970 yılında Pulitzer Ödülü'ne layık görülmüştür.[6]
My Lai Katliamı'nın açığa çıkması, ABD hükümetine olan güveni sarsmış ve savaşın etik yönü üzerine ciddi bir tartışma başlatmıştır. Hersh'in bu araştırması, savaş sırasında askeri disiplinsizliği, komuta kademesinin sorumluluklarını ve ordunun hesap verebilirliğini sorgulayan çok sayıda çalışmanın yapılmasına öncülük etmiştir.[7]
Ebu Gureyb Hapishanesi Skandalı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Seymour Hersh, 2004 yılında Irak'ta bulunan Ebu Gureyb Hapishanesi'nde ABD askerlerinin Iraklı tutuklulara işkence uyguladığına dair belgeleri ve fotoğrafları kamuoyuna sunarak bir başka skandalı açığa çıkarmıştır. Ebu Gureyb Hapishanesi, Saddam Hüseyin döneminde de kötü ün salmış bir yerdi, ancak ABD'nin 2003'teki Irak işgalinin ardından hapishane, ABD ordusunun kontrolü altına alınmıştı. 2004 yılında hapishanede tutuklulara yönelik fiziksel ve psikolojik işkencelerin yapıldığı, tutukluların çıplak bırakıldığı, zincire vurulduğu, köpeklerle korkutulduğu ve cinsel tacize maruz bırakıldığı fotoğraflarla belgelendi.[8][9]
Hersh, elde ettiği bilgi ve fotoğraflar sayesinde bu kötü muameleleri belgeledi ve The New Yorker dergisinde yayımladı. Skandal, dünya genelinde büyük bir öfke uyandırarak ABD'nin Irak'taki işgal stratejisine ve askeri operasyonlarına yönelik eleştirileri derinleştirdi. ABD hükümeti, bu skandalın ardından uluslararası alanda baskı altına girdi ve kamuoyundan sert eleştiriler aldı. Ebu Gureyb Skandalı, savaşın insani maliyetini gözler önüne sermesi ve işkencenin savaşta bile kabul edilemez olduğunu vurgulaması bakımından küresel bir tartışmaya neden oldu.[10]
Hersh'in bu araştırması, gazetecilikte devletler ve askeri kurumlar üzerinde hesap verebilirlik sağlanması açısından önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilmektedir. Bu skandalların açığa çıkmasıyla Hersh, iktidar karşısında gazeteciliğin bağımsız ve eleştirel rolünü kanıtlamış, bu olaylar gazeteciliğin etik sorumlulukları konusundaki tartışmaları da yeniden alevlendirmiştir.[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Sherman, Scott. "The Avenger". Columbia Journalism Review. 4 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020.
- ^ Pulitzer ödüllü gazeteci: ABD Bin Ladin konusunda doğru bilgi vermedi! 14 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Egüncel
- ^ a b Edd Applegate (1997). Journalistic Advocates and Muckrakers: Three Centuries of Crusading Writers. McFarland. s. 87. ISBN 9780786403653.
- ^ Rupert Cornwell (22 Mayıs 2004). "Seymour Hersh: The reporter who's the talk of the town". The Independent. Londra. 9 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020.
- ^ Katliamdan 50 yıl sonrasına dair haber 4 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 16 Nisan 2021 tarihinde erişilmiştir
- ^ "What Really Happened on 16 March 1968? What Lessons Have Been Learned? A Look At the My Lai Incident Fifty Years Later". The Army Historical Foundation. 4 Mayıs 2018. 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2023.
- ^ Rozman, Gilbert (2010). U.S. Leadership, History, and Bilateral Relations in Northeast Asia. Cambridge University Press. s. 56.
- ^ Hersh, Seymour M. (17 Mayıs 2004). "Chain of Command". The New Yorker. January 1, 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
NBC News later quoted U.S. military officials as saying that the unreleased photographs showed American soldiers "severely beating an Iraqi prisoner nearly to death, having sex with a female Iraqi prisoner, and 'acting inappropriately with a dead body.' The officials said there also was a videotape, apparently shot by U.S. personnel, showing Iraqi guards raping young boys."
- ^ Benjamin, Mark (30 Mayıs 2008). "Taguba denies he's seen abuse photos suppressed by Obama: The general told a U.K. paper about images he saw investigating Abu Ghraib – not photos Obama wants kept secret." Salon.com. 11 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2009.
The paper quoted Taguba as saying, "These pictures show torture, abuse, rape and every indecency." [...] The actual quote in the Telegraph was accurate, Taguba said – but he was referring to the hundreds of images he reviewed as an investigator of the abuse at Abu Ghraib prison in Iraq
- ^ Hersh, Seymour Myron (June 25, 2007). "The general's report: how Antonio Taguba, who investigated the Abu Ghraib scandal, became one of its casualties". The New Yorker. 12 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 17, 2007.
Taguba said that he saw "a video of a male American soldier in uniform sodomizing a female detainee"
- ^ Walsh, Joan; Michael Scherer; Mark Benjamin; Page Rockwell; Jeanne Carstensen; Mark Follman; Page Rockwell; Tracy Clark-Flory (March 14, 2006). "Other government agencies". The Abu Ghraib files. salon.com. 12 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2008.
The Armed Forces Institute of Pathology later ruled al-Jamadi's death a homicide, caused by "blunt force injuries to the torso complicated by compromised respiration."
| Bir Amerikalı gazetecinin biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
- Amerikalı gazeteci taslakları
- 1937 doğumlular
- Chicago doğumlular
- 20. yüzyıl Amerikalı gazetecileri
- 21. yüzyıl Amerikalı gazetecileri
- Amerikalı savaş muhabirleri
- Litvanya Yahudisi asıllı Amerikalılar
- Chicago Üniversitesinde öğrenim görenler
- Uluslararası Habercilik Pulitzer Ödülü sahipleri
- Yaşayan insanlar
- The New Yorker kişileri