Sigil
Sigil, büyüde kullanılan bir sembol türüdür. Terim genellikle bir tanrının veya ruhun resimli imzasına atıfta bulunur. Modern kullanımda, özellikle kaos büyüsü bağlamında, sigil, uygulayıcının arzu ettiği sonucun sembolik bir temsilini ifade eder.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Sembollerin büyülü veya kült amaçlı kullanımı, Neolitik çağdan beri yaygındır.[kaynak belirtilmeli] Sigil terimi, "mühür" anlamına gelen Latince sigillum'dan (çoğulu sigilla veya sigils) türemiştir.[1]
Orta Çağ büyüsünde, sigil terimi, uygulayıcının çağırabileceği çeşitli melekleri ve şeytanları temsil eden okült işaretlere atıfta bulunmak için yaygın olarak kullanılmıştır.[1] Grimoire adı verilen sihir eğitim kitaplarında genellikle bu tür sigillerin sayfaları listelenmiştir. Özellikle iyi bilinen bir liste, büyücünün kullanması için cehennem hiyerarşisinin 72 prensinin işaretlerinin verildiği The Lesser Key of Solomon'dadır. Bu tür işaretler, bazıları tarafından ruhun gerçek adının eşdeğeri olarak kabul edilir ve böylece büyücüye varlıklar üzerinde bir ölçüde kontrol sağlar.[2]
Belirli ruhların sigillerini yaratmanın yaygın bir yöntemi, sihirli karelerin özel bir kullanım durumu olan kameas kullanmaktı - ruhların isimleri, daha sonra sihirli kareye yerleştirilen sayılara dönüştürüldü. Konumlar daha sonra çizgilerle birleştirilerek soyut bir figür oluşturuldu.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Vikisözlük'te Sigil ile ilgili tanım bulabilirsiniz.
Wikimedia Commons'ta sigil ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
