Tago
Tago (Gürcüce: თაგო), Gürcistan'ın Acara Özerk Cumhuriyeti'nde, Hulo ilçesine bağlı bir köydür. Hulo kasabasına 7 kilometre uzaklıktadır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Tago köyü, 1560'larda Osmanlılar Gürcülerden ele geçirdiğinde, Yukarı Acara'da bir yerleşimdi. 1574 tarihli ve Defter-i Mufassal-i Liva-i Acara-i Ulya adlı Osmanlı mufassal defterinde "Tago" adıyla kaydedilmiş olan köy, Acara-i Ulya livasının köylerinden biriydi ve nüfusu 5 Hristiyan haneden oluşuyordu. Defterde Kurdza (კურძა) köyüne yakın olduğu belirtilmiştir. Köydeki hane reisleri Nakita, Leluca, Alia, İoane ve Gogiça adlarını taşıyordu. Bu isimler köyün bir Gürcü yerleşimi olduğunu göstermektedir. Tago köyünde buğday, arpa ve darı tarımı ile şarapçılık ve arıcılık yapılıyor, koyun ve domuz besleniyordu. Bir adet su değirmeni bulunuyordu.[1]
Tago köyü, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'ın ardından imzalanan Berlin Antlaşması uyarınca, savaş tazminatının bir parçası olarak Osmanlı Devleti tarafından Rusya'ya bırakıldı. Rus idaresinin 1886 nüfus tespitinde Tago (Таго) adıyla kaydettiği yerleşim, Batum Okrugu'nun Yukarı Acara kazasına bağlı Almina nahiyesinin altı köyünden biriydi. Köydeki 12 hanede, 54'ü erkek ve 41'i kadın olmak üzere, 95 kişi yaşıyordu. Bu nüfusun tamamı, Müslüman Gürcü anlamında "Acaralı" olarak kaydedilmiştir.[2] Tago köyü, Birinci Dünya Savaşı'nın sonlarında Rus ordusunun çekilmesinin ardından yeniden Gürcistan sınırları içinde kalmıştır.
Tago köyündeki tek tarihsel yapı olan ahşap Tago Camii 1900-1915 arasında inşa edilmiştir.[3]
Nüfus
[değiştir | kaynağı değiştir]| Sayım tarihi | Nüfus | Erkek | Kadın |
|---|---|---|---|
| 1574 | 25 ? | - | - |
| 1886 | 95 | 54 | 41 |
| 2002 | 366 | 176 | 190 |
| 2014 | 294 | 150 | 144 |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Zaza Şaşikadze ve Mirian Maharadze, Acara Sancağının Mufassal ve İcmal Defterleri (აჭარის ლივის ვრცელი და მოკლე დავთრები), Tiflis, 2011, s. 60. 10 Haziran 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISNB 978-9941-9238-1-4
- ^ "Свод статистических данных о населении Закавказскаго края, извлеченных из посемейных списков 1886 г. (Transkafkasya Bölgesinin Nüfusuna Dair 1886 Yılı Aile Listelerinden Edinilmiş istatistik Verilerin Özeti), Tiflis, 1893, "Batum oblastı" - 1032". 11 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
- ^ "Suzanne Harris-Brandts, Angela Wheeler, Vladimer Shioshvili, The Wooden Mosques of Adjara /აჭარის ხის მეჩეთები, 2018, s. 196" (PDF). 28 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.