Sui iuris
Sui iuris (/ˈsuːaɪˈdʒʊərɪs/), sui juris olarak da yazılır, kelimenin tam anlamıyla "kendi başına" anlamına gelen bir Latince tabirdir.[1] Hem Katolik Kilisesi'nin kanun hukukunda,[2] hem de laik hukukta[3] sui iuris terimi, Katolik Doğu Kiliseleri Kanunu'nda (Code of Canons of the Eastern Churches, CCEO) Katolik cemaatindeki özerk kiliseleri belirtmek için kullanılır. Katolik Kilisesi, Latin Kilisesi ve 23 Doğu Katolik kilisesi de dahil olmak üzere 24 kiliseden oluşur.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Özel
- ^ sui juris [ˈsuːaɪ ˈdʒʊərɪs] adj (Law) (usually postpositive) Law of full age and not under disability; legally competent to manage one's own affairs; independent [from Latin, literally: of one's own right]"sui juris". TheFreeDictionary.com (İngilizce). Erişim tarihi: 11 Mayıs 2025.
- ^ Faris, J.D. (2002). "The Latin Church Sui Iuris". Jurist. 62: 280.
- ^ Garner, Bryan A. (1995). A dictionary of modern legal usage (2nd ed.). Oxford University Press. s. 851–852. ISBN 0-19-507769-5.
Genel
Goudy, Henry (1911). "Roman Law". Chisholm, Hugh (Ed.). Encyclopædia Britannica. 23 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 526-576.- Vere, Pete, & Michael Trueman, Surprised by Canon Law, Volume 2: More Questions Catholics Ask About Canon Law (Cincinnati, Ohio: Servant Books/St. Anthony Messenger Press, 2007) 978-0-86716-749-8.
- Nedungatt, George, (Ed.) (2002). A Guide to the Eastern Code: A Commentary on the Code of Canons of the Eastern Churches. Rome: Oriental Institute Press. ISBN 9788872103364.
