TCG Muavenet (DM-357)
_at_anchor_c1956.jpg) USS Gwin (TCG Muavenet) | |
| Tarihçe | |
|---|---|
 ABD
| |
| Adı | USS Gwin |
| Adının geldiği yer/kişi | William Gwin |
| İnşa eden | Bethlehem Steel, San Pedro |
| Kızağa konuluşu | 31 Ekim 1943 |
| Denize indirilişi | 9 Nisan 1944 |
| Görevlendirme | 30 Eylül 1944 |
| Hizmetten çıkışı | 3 Nisan 1958 |
| Adının değişmesi | TCG Muavenet |
| Liste dışı | 1971 |
| Akıbet | 15 Ağustos 1971'de yapılan devir teslim töreni ile Türk Donanmasında hizmete girmiştir.[1] |
| Tarihçe | |
 Türkiye
| |
| Adı | TCG Muavenet (DM 357) |
| Adının geldiği yer/kişi | Muavenet-i Milliye |
| Akıbet | 2 Ekim 1992'de USS Saratoga uçak gemisinden atılan iki adet Sea Sparrow füzesi ile vurulmuş ve hurdaya ayrılmıştır. |
| Genel karakteristik | |
| Sınıf ve tipi | Allen M. Sumner sınıfı muhrip |
| Deplasman | 3218 Ton |
| Uzunluk | 376 ft 6 in (114,75 m) |
| Genişlik | 40 ft 10 in (12,44 m) |
| Su çekimi | 18 ft 10 in (5,75) |
| İtme gücü | General Electric dişli türbin, 2 şaft, 60.000 shp |
| Hız | 34 kts |
| Kişi kapasitesi | 363 |
| Silah donanımı |
|
TCG Muavenet (DM-357), ABD Deniz Kuvvetlerinden Türk Deniz Kuvvetlerine devredilen Allen M. Sumner sınıfı bir muhriptir.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]1942 yılında inşa edilmiş ve 1972'de Türkiye'ye verilmiş ve Muavenet olarak adlandırılmıştır. Muavenet muhribi aynı adı taşıyan üçüncü gemidir. İlki I. Dünya Savaşı sırasında Almanya'ya yaptırılır. İkincisi ise II. Dünya Savaşı sırasında İngiltere'de inşa edilir. İkincisi 1960 yılında hurdaya ayrılan geminin adı 15 Ağustos 1971'de ABD'den alınan USS Gwin (DD-33) muhribine verilmiştir. 1974'te Kıbrıs Harekâtı'na katılmıştır.
Vurulması
[değiştir | kaynağı değiştir]Ege Denizi'nde gerçekleştirilen NATO Kararlılık Gösterisi-92 Tatbikatı sırasında 2 Ekim 1992'de USS Saratoga (CV-60) uçak gemisinden atılan iki adet Sea Sparrow füzesiyle vurulmuştur.
Bu olayda gemi komutanı Kurmay Yarbay Levent Kudret Güngör, Uçaksavar Yardımcı Subayı Teğmen Alper Tunga Akan, Telsiz Astsubayı Serkan Aktepe, İkmal Çavuşu Mustafa Kılıç ve Er Recep Atak hayatını kaybetti, yirmi iki asker de yaralandı.[2]
Dönemin ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Lawrence Eagleburger, haberi Washington Büyükelçisi Nüzhet Kandemir'e "Geminizi batırdık, özür dileriz." diye iletti. ABD bu olayın kaza olduğunu açıkladı. Ancak kaza açıklaması "Saratoga mürettebatının iki atışının da tam isabet kaydetmesi; 'Sea Sparrow' füzelerinin ateşlenebilmesi için altı ayrı karara ihtiyaç olması, ayrıca bu işlemlerin ayrı ayrı odalarda bulunan personel tarafından yapılmakta olması" nedeniyle füzelerin peş peşe kazayla ateşlenmesi kamuoyu tarafından inandırıcı bulunmadı ve olayın kasten yapıldığı düşünüldü.[3][4][5]
Bu olaydan sonra ABD Türkiye'ye sekiz adet Knox sınıfı fırkateyni Türkiye'ye tazminat olarak verdi.[6] Füzeleri fiilen ateşleyen denizçiler cezalandırılmadı, ancak geminin komutanı Kaptan James M. Drager,[7] dört subay, üç astsubay ve amiral yargısız şekilde idari cezalandırıldı ve ABD Donanması kariyerlerine son verildi.[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "DM-33 Gwin". 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2021.
- ^ "Türk Deniz Kuvvetleri'ndeki Başlıca Gemi Kayıpları". 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
- ^ "ABD'nin TCG Muavenet'i vurarak verdiği mesaj". 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
- ^ "ABD Muavenet'i kasten vurdu". 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
- ^ "Yeni Asya Gazetesi". 19 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
- ^ "Muavenet Zırhlısı faciası". 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
- ^ CAPT James M. Drager 1993–2005 yılları arasında Carnival Cruise Lines'ın kurumsal gemi inşaatı başkan yardımcısı olacak ve Maritime Management International için "Gemi İnşaatı ve Filo Yönetimi Müdürü"[ölü/kırık bağlantı] olacaktır.
- ^ The New York Times. Navy Will Forgo Courts-Martial In Missile Firing That Killed Turks. By ERIC SCHMITT, Published: December 2, 1992.