Tek oyunculu oyun
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Haziran 2017) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Tek oyunculu (İngilizce: single-player) video oyunlarında, oturuma yalnızca bir oyuncunun giriş yapabildiği ve oynanışın daha fazlasına müsaade etmediği durum, tek oyunculu olarak adlandırılır. "Tek oyunculu oyun", oyunu sadece bir kişinin yönlendirebildiğini anlatmak amacıyla kullanılırken; "tek oyunculu biçim", oynanışın çok oyunculu (en az iki oyuncu) olabilme seçeneğini de beraberinde getirir. Tek oyuncu biçimi ikiye ayrılır:
- Sanal rakiplere (botlara) karşı yapılan tek oyunculu biçim.
- Oyunda, oyuncunun kendisinden başka hiçbir sanal rakibin (botlar) veya gerçek oyuncunun bulunmaması.
Video oyunları tarihinin ilk evrelerinde oyunlar tek oyunculuydu. İki oyunculu oyunlar ilk kez kişisel bilgisayarlarda görüldü. Böylece çok oyunculu oyunların da temeli atılmış oldu. 1990'ların başında yerel alan ağları ve sıfır modemlerle beraber gerçek anlamda çok oyunculu oyunlarla tanışmış olduk. Doom, bu tip oyunlara verilebilecek en güzel örneklerden biridir.
Tek oyunculu oyunlarının büyük satış rakamlarını yakalayabilmeleri, ilginç hikâyeleri, etkileyici grafikleri ve gerçekçi karakter detaylarında gizlidir. Bu durum Half-Life ile örneklendirilebilir.