Sina Dağı (Kitâb-ı Mukaddes)
Sina Dağı (İbranice: הַר סִינַי, Har Sīnay), İbrani Kutsal Kitabı/Eski Ahit'teki Çıkış Kitabı'na göre, Tanrı'nın İbrani peygamberi Musa'ya On Emir'i verdiği dağdır.[1][2][3] Tesniye Kitabı'nda bu olayların Horeb Dağı'nda gerçekleştiği anlatılır.[1] Kitâb-ı Mukaddes bilginleri, genellikle "Sina" ve "Horeb"in aynı yeri ifade ettiğini kabul eder.[1][4] Sina Dağı, üç büyük İbrahimî din (Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam) tarafından en kutsal yerlerden biri olarak kabul edilir.[1][2][3]
İbranice Kutsal Kitap'ta tarif edilen Sina Dağı'nın tam coğrafi konumu tartışmalı olmaya devam etmektedir.[1] Bu tartışmanın en yoğun yaşandığı dönem 19. yüzyılın ortalarıdır.[a] Kutsal metinler, Sina Dağı'nda gerçekleşen teofaniyi,[1][3] Charles Beke'nin (1873) takipçileri olan azınlıktaki bir grup bilim insanının da desteklediği üzere, dağın bir yanardağ olarak tasvir edildiğini öne sürebilecek ifadelerle anlatmaktadır.[b]
Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "1830'lardan 1870'lere kadar süren ve Sina tartışmasının zirve yaptığı bu yıllar, aynı zamanda Avrupa ülkelerinin dünya çapında ekonomik ve siyasi öne çıkışına tanıklık etmiştir... 1856 Paris Antlaşması, Avrupalıların Osmanlı topraklarına daha rahat girişini sağlamış, sıradan ziyaretçiler eski eser toplamanın yanı sıra istihbarat da toplamışlardır... Yarımada, 1869'da trafiğe açılan Süveyş Kanalı vasıtasıyla Akdeniz'den Hindistan'a uzanan deniz yolunda stratejik bir konumdaydı. Bu olay, Ordnance Survey'nin tamamlanmasından birkaç ay sonra gerçekleşmiştir." Manginis (2015)[5]
- ^ "Ramses'in Doğu Delta'daki Sharkiya vilayetindeki Qantir'de bulunduğunun anlaşılması, Beke'nin önerdiği yerin... Hermann Gunkel, Hugo Gressman, Martin Noth ve Jean Koenig gibi isimlerce de benimsenmesine yol açtı. Hepsi, Sina Dağı'ndaki teofaniye dair İncil'deki tasvirlerin volkanik aktiviteyi anlattığını ve Sina'da yanardağ kanıtı bulunmadığı için Kuzey Arabistan'ın daha olası bir konum olduğunu düşünüyordu." Hoffmeier (2005)[6]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f Gray, John (Ocak 1954). "The Desert Sojourn of the Hebrews and the Sinai-Horeb Tradition". Vetus Testamentum. 4 (1). Leiden ve Boston: Brill Publishers, [International Organization for the Study of the Old Testament adına. ss. 148-154. doi:10.1163/156853354X00136. ISSN 1568-5330. JSTOR 1515877.
- ^ a b Rubin, Uri (Nisan 2014). "Moses and the Holy Valley Ṭuwan: On the Biblical and Midrashic Background of a Qur'ānic scene". Journal of Near Eastern Studies. 73 (1). Chicago: University of Chicago Press. ss. 73-81. doi:10.1086/674614. ISSN 1545-6978.
- ^ a b c Yadin, Azzan (Kış 2003). "קול as Hypostasis in the Hebrew Bible". Journal of Biblical Literature. 122 (4). Atlanta: Society of Biblical Literature. ss. 601-626. doi:10.2307/3268068. ISSN 0021-9231.
- ^ Coogan, Michael David. The Old Testament: A Historical and Literary Introduction to the Hebrew Scriptures. Oxford University Press, USA, 2017: s. 108.
- ^ Manginis, George (2015). "Pillar of Fire or Dust? Jabal Mūsā in the nineteenth century". Proceedings of the Multidisciplinary Conference on the Sinai Desert. Multidisciplinary Conference on the Sinai Desert. Proceedings of the Multidisciplinary Conference on the Sinai Desert. 6 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2025 – Academia.edu vasıtasıyla.
- ^ Hoffmeier, James K. (2005). Ancient Israel in Sinai (İngilizce). Oxford University Press. s. 131. ISBN 978-0-19-515546-4 – Google Books vasıtasıyla.